شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- بحث شانس، تقدیر و سرنوشت چنان به هم گره خورده اند که افراد تلاش زیادی نمی کنند که آنها را تفکیک کنند. ما بر اساس تجربه می دانیم که اگر تلاش بیشتر کنیم بر شانس موفقیت مان و خوش شانس بودن مان می افزائیم. در کنار این واقعیت، در ضمن می دانیم که اتفاقات جهان بی سر و سامان تر و عظیم تراز تلاش های شخصی هستند.

بارها پیش آمده است که کاملا آماده بودیم تا از یک فرصت استفاده کنیم ولی یک تصادف و لغزش بیرون از کنترل ما، همه چیز را در هم ریخت و دقیقا برعکس این اتفاق را هم شاهد بودیم.

پس واقعا چطور می شود بعضی از ما خودشان را خوش شانس می یابند و بعضی ها بدشانس؟ ما انسانها مدام مشغول داستان پردازی نسبت به زندگی مان هستیم. بخش های اصلی داستان زندگی را از روی خاطراتی که داشتیم می سازیم. ما مدام در حال تشویق خود هستیم و حل مشکلات و پیروزی بر رقبا، زودتر از هر چیز به یادمان می آید.

آدم های خوش شانس یا بدشانس یا آنها که به هیچکدام از این دو حالت بها نمی دهند در عمل و واقعیت بیرون از ما، فرقی با هم ندارند. ولی مقدمتا می شود ادعا کرد که خود را خوش شانس دیدن، بر روی زندگی مان تاثیر دارد. احساس مثبتی از زندگی و اتفاقات قبل یا مسائلی که با آن روبرو می شویم ایجاد می کند.

فرد خوش شانس به خاطر شیوه نگاهش به دنیا، فرصت و شانس بیشتری برای خودش دست و پا می کند. کمتر مایوس می شود. پشتکارش گسترده تر و مداوم تر است چون به سرانجام خوشبینانه تری چشم دوخته است. حتی ریسک بیشتری را تقبل می کند.

با همه اینها، تعریف یک اتفاق به نسبت منافع هر فرد می تواند مسیر متفاوتی از بد یا خوب را تهیه کند. دو نفر قرار است برای گرفتن یک شغل خوب در یک مصاحبه شغلی شرکت کنند. هر دو هم کاندید خوبی هستند. هزاران عامل در این بین وجود دارد که یکی شغل را بگیرد و دیگری نگیرد. هر عامل ممکن می تواند برای یکی از آنها نشانه خودشانسی باشد و برای دیگری علامتی برای بدشانس بودن باشد … اگر من دو اتوبوس را پشت سر هم از دست نمی دادم و عصبی و هیجانزده نبودم، اگر دو نفر از مصاحبه کننده ها از موی بلند من یا لباس رنگی و براقم بدشان نمی آمد و …

افراد خوش شانس، رفتار و حالات مثبت تری دارند. اجتماعی ترند. روابط شان گسترده تر است. منابع بیشتری برای برآوردن نیازها و حل مشکلات دارند. همه این عناصر، به خودی خود شانس فرد را بیشتر می کند. مثل اینکه امکان بیشتری برای ماندن بر روی میز قمار دارد یا تعداد بیشتری بلیط بخت ازمایی می خرد.

برای آدم خوش شانس، یک کلید ساده و اصلی برای رویارویی با سردرگمی جهانی که هیچ چیزش معلوم نیست دارد. او در این بلبشو و آشوب همیشگی، فرصت اقبالش را شاید فقط کمی بیشتر می سازد. او فقط خودش را را آماده شانس نمی سازد. او در ضمن در هر فرصتی سعی می کند به تعداد و مقدار شانسش بیافزاید.

اصل و اساس زندگی و دنیا بر این قرار است که مدام همه چیز به یکباره و بدون پیش بینی اتفاق می افتد. این ما هستیم که به نتیجه اتفاقات از دید منفعت خودمان می نگریم. تعبیر هر کدام ما از خوش شانس یا بدشانس بودن، فرصت های کوچکی است که نقش خودمان را در برابر این دنیای بی درو پیکر ایفا می کند. خوش شانس ها به هر حال درون این بازی بدون قاتون، با تمام وجود شرکت می کنند و سعی می کنند ذره ایی از ان را به نفع خود در آورند.

منبع: http://nautil.us/blog/are-you-downplaying-lucks-role-in-your-life