شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- موضوع حرفه گرایی در روابط عمومی در همه دنیا مورد توجه قرار گرفته و کار حرفه ای در روابط عمومی اهمیت پیداکرده است، لذا موضوع جایگاه و حقوق و مزایای این بخش نیز با جدیدت بیشتری طرح و پی گیری شده است. در واقع زمانی می توان در خصوص مباحثی نظیر جایگاه و حقوق شغلی و صنفی و...سخن به میان آورد و از آن دفاع کرد که روابط عمومی حرفه ای باشد. البته حرفه ای گرایی شاخص های دارد که زمانی که روابط عمومی ها به سمت آن حرکت کنند خود به خود موضوع جایگاه و حقوق شغلی و صنفی نیز مطرح می شود.

امروزه روابط عمومی های ما حرفه ای نیستند و اکثر افرادی که در این بخش شاغل هستند نیز تخصص کافی را ندارند و حتی تاییدیه ی کارحرفه ای از مرکزی ندارند، اگر در این شرایط بخواهیم بین کارکنان یک سازمان در مورد حقوق و مزایا و جایگاه شغلی تفاوت قائل شویم نه تنها افزایش بهره وری در پی ندارد بلکه باعث تقابل نیروهای سازمان در عرصه های مختلف می شود. ضمن پذیرش این موضوع که کار روابط عمومی کار سخت و دشوار و پر استرسی است، زمانی می توانیم این موضوع را در کشور طرح کنیم که ابتدا نسبت به ارتقاء جایگاه آموزش و تربیت و به کار گیری متخصصین روابط عمومی در حوزه های مختلف اقدام شده باشد و کارکنان روابط عمومی درمقابل حرفه خود مردم و جامعه و سازمان و کارکنان سازمان احساس مسئولیت داشته باشند.

اگر چنین جایگاهی را به تایید برسانیم می توانیم در خواست فضای شغلی و حقوق و مزایای متناسب با آن کار را داشته باشیم. در شرایط فعلی که فضای مجازی و شبکه های اجتماعی در عرصه اجتماع نقش تبادل بخشی از اخبار و اطلاعات را بر عهده دارند، کار روابط عمومی ها که قبلاً در آرامش در محدوده زمانی 24 در7 انجام می شد امروز در فضایی پر استرس تر و وقت گیر تر با حساسیت ها و مشکلات بیشتری انجام می شود.

در کتابی که در حوزه روابط عمومی در اوایل هزاره سوم یعنی 2001 منتشر شده بر این نکته که ساختار کار روابط عمومی ها 24در7 است را جزء وظایف روابط عمومی مطرح کرده و اینکه روابط عمومی باید در ارتباط با رسانه های صوتی و تصویری و نوشتاری همیشه حاضر بوده و الزام به پاسخگویی داشته باشد.
 

منبع: کتاب سال انجمن متخصصان روابط عمومی