شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-  معمولا چهار گروه خبرنگار وجود دارد که از هواپیمای بدون سرنشین استفاده می کنند:

1. خبرنگاران با کیفیت بالا (High-end reporters)
اینها سازندگان مستند و تولیدکنندگان تلویزیونی هستند که از دوربینهایی با کیفیت بالا برای تمام عکسبرداری هایشان استفاده می کنند، و بنابراین دوربین بر روی یک هواپیمای بدون سرنشین نصب می شود. این نوع دوربینها معمولا سنگین هستند، بنابراین نیاز به هواپیمای بدون سرنشین با قدرت بالا دارند و بهتر است خلبان آموزش خوبی داشته باشد (هیچکس نمی خواهد یک هواپیمای بدون سرنشین و دوربین 12000 دلاری آسیب ببیند).

2. فتوژورنالیسم/ عکاسی خبری (Photojournalists)
دکتر یونس شکرخواه در مقاله "فتوژورنالیسم چیست؟" می گوید سه تعریف رایج درباره فتوژورنالیسم وجود دارد:
1. هنری است که برای قصه‌گویی عکاسانه به کار گرفته می‌شود تا زندگی را مستند کند. پدیده‌ای جهانی است و به همه مربوط است و از محدودیتهای زبانی و فرهنگی عبور می‌کند. فتوژورنالیسم ما را به عکسهایی ارجاع می‌دهد که یک داستان را بیان می‌کند؛ مثل عکسهایی که در رسانه‌های خبری می‌بینیم یا مجلات، گاهنامه‌ها یا هفته‌نامه‌ها. این عکسها می‌تواند دربر گیرنده‌ عکاسی مستند، عکاسی تبلیغاتی، عکاسی در صحنه، عکاسی ورزشی، زندگی جاری‌، علایق انسانی و به تصویر کشیدن شیوه معاصر و رایج زندگی باشد. اما نکته‌ مهم در این بخش این است که در فتوژرنالیسم روایت عکس مقدم بر قضاوت است، یعنی باید عکس، دیگران را به قضاوت بکشد، پس لازم است به عکاسان خبری گفته شود: سعی نکنید قضاوت خود را به عکس القا کنید. در فتوژرنالیسم، عنوان یا مضمون مقدم بر عکس است و باید به مخاطبان و بینندگان و کسانی که داوری می‌کنند کمک کند تا خودشان داستان یا ماجرا را کشف کنند.

2. ژورنالیسمی است که داستانی را از طریق تصاویر بیان می‌کند. می‌توان این‌طور برداشت کرد که در ذهن غربی‌ها، فتوژرنالیسم تک‌فریم نیست؛ به همین علت است که همیشه یک فیچر یا گزارش تصویری جداگانه دارند و یک تک فریم؛ که تک فریم در واقع اوج گزارش تصویری است.

3. تعریف آخری که از فتوژورنالیسم می‌توان عنوان کرد این است که بگوییم شکلی ویژه‌ از ژورنالیسم است که تصاویری را خلق می‌کند تا داستانی خبری را بازگو کند؛ هرچند معمولا این‌طور فهم می‌کنند که اصل بر تک‌فریم است، در حالی که اینطور نیست. در حالت عام‌تر هم به مطالب بسیار مهم و جدی که عکاسی شده است گفته می‌شود.

اما در روزنامه نگاری پهپادی، خبرنگاران عکاس، برخی عکاسان ارزانی هستند که از "یک هلیکوپتر" برای به پرواز در آوردن هواپیمای بدون سرنشین استفاده می کنند.

عکاسی که از هواپیمای بدون سرنشین استفاده می کند باید قادر به شناور ساختن آن باشد. معمولا نیاز به پوشش مناطق کوچک یا باقی ماندن طولانی مدت در هوا می باشد، زیرا در بسیاری از موارد یک یا دو عکس کافی است. علاوه بر این، خبرنگاران عکاس دوربینهای با کیفیت را ترجیح می دهند.. با این حال، تعداد دوربینهای ارزان قیمت در بازار در حال افزایش می باشد.

برخی خبرنگاران عکاس آنها را ترجیح می دهند، زیرا به صورت روزانه از هواپیمای بدون سرنشین استفاده نخواهند کرد.

3. خبرنگاران چند رسانه ای (Multimedia reporters)
بهترین تعریف برای روزنامه نگاری چند رسانه ای آن است که این فرایند ترکیب متن، عکس، صدا، فیلم و گرافیک برای ارائه یک داستان جالب می باشد.

روزنامه نگاران چند رسانه ای اغلب برای روزنامه ها، ایستگاههای رادیو و تلویزیون کار می کنند یا با کمک رایانه در شبکه های اجتماعی فعالیت می نمایند. امروز، روزنامه نگاری چند رسانه ای تقریبا در تمامی حوزه ها مورد استفاده قرار می گیرد.

روزنامه نگاران چند رسانه ای اسناد را مطالعه می کنند، رویدادها را مشاهده می نمایند و با مردم مصاحبه انجام می دهند. آنها یادداشت بر می دارند، مصاحبه ها را ضبط می کنند و اطلاعات مرتبط با داستانهایی که در حال کار بر روی آن هستند را اعتبارسنجی می کنند. آنها اغلب از دوربین فیلمبرداری، سیستم صدا و تجهیزات ویرایش استفاده می کنند تا تفکرات خود در مورد داستانهای خاص خبری یا داستان مشخصی که در حال کار بر روی آن هستند را پخش نمایند. آنها بعضا با استفاده از شبکه های اجتماعی نظیر توییتر و فیسبوک، نظرات مردمی را نیز جویا می شوند.

گاهی اوقات، روزنامه نگاران چند رسانه ای در یک حوزه خاص نظیر اخبار محلی، اخبار جهان، هواشناسی یا ورزش تخصص دارند. آنها همچنین ممکن است در یک حوزه کاری خاص تخصص داشته باشند: برای مثال، ممکن است در یک ایستگاه تلویزیونی کار کنند و تمام انرژی خود را وقف این کار نمایند.

روزنامه نگاران چند رسانه ای برای بهبود مهارت خود، کارهای بسیاری را می توانند انجام دهند. صرف نظر از حوزه شغلی مشخص، روزنامه نگاران چند رسانه ای وظیفه دارند از طریق داستان¬های خوب مردم را آگاه سازند یا در رسانه های اجتماعی به دنبال گرفتن نبض مردم در دست خود باشند.

وظایف یک روزنامه نگار با توجه به شغل او، از یکدیگر بسیار متفاوت می باشند. با این حال، برخی از این وظایف در میان انواع مشاغل روزنامه نگاری چند رسانه ای مشابه هستند. روزنامه نگار چند رسانه ای باید توانایی طراحی وبسایت از طریق تولید محتوای مناسب را داشته باشد و در تحریر گزارشها، ایمیل ها و بولتنها از زبان روان برخوردار باشد.

صنعت چند رسانه یعنی کار گروهی زیرا در این صنعت هر کس برای انجام درست وظایف خود در پروژه به عملکرد خوب سایر اعضای تیم نیاز دارد. همزمان با پیشرفت تکنولوژی، چند رسانه و روزنامه نگاری چند رسانه ای نیز در حال پیشرفت است. روزنامه نگاران چند رسانه ای باید:

• اطلاعات را جمع آوری کرده و بر روی سر نخ ها تحقیق کنند. مدارک را خوانده، رویدادها را مشاهده کرده و با مردم مصاحبه نمایند.
• در حین کار بر روی داستان، برای حمایت از مردم و جذاب تر کردن داستانهای خبری کاری که مورد نیاز است را انجام دهند.
• اطمینان حاصل کنند که اطلاعاتی که از آن استفاده می نمایند درست است
• در مورد هر موضوعی که در حال کار بر روی آن هستند، داستان بنویسند و داستانها را ویرایش کنند.
• از طریق شبکه های چند رسانه ای، داستانهای خبری را در اختیار مردم بگذارند: روزنامه ها، تلویزیون، رادیو و اینترنت.
• از طریق رسانه های اجتماعی، هنر گرفتن نبض مردم در دست خود را یاد بگیرند.
• برای تحریر، ارسال و نمایش داستانهای خود برای عموم مردم از کامپیوتر استفاده کنند. آنها باید در حوزه رسانه های اجتماعی نیز کار با کامپیوتر را بلد باشند.
• قادر به راه اندازی یک وبسایت باشند.
• خلاقانه فکر کنند.
• از طریق برنامه ریزی، فعالیتهای خود را سازماندهی و اولویت بندی کنند.
• اطلاعات و داده ها را تجزیه و تحلیل کرده و صحت و سقم آنها را بررسی نمایند.

با این حال، این روزنامه نگاران از هواپیمای بدون سرنشین برای اهداف گردآوری نمودن تصاویر سینمایی و خبری هم استفاده می کنند. به عنوان مثال برای به دست آوردن بررسی یک رخداد و یا به دست آوردن عکسهای اضافی برای یک گزارش ویدئویی و یا پخش، معمولا یک هواپیمای بدون سرنشین هزار دلاری کافی است. برخی از این هواپیمای بدون سرنشین دارای دوربین ساخته شده درونی می باشند.

4. روزنامه نگاران تحقیقاتی (Investigative journalists)
پدر روزنامه‌نگاری تحقیقی را توماس وایتساید (Thomas Whiteside) متولد یکی از روستاهای انگلیس (1997 - 1918) و روزنامه‌نگار آمریکایی می‌دانند.
توماس وایتساید در مقاله 1971 خود تحت عنوان "ماموران در محل" می‌نویسد؛ این نقش روزنامه‌نگاران تحقیقی است که برای محافظت از بی‌صدایان، دموکراسی و مظلومان به افشای مافیای سیاسی اقدام کنند.

او در ادامه اضافه می‌کند؛ توجه داشته باشید که سیاست پر از منافقان سیاسی، راهزنان، دروغگویان و قاتلان است. نقش روزنامه‌نگاران تحقیقی، نظارت و تحقیق در این زمینه و اشاره کردن به این عاملان با دقت است. چه عاملانی که برای بی‌اعتبار کردن سیاستمداران پاک می‌کوشند و چه عاملانی که برای منافع شخصی خود به کشور و مردم خیانت می‌کنند.

روزنامه‌نگاری تحقیقی یا گزارشگری تحقیقی نوعی روزنامه‌نگاری است که در آن گزارشگران یک موضوع مورد علاقه، را که غالباً جرم، فساد سیاسی یا خطاکاری شرکتها را در بر می‌گیرد عمیقاً مورد بررسی و تحقیق قرار می‌دهند. یک روزنامه‌نگار تحقیقی شاید ماهها یا سالها در حال جستجو و آماده‌سازی یک گزارش باشد. این نوع روزنامه‌نگاری از منابع اولیه اطلاعات است. غالباً توسط روزنامه‌ها، سرویسهای خبری یا روزنامه نگاران آزاد انجام می‌شود. گاهی روزنامه‌نگاری سگ نگهبان یا گزارش مسئولانه نیز در اشاره به آن بکار می‌رود.

به اعتقاد هوگو دی برگ، نویسنده کتاب "روزنامه‌نگاری تحقیقی"، مفهوم و تمرین،: «روزنامه‌نگاری تحقیقی تلاشی است برای دستیابی به حقیقت در جایی که حقیقتی پنهان شده که دیگران منتظر دانستن آن هستند. در شیوه روزنامه‌نگاری تحقیقی تلاش می‌شود نتایج تحقیقات بی طرفانه منعکس شود.»

اما در روزنامه نگاری پهباد، این گروه جهت جمع آوری داده ها از دوربینها و یا سایر سنسورها همراه با هواپیمای بدون سرنشین استفاده می کنند. کدام هواپیمای بدون سرنشین باید خریداری شده یا ساخته شود؟ این امر بستگی به منطقه جغرافیایی تحقیقات و اندازه سنسور دارد...

اکثر خبرنگاران علاقه مند به مولتی کوپتر ها هستند، زیرا آنها می توانند شناور باشند. برای روزنامه نگاران تحقیقاتی یا گزارشگران جنگی، یک مدل بالدار مانند هواپیمای بدون سرنشین دلتا... ممکن است برای انجام وظایف خاص مفید باشند زیرا قادر به پوشش فاصله های طولانی هستند. این هواپیمای بدون سرنشین نیاز به فضا برای فرود دارند. در بالای آن، هنگامی که هواپیمای بدون سرنشین چند صد متر از شما دورتر شود نمی توانید آن را ببینید. توجه داشته باشید که همه کشورها اجازه نمی دهند که خط دفاعی توسط هواپیمای بدون سرنشین شکسته شوند.

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)