شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- فزایش آلاینده ‌های صنعتی، آب شدن یخ‌ های قطبی، خشک شدن دریاچه‌ ها و آتش‌ سوزی جنگل‌ ها اخبار بد حوزه محیط زیست هستند که هر روز آن ها را می ‌شنویم. در این میان اخبار خوب می ‌توانند از نامیدی ما نسبت به آینده کره زمین بکاهند. ترمیم لایه ازن یکی از اخبار خوب محیط زیستی این روزهاست.

داده‌ های ارسال شده از سوی ماهواره ناسا در مدار زمین نشان می‌ دهد نقصان لایه ازن در ناحیه قطب جنوب در سال 2016 و دوره زمستان قطب جنوب یعنی اوایل ژوئیه تا اواسط سپتامبر، نسبت به دوره مشابه آن در سال 2005  حدود 20 درصد کاهش داشته است.

کارشناسان بر این باورند که این اتفاق نتیجه یک همکاری بین ‌المللی برای کاهش مصرف کلروفلوئوروکربن‌ ها (CFCs) از اواخر دهه 80 میلادی است. کلروفلوئوروکربن‌ ها ترکیبات شیمیایی هستند که در اسپری ‌ها، خنک ‌کننده‌ ها، حلال ‌ها و سایر محصولات شیمیایی به کار می‌ روند و سبب شکستن مولکول‌ های ازن می‌ شوند.

پدیده کاهش لایه ازن از اواخر دهه 70 میلادی آغاز شد. با وقوع این پدیده از قطر لایه ازن در جو زمین، بخصوص در نواحی قطب شمال و جنوب، کم شد. دانشمندان علوم جوی در نیمه‌ های دهه 80 میلادی پی به وجود این پدیده بردند و درصدد یافتن راهی برای کاهش آن بر آمدند.

 پروتکل مونترال که در سال 1987 در شهر کانادا به امضاء رسید، دستورالعملی است که در آن کوشیده‌ شده تا با افزایش فشار به دولت ‌ها برای کاهش استفاده از مواد شیمیایی آسیب ‌زننده به لایه ازن، از آسیب بیشتر به آن کاسته و درصورت امکان وضعیت آن را بهبود بخشند.

ازن یکی از آلوتروپ‌ های (ترکیبات چندشکلی) اکسیژن است که در هر مولکول آن سه اتم اکسیژن دارد. وجود لایه ازن در اطراف کره زمین حیات را در این عضو منظومه شمسی ممکن کرده است چرا که این لایه از ورود امواج الکترومغناطیسی مضر مانند پرتو فرابنفش که از خورشید ساطع می ‌شود، جلوگیری می کند. قرار گرفتن در معرض پرتوهای فرابنفش می‌ تواند سبب بروز برخی از انواع سرطان پوست از جمله ملانوما در انسان شود.

به گزارش iranjavan، دکتر سوزان استراهان، دانشمند علوم جوی ناسا در این باره می‌گوید: بسیار مهم است که تمامی دولت ‌ها به پروتکل مونترال برای کاهش مصرف کلروفلوئوروکربن‌ ها پایبند باشند. وی در ادامه افزود: امیدواریم بازیابی و ترمیم لایه ازن بین سال‌ های 2060 تا 2080 میلادی به وقوع پیوندد.