در این یادداشت کوتاه، انگشت اشاره متوجه همه روابط عمومی‌های وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها، نهادها، شهرداری‌ها و در یک کلام، همه مراکز دولتی، شبه دولتی و خصوصی خدمت رسان است البته معمولاً روابط عمومی‌های مراکزی که کالا یا خدمتی را می‌فروشند از متخصصان روابط‌عمومی و کمپین‌های مشتری محور به خوبی استفاده می‌کنند چرا که خوب می‌دانند روابط عمومی کارآمد، برایشان یک مزیت نسبت به رقبا در عرصه تجارت محسوب می‌شود و قدر این مزیت را می‌شناسند اما در مراکز خدمت رسان چطور؟ آنجا که دیگر رقابت چندان معنی ندارد. آیا دسترسی آسان به خدمات اداری یا فرصت‌های مورد نیاز هر فرد برای زندگی از حیث اقتصادی یا اجتماعی، در زمره حقوق شهروندی نیست؟ مثلاً آیا فرصت‌های شغلی که شهرداری می‌تواند برای شهروندان در عرصه مدیریت شهری ایجادکند، نباید از طریق یک بسته اطلاع‌رسانی شایسته یا یک کمپین روابط عمومی و با بهره‌گیری از تکنولوژی‌های نوین مانند پرتال، روزنامه همشهری، بیلبوردها، فضای مجازی، پیامک و... همواره در دسترس همگان باشد و مدام به روز شود تا توانمندها به میدان بیایند و رانت خواری از بین برود و رقابت بهتری شکل بگیرد و در نتیجه خدمات بهتر و حتی شاید ارزان‌تر و بی‌واسطه تری به شهروندان ارائه شود؟ بگذارید مثالی بزنم. به عنوان یک نمونه کوچک، نیمکت پارک‌ها برای شهرداری‌ها یک نیاز اما برای شهروندان تولیدکننده یا شهروندان سرمایه گذار، می‌تواند یک فرصت شغلی باشد یا ساخت مجسمه‌های شهری در پارک‌ها و میادین یا پیمانکاران ریز و درشت عمرانی یا تدوین دانشنامه‌ها و پژوهش‌های شهری یا صدها مورد دیگر. شهرداری که تولیدکننده همه اینها نیست و نمی‌تواند باشد، او هم یک خریدار و درواقع تامین کننده این نیازها از بخش خصوصی(شهروندان) برای شهروندان است. پس آیا اطلاع شهروندان از این نیازهای شهرداری تهران، یک نمونه از حقوق شهروندی نیست؟ آیا این حق شهروندی نیست تا بهترین‌ها به میدان خدمت‌رسانی بیایند و شهروندان به کمک روابط عمومی و در یک فضای شفاف، بهترین خدمات را دریافت کنند؟ آیا این خواسته، دور از دسترس است؟ مقوله «شهروندی» به‌طور ویژه‌ای به برابری و عدالت توجه دارد. پس همه افراد یک جامعه باید به فرصت‌های مورد نظر زندگی از حیث اقتصادی و اجتماعی دسترسی آسان داشته باشند. در این صورت «اعتماد»، به سادگی شکل می‌گیرد؛ یعنی در یک کلام، مردم به مدیران‌شان «اعتماد» می‌کنند و این اعتماد از درک توأمان مدیران کلان نسبت به روابط عمومی و حقوق شهروندی متولد می‌شود.