شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- روزنامه بشارت نو روز پنجشنبه 28 دی 1396 در شماره 1589 خود در مطلبی با عنوان «روابط عمومی یا بنگاه خبری؟» به قلم داود پاک طینت در باره وظایف مختلف روابط عمومی توضیحاتی ارایه و عنوان کرد که روابط عمومی یک فرایند است، نه یک بنگاه خبری.

در این مطلب آمده است: روابط عمومی مهم است! روابط عمومی چشم و گوش مدیر است! روابط عمومی پل ارتباطی بین مدیر و جامعه هدف است! این عبارات کوتاه و البته پر مغز، همواره بر سر زبان مدیران بوده و هست و نمی توان مدیری را یافت که بگوید: من به روابط عمومی اعتقادی ندارم و لزومی برای داشتن روابط عمومی و هزینه در این حوزه نمی بینم.

تا اینجا مساله ای نیست، مساله آنجایی بروز و ظهور می کند که بسیاری از افرادی که در اهمیت روابط عمومی سخن می گویند، هرچند به ظاهر واژه «روابط عمومی» را به کار می برند ولی شواهد و قرائن بسیاری وجود دارد که متاسفانه ساختار علمیِ از واژه «روابط عمومی» در ذهن آنان وجود ندارد و این ادعا به قدری مصادیق گوناگون دارد که اثبات آن نیازی به تحقیقات کمی و کیفی ندارد.

مدیرانی که از بخش های مختلف روابط عمومی مثل تکریم ارباب رجوع، افکارسنجی‌، نظر سنجی، سمعی و بصری، تبلیغات، ارتباط با رسانه، تشریفات و ارتباط مردمی، فقط و فقط اطلاع رسانی را می بینند -تاکید می کنم می بینند و نمی گویم می شناسند- و حتی نمی دانند و نمی خواهند بدانند که روابط عمومی یک چند ضلعی است.

که باید همه ابعاد آن با هم رشد و نمو نمایند و اگر روند رشد بخش های مختلف روابط عمومی را به هر دلیلی دستکاری کنند یا با بی توجهی به برخی از بخش ها، موجب عقب افتادگی آن بخش ها شوند در واقع یک رشد نامتوازن و کاریکاتوری را در روابط عمومی موجب شده اند که این امر تبعات خاص خود را دارد.

مدیرانی که روابط عمومی را تک بعدی می بینند و آن را در حصار یک وظیفه خاص -صرفا اطلاع رسانی- محدود می کنند در واقع خواسته یا ناخواسته، به دنبال ایجاد یک ساختار جدید و یک طرفه، از ارتباط با جامعه هدف هستند و نگاهی ارباب رعیتی به مردم دارند و هرچند از ولی نعمت بودنِ مردم سخن بگویند و ادعای نقد پذیری داشته باشند اما همین کمکی که به ایجادِ ساختارِ یک طرفه و تک بعدی در روابط عمومی می کنند، یعنی نگاه بالا به پایین داشتن و متکلم وحده بودن و این با ادعای نقد پذیری در تناقض است.

روابط عمومی اگر بهترین ساختار اطلاع رسانی را داشته باشد ولی از ابزارها و روش های مناسب و روزآمد در افکارسنجی بهره نبرد، هیچ گاه نمی تواند انعکاس و بازخورد سخنان مدیران را از جامعه دریافت کند و به اطلاع مدیران برساند و پر واضح است مدیری که نداند جامعة هدف چه واکنشی نسبت به سخنان او دارند نمی تواند ادامه مسیر را به سلامت طی کند.

و همچنین است سایر بخش ها، که به عنوان نمونه دوم می توان به بخش تبلیغات اشاره کرد، هرچند افراد خبره و سیستم های علمی در بخش اطلاع رسانی در یک روابط عمومی فعال باشند ولی آن روابط عمومی از افراد متخصص در بخش تبلیغات بهره ای نبرد طبیعتا این حوزه لنگی های خاص خود را می زند و در مواقع حساس که باید افکار عمومی را تنویر، تهییج یا حتی اقناع کند، به علت نقض و کاستی در بخش تبلیغات، نمی تواند به خوبی عمل نماید.

به هرحال روابط عمومی یک فرآیند است، نه یک بنگاه خبرپراکنی، که باید همه عناصر آن با هم دیده شوند و زمینه رشد همه ابعاد آن با هم فراهم گردد و نگاه تک بعدی و تک کارکردی به روابط عمومی نه تنها موجب تقویت یک بعد خاص نمی شود بلکه همین نگاه تک بعدی، در کوتاه مدت اثرات تخریبی خود را روی کل سیستم نشان می دهد و آنگاه است که روابط عمومی را تا حدِ یک محل، صرفا برای تجمیع اخبار مدیران پایین کشیده شده اند و کارایی های علمی و سیستماتیک اش را مختل کرده اند.

روزنامه بشارت نو به صاحب امتیازی جواد آذرنگار و مدیر مسئولی محمد اسماعیل حق پرست در گستره سراسری منتشر و توزیع می شود.

استان یزد 153 رسانه دارای مجوز دارد که از این تعداد 114 مجوز برای نشریات مکتوب، 26 مجوز برای رسانه های برخط (خبرگزاری و پایگاه خبری) و 13 مجوز برای رسانه های الکترونیک - غیربرخط صادر شده است.