درباره شارا | تماس | جستجوی پیشرفته | پیوندها | موبایل | RSS
 خانه    تازه ها    پایگاه اخبار    پایگاه اندیشه    پایگاه کتاب    پایگاه اطلاعات    پایگاه بین الملل    پایگاه چندرسانه ای    پایگاه امکانات  
جمعه، 10 فروردین 1403 - 12:58   

ساخت قدرتمندترین مدل هوش مصنوعی منبع باز جهان: DBRX

  ساخت قدرتمندترین مدل هوش مصنوعی منبع باز جهان: DBRX


ادامه ادامه مطلب یک

4.5 میلیون برابر اینترنت سریعتر؟ دانشگاه استون این امکان را فراهم می‌کند

  4.5 میلیون برابر اینترنت سریعتر؟ دانشگاه استون این امکان را فراهم می‌کند


ادامه ادامه مطلب دو

ان بی سی پس از واکنش‌های شدید، استخدام رونا مک‌دانیل را لغو کرد

  ان بی سی پس از واکنش‌های شدید، استخدام رونا مک‌دانیل را لغو کرد


ادامه ادامه مطلب سه

انویدیا در مرکز جهان هوش مصنوعی قرار دارد

  انویدیا در مرکز جهان هوش مصنوعی قرار دارد


ادامه ادامه مطلب چهار

   آخرین مطالب روابط عمومی  
  6 استراتژی دگرگون کننده برای آزادسازی پتانسیل رهبری شما
  چند نکته مهم در پرامپت‌نویسی
  کمپین‌های داده
  تاثیر ادراک بر تصمیم‌گیری در شرایط پرخطر
  اولین مدل زبان بزرگ هوش مصنوعی «منصفانه آموزش دیده» اینجاست
  جستجوی عمیق بینگ به طور رسمی برای همه کاربران فعال شد
  هوش مصنوعی گوگل می‌تواند چندین کتاب را جذب کند. با این همه داده چه خواهد کرد؟
  به دنبال تغییر نام تجاری هستید؟
  فناوری سلامت پوشیدنی: روند نوظهور با پتانسیل عظیم
  انویدیا در مرکز جهان هوش مصنوعی قرار دارد
ادامه آخرین مطالب روابط عمومی
- اندازه متن: + -  کد خبر: 31572صفحه نخست » ارتباطات و روزنامه نگاریشنبه، 29 مهر 1396 - 11:56
آیا میراث تمدن و ذخیره معنوی و فرهنگ ایران زمین در حال نابودی است؟
موزه، عامل برقراری ارتباطات
حسن خسروی – دانشجوی دکتری تخصصی مدیریت دولتی - وقت آن رسیده است که موزه ها را از نابودی نجات دهیم. زنگ خطر نابودی موزه ها سالهاست که بصدا درآمده اما کجاست گوش شنوا؟ موزه باید به اهلش سپرده شود به متخصص آن سپرده شود به متولی و صاحب کار اصلی آن واگذار شود و در این صورت است که همگان تکلیف خود را با موزه خواهند دانست و می توان برای آن طرح و برنامه مناسب اقتصادی و فرهنگی و گردشگری داشت.
  

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا) با وقوع انقلاب اسلامی هرآنچه که در مراکز و مجموعه کاخهای شاهنشاهی نظیر کاخ سعد آباد و نیاوران و گلستان و ... قرارداشت تحت مصادره و در اختیار بنیاد مستضعفان قرارگرفت.

 

در طول چهل سال گذشته به نظر می رسد که بنیاد مستضعفان تاکنون گزارش شفاف و قابل دسترسی ارائه نداده که با این اموال و داشته های مادی و معنوی که نگهداری کرده یا بفروش رسانده چه بیلان و عملکرد قابل دفاعی اولا به نفع مستضعفان و ثانیا به نفع کشور داشته است.

 

مستثنی بودن این قبیل مراکز از حسابرسی های معمول قانونی و دولتی خود مزید بر این ادعاست که کسی از رفتار و کردار بنیاد مستضعفان از باب چگونگی عملکرد و نگهداری وسایل و تجهیزات در کاخها و سکونتگاه های خاندان سلطنتی و به اصطلاح طاغوتیان، مطلع نمی باشد.


بیان مسئله: در تهران و برخی شهرها با تنوع موزه هایی چند روبرو هستیم که عمدتا در دست نهادها و سازمانهای دولتی هستند از قبیل:
- بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران موزه جواهرات و...

- موزه مجلس شورای اسلامی

– موزه ملی قرآن در نزدیکی محل مجلس سابق در خیابان امام خمینی (ره)

- کاخ موزه های سعد آباد

– نیاوران و...

– موزه آستان مقدس حضرت عبدالعظیم در شهرری

– موزه آستان قدس رضوی در مشهد

– موزه عبرت

 – موزه هنرهای معاصر

– انواع موزه های آب و برق و گاز و پست و تلفن و....

 

سوال اینجاست که مثلا مجلس شورای اسلامی به چه دلیلی باید دارای موزه و متولی موزه داری باشد؟ یا بنیاد مستضعفان بنا به شرایط زمان و مکان در اول انقلاب عهده دار نگهداری بخشی از میراث پادشاهان و وسایل آنان بوده اما واقعا امروزه چه توجیهی دارد که بنیاد مستضعفان موزه داری کند؟ قاعدتا و عقلایی آن است که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری عهده دار تمامی این موزه ها و امورات آنان باشد و یک بار برای همیشه این بساط پراکندگی و سردرگمی و وضعیت اسفبار موزه داری در کشور بایستی برچیده شده و تعیین تکلیف شود.


اگر چه متاسفانه بخش مهمی از میراث معنوی و تمدن ایران زمین بناحق در موزه های معتبر کشورهای دیگر نگهداری می شود اما منطقی آن است که دولت و مجلس با هماهنگی یکدیگر در راستای تجمیع و ادغام و یک کاسه کردن وضعیت متولی امور موزه و موزه داری در کشور تصمیم درست و منطقی گرفته و کشور را از بحران نابودی میراث معنوی ایران نجات بخشند.

 

متاسفانه این موازی کاری ها سبب شده تا سالانه شاهد هزینه های سرسام آوری برای نگهداری موزه هایی باشیم که حتی هیچ خاصیت اقتصادی هم ندارند و اینها در حالی است که ما همواره داد کسری بودجه داریم که پول نیست و دولت باید کوچک سازی کند و چابک شود و... از سوی دیگر موزه داری توسط دستگاهها ساختار سازمانی و پرسنلی آنان را هم دچار گرفتاری می کند چون موزه داری تخصص و شرایط خاص مکان و پرسنل خود را دارد.

 

موزه داری یک امر فنی حرفه ای است. جای آن در ساختار مجموعه مجلس شورای اسلامی یا بانک مرکزی یا بنیاد مستضعفان و آستان قدس رضوی و.... نیست. این عزیزان باید در راستای سبک سازی و چابک کردن خود گام برداشته و از برخی منافع احتمالی چشم پوشی کرده و کار را به کاردان و متولی اصلی آن بسپارند. مثلا اگر شخصی به عنوان محقق علوم قرآنی بخواهد به نسخه های خطی قدیمی قرآن دسترسی داشته باشد واقعا باید به کدامین موزه و در چه شهری و با چه شرایطی مراجعه نماید؟ آیا اساسا ما سامانه ای جامع از موزه های کشور و هرآنچه که در آنها هست داریم؟ قطعا نداریم؟ هیچ چیزی جز اسیر شدن و اتلاف وقت برای چنین محققی حاصل نمی شود.

 

ما در واقع نیازمند یک شهر موزه ای مقتدر یکپارچه و متمرکز هستیم که متاسفانه در چهل سال گذشته توجه لازم بدان نشده و این باعث هدر رفت امکانات و فرسوده شدن وسایل موزه ها و خاک خوردگی آنان شده است.


آمار مراجعان داخلی به موزه ها بسیار نگران کننده است . مردم با موزه ها قهر هستند و موزه ها به نظر میرسد که بیشتر دوست دارند بکر بمانند و تعطیل و خاک بخورند. وضعیت اسف بار توریسم و گردشگری هم که نیازی به گفتن ندارد. چرا که واقعا اگر بخواهیم یک گروه گردشگر را با تاریخ و تمدن و میراث معنوی کشورمان آشنا کنیم باید او را به کجاها ببریم؟ اینکه هر ارگان و سازمانی یکسر قصه موزه داری را گرفته و به نفع خود کار کند و جزیره ای عمل کنیم قطعا برآیند آن به نفع صنعت گردشگری و اقتصاد و بودجه کشور نیست حال چه رسد به فرهنگ و تمدن و...


حقیقت آن است که مردم از موزه ها فراری هستند و به نظر نمی رسد که یک آسیب شناسی و تحقیق میدانی جامعی صورت گرفته باشد که چرا میزان مراجعه مردم به موزه ها کم است؟ واقعا چرا؟ این اشیاء و ابزارآلات و تجهیزات بی جان که در دل خود هزار حرف نگفته دارند چرا باید مورد بی مهری قرار بگیرند. اینها همه و همه برای عبرت و مطالعه و آشنایی ما با آنچه که در گذشته جریان داشته است نگهداری می شوند، پس چرا خاک می خورند و می پوسند و از آنان استقبالی نمی شود؟

 

در چهل سال گذشته، روسای جمهوری، دهها و صدها سفر استانی داشته اند ، اما کدامیک چند مصوبه برای حمایت از میراث معنوی و موزه ها داشته اند؟ روسای مختلفی بر مسند سازمان میراث فرهنگی نشسته اند اما کدامیک حقیقتا کاری کرده است کارستان برای دفاع از موزه ها، این زبانداران بی جان؟!؟.


وقت آن رسیده است که موزه ها را از نابودی نجات دهیم. زنگ خطر نابودی موزه ها سالهاست که بصدا درآمده اما کجاست گوش شنوا؟ موزه باید به اهلش سپرده شود به متخصص آن سپرده شود به متولی و صاحب کار اصلی آن واگذار شود و در این صورت است که همگان تکلیف خود را با موزه خواهند دانست و می توان برای آن طرح و برنامه مناسب اقتصادی و فرهنگی و گردشگری داشت. همین. تاچه قبول افتد و چه در نظر آید. من آنچه شرط بلاغ است با تو میگویم. خواه ازسخنم پند گیر و خواه ملال.

 

 

 

 

 

 

   
  

اضافه نمودن به: Share/Save/Bookmark

نظر شما:
نام:
پست الکترونیکی:
نظر
 
  کد امنیتی:
 
   پربیننده ترین مطالب روابط عمومی  

  روزنامه‌های محلی: هنوز ارزشمند، اما نیاز به حمایت دارند


  چرا هیچ کس دیگر نمی‌خواهد مدیر میانی باشد


  به دنبال تغییر نام تجاری هستید؟


  رسانه‌های اجتماعی مغز ما را تخلیه می‌کنند و بر تصمیم‌گیری ما تأثیر می‌گذارند


  6 استراتژی دگرگون کننده برای آزادسازی پتانسیل رهبری شما


  روابط‌عمومی برای استارت‌آپ‌ها


  چگونه از بحران هویت در میانه شغلی جلوگیری کنیم


  چگونه روابط‌عمومی می‌تواند به توسعه هویت در جامعه داخلی کمک کند؟


  تاثیر ادراک بر تصمیم‌گیری در شرایط پرخطر


  رزومه خلاقانه‌ای که به شغل دلخواه در گوگل انجامید


 
 
 
مقالات
گفتگو
گزارش
آموزش
جهان روابط عمومی
مدیریت
رویدادها
روابط عمومی ایران
کتابخانه
تازه های شبکه
آخرین رویدادها
فن آوری های نو
تبلیغات و بازاریابی
ایده های برتر
بادپخش صوتی
گزارش تصویری
پیشنهادهای کاربران
اخبار بانک و بیمه
نیازمندی ها
خدمات
خبرنگار افتخاری
بخش اعضا
دانلود کتاب
پیوندها
جستجوی پیشرفته
موبایل
آر اس اس
بخشنامه ها
پیشکسوتان
لوح های سپاس
پیام های تسلیت
مناسبت ها
جملات حکیمانه
پایان نامه ها
درباره شارا
تماس با ما
Shara English
Public Relation
Social Media
Marketing
Events
Mobile
Content
Iran Pr
About Us - Contact US - Search
استفاده از مطالب این سایت با درج منبع مجاز است
تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شارا است
info@shara.ir
  خبر فوری: معرفی کتاب «هوش مصنوعی روابط‌عمومی در عمل» منتشر شد