درباره شارا | تماس | جستجوی پیشرفته | پیوندها | موبایل | RSS
 خانه    تازه ها    پایگاه اخبار    پایگاه اندیشه    پایگاه کتاب    پایگاه اطلاعات    پایگاه بین الملل    پایگاه چندرسانه ای    پایگاه امکانات  
جمعه، 10 فروردین 1403 - 10:16   

ساخت قدرتمندترین مدل هوش مصنوعی منبع باز جهان: DBRX

  ساخت قدرتمندترین مدل هوش مصنوعی منبع باز جهان: DBRX


ادامه ادامه مطلب یک

4.5 میلیون برابر اینترنت سریعتر؟ دانشگاه استون این امکان را فراهم می‌کند

  4.5 میلیون برابر اینترنت سریعتر؟ دانشگاه استون این امکان را فراهم می‌کند


ادامه ادامه مطلب دو

ان بی سی پس از واکنش‌های شدید، استخدام رونا مک‌دانیل را لغو کرد

  ان بی سی پس از واکنش‌های شدید، استخدام رونا مک‌دانیل را لغو کرد


ادامه ادامه مطلب سه

انویدیا در مرکز جهان هوش مصنوعی قرار دارد

  انویدیا در مرکز جهان هوش مصنوعی قرار دارد


ادامه ادامه مطلب چهار

   آخرین مطالب روابط عمومی  
  کمپین‌های داده
  تاثیر ادراک بر تصمیم‌گیری در شرایط پرخطر
  اولین مدل زبان بزرگ هوش مصنوعی «منصفانه آموزش دیده» اینجاست
  جستجوی عمیق بینگ به طور رسمی برای همه کاربران فعال شد
  هوش مصنوعی گوگل می‌تواند چندین کتاب را جذب کند. با این همه داده چه خواهد کرد؟
  به دنبال تغییر نام تجاری هستید؟
  فناوری سلامت پوشیدنی: روند نوظهور با پتانسیل عظیم
  انویدیا در مرکز جهان هوش مصنوعی قرار دارد
  چرا هیچ کس دیگر نمی‌خواهد مدیر میانی باشد
  آژانس‌های روابط‌عمومی جهانی برای راه‌اندازی کمپین بحران آب و هوایی UNDP/ICCO همکاری می‌کنند
ادامه آخرین مطالب روابط عمومی
- اندازه متن: + -  کد خبر: 31126صفحه نخست » مقالات روابط عمومییکشنبه، 12 شهریور 1396 - 10:16
متخصص روابط عمومیِ فردا
سخنرانی/ آینده روابط عمومی و رسانه های اجتماعی
متن سخنرانی استوارت بروس در کنفرانس جهانی - روابط عمومی خوب، هرگز و تحت هیچ شرایطی فقط مربوط به روابط رسانه ای نیست. این وسواس برای پوشش روزنامه ای، رادیویی و تلویزیونی - رسانه های آزاد - یک سوراخ موش است که ما در دهه 1950 در آن ناپدید شدیم.
  

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- امروز صبح من به عنوان سخنران کلیدی در کنفرانس جهانی "ارتباطات بحران در عصر رسانه های اجتماعی" در استانبول، سخنرانی داشتم. من سخنرانی افتتاحیه عالی و پر انرژی ارون هسلورست، مجری اخبار تجارت شبکه جهانی بی بی سی، را دنبال کردم. این "تقریبا" سخنانی است که من در آن جا گفتم، که البته عمدتا بدون یادداشت ها صحبت می کردم، اما براساس این متن من آماده شدم:


صبح بخیر و متشکرم از هارون بخاطر این دیدگاه جذاب در مورد این که چگونه رسانه های اجتماعی، روزنامه نگاری را تغییر داده است. من فقط می خواهم نظرات ایشان را در رابطه با بی بی سی تکرار کنم، چرا که قطعا منجر به این امر در بسیاری جهات شده است - پیشگامانی مانند یوان سمپل، که کتابی درخشان که به نام "سازمان ها توییت نمی کنند، مردم این کار را انجام نمی دهند" نوشته است. افرادی مانند تراشار باروت، که محتوای تولید شده توسط کاربر را جمع آوری نمود و مورد بررسی قرار داد. یا روزنامه نگارانی مانند سو لویولین، که بسیاری از مجریان و خبرنگاران بی بی سی که امروز را در این شبکه می بینید را او تربیت نموده است.


اسم من استوارت بروس است و وظیفه من، بیان کلامی با شما درباره آینده رسانه های اجتماعی و تاثیر آن بر روابط عمومی می باشد. من عضو هیئت منتخب موسسه رسمی روابط عمومی انگلستان و همچنین یکی از اعضای بنیانگذار پانل رسانه های اجتماعی آن هستم.


 من می خواهم به بحث و صحبت در مورد برخی از پیامدهای رسانه های اجتماعی بر حرفه روابط عمومی بپردازم و در نهایت با شناسایی مهارت ها و ویژگی های جدید متخصصین روابط عمومی مدرن، نتیجه گیری خواهم نمود.


این تصادفی نیست که من نیز می خواهم در مورد بسیاری از موضوعات مشابه آن چه آرون بیان کرد، صحبت کنم.


آن چه که من نمی توانم خیلی در موردش صحبت کنم، ابزاریست که ما می توانیم در این رابطه استفاده کنیم. من در مورد تلفن همراه، داده ها و فناوری های پوشیدنی چنان که محرک ها و اخلاق، زمان واقعی و محتوا به عنوان مسائل آن هستند، صحبت خواهم کرد.


این مسئله، درباره بازگرداندن مردم به روابط عمومی و بازگشت اجتماع به رسانه های اجتماعیست.


حتی امروز، یعنی زمانی که رسانه های اجتماعی باید بسیار بالغ تر شده باشند، ما هنوز هم اغلب در مورد ترس، عدم اطمینان و شک و تردید (FUD) می شنویم. یکی از بزرگترین ترس هایی که هنوز هم در موردش می شنویم، ترس از دست دادن کنترل است. خوب، در بیش از 25 سال از کار حرفه ای روابط عمومی، من هرگز زمانی را به یاد ندارم که در کنترل خودم نبوده باشم و هرگز هم فرد صادقی که شاغل در حوزه روابط عمومی باشد را ندیده ام که این گونه بوده باشد. شاغلین در حوزه تبلیغات و بازاریابی ممکن است این اتفاق برایشان بیفتد. آن ها برای کنترل داشتن بر آن چه می خواهند بگویند، زمانی که می خواهند بگویند، مکانی که می خواهند بگویند و چگونه می خواهند بگویند، پول پرداخت می کنند.


اما روابط عمومی همیشه متکی به ترغیب و اعتقاد، اطلاعات، حمایت، حقیقت است. سرنخ در نام ماست. روابط عمومی همیشه بر روابط متکی است. هیچ چیز تغییر نکرده است، مگر این که شاید شغل های ما باید از لحاظ تئوری راحت تر شده باشند، چرا که اکنون ابزارهایی داریم که کار گوش دادن و حفظ روابط دو طرفه را راحت تر کرده است.


پس چرا برخی از افراد روابط عمومی هنوز نگران هستند؟ نا مطمئن هستند؟ مشکوک هستند؟ حقیقت این است که، و این حقیقت کثیفی است، که برخی از افرادی که نام خود را افراد روابط عمومی می گذارند چیزی از این نوع نیستند. آن ها فقط تبلیغات چی هایی هستند که کارشان تبلیغ و پروپاگانداست.


متخصصان واقعی روابط عمومی، رسانه های اجتماعی را در آغوش می گیرند (از آن ها استقبال می کنند) چرا که ما تخصص و تجربه استفاده بهتر و بیشتر از آن را داریم. اگر شما هنوز متقاعد نشده اید، فقط من این را نمی گویم. بلکه سر مارتین سورل، رئیس WPP می گوید: "در این دوران دیجیتال، روابط عمومی به دارای مزیت هایی است."

 

دنی راجرز در مصاحبه مارتین با PRWeek، از او سوال کرد آیا این خطر وجود داشت که رشد رسانه های اجتماعی به این معنی باشد که توسط آژانس های تبلیغاتی پذیرفته شود و زیرمجموعه ای از آن شود. سورل این گونه فکر نمی کند: "آژانس های تبلیغاتی می گویند که می توانند این کار را انجام دهند، اما آن ها نمی توانند."


پل هولمز از The Holmes Report این قیاس شگفت انگیز را در رابطه با روابط عمومی دارد که می تواند در یافتن داستان های حقیقی عالی باشد، اما ما به اندازه کافی خوب نیستیم که به آن ها بگوئیم، مادامی که تبلیغات فقط داستان را می سازند، اما این کار واقعا و حقیقتا خوب است. مردم امروز حقیقت و اعتبار می خواهند. تبلیغات نمی تواند این کار را انجام دهد. هیچ وقت.


بنابراین امروز، تاکید من روی مکانیسم ها و پلت فرم های رسانه های اجتماعی نیست. نمی خواهم پیش بینی کنم که ویسپر، توییتر بعدی است یا اسنپ چت، فیسبوک بعدی.


مشخص شده است که رسانه های اجتماعی مهم هستند و اینکه این مسئله درباره به مردم و رفتار انسان است و نه اسباب بازی جدید براق بعدی.
همه ما هم اکنون باید بدانیم که اگر شما شروع به اجتماعی کردن کسب و کار خود نکنید، در نهایت شما کسب و کاری نخواهید داشت.
برای متخصصین روابط عمومی، اگر ما یک بخش اصلی از همه کارهایی انجام می دهیم اجتماعی نکنیم، پس شایستگی این شغل را نداریم. اگر ما فکر کنیم رسانه های اجتماعی چیزی برای متخصصین رسانه های اجتماعی یا کارشناسان دیجیتال می باشد، پس شایستگی این شغل نداریم. اگر فکر می کنید شخصا نیازی به پذیرش رسانه های اجتماعی ندارید تا یک متخصص واقعی روابط عمومی باشید، پس شایستگی این شغل را ندارید. درب خروج آن جاست. بروید به گشت و گذار بپردازید و سپس با هواپیما به خانه برگردید. از آن جا که شما یک متخصص روابط عمومی واقعی نیستید، برای کارفرمای خود خطرناک هستید.


رسانه های اجتماعی بر هر بخشی از یک کسب و کار و سازمان اثر می گذارند. امروز می خواهم برخی از این تاثیرات را با شما در میان بگذارم. ما به اخلاق و حکومت نگاه خواهیم کرد. اهمیت داده ها، بزرگ یا کوچک. ما خواهیم پرسید که ماهیت سرعت و زمان واقعی رسانه های اجتماعی واقعا به چه معنی است. آیا این واقعیت که هر شرکتی که یک شرکت رسانه ای باشد، یک تهدید است یا یک فرصت؟


اما ابتدا می خواهم این مسئله را بررسی کنم که عواملی که آینده را شکل می دهند چه هستند.


من سه محرک اصلی را می بینم. موبایل، داده و تکنولوژی پوشیدنی.
امروز، بیشتر شبکه های اجتماعی موبایل‌فرست هستند (mobile first: یعنی اولویت اول شان و بیشترین کاربردشان موبایل است). تقریبا 70 درصد زمان فیس بوک بر روی تلفن همراه صرف می شود. این رقم برای توییتر 86 درصد، برای اینستاگرم 98 درصد و برای اسنپ چت 100 درصد می باشد. این احتمالا تنها مزیت دیرتر پذیرفتن رسانه های اجتماعی است. شما یک استراتژی و زیرساخت قدیمی برای جایگزینی نخواهید داشت. از روز صفر می توانید یک استراتژی موبایل‌فرست را دنبال کنید. هزینه پایین سیستم عامل های اندروید هوشمند و ویندوز موبایل، این روند را تسریع می کند، چرا که بسیاری از اقتصادهای نوظهور در حال حرکت اینترنت های سرعت پایین به سمت شبکه های سریع 4G بدون توسعه گسترده پهنای باند خط ثابت هستند.


داده ها در همه جا هستند. ادوارد اسنودن از ما می خواهد از دولت بزرگ در حال کاوش (جاسوسی) در زندگی های خود بترسیم. اما چرا از دولت بزرگ بترسیم، وقتی که آزادانه داستان زندگی خود را به شبکه های اجتماعی ارائه می دهیم و حریم خصوصی مان را به عنوان رشوه تسلیم ایرلاین ها می کنیم تا چند مایل بیشتر پرواز نمائیم. شرکت های خصوصی، تهدید بسیار بزرگ تری نسبت به دولت ها هستند. در دموکراسی ها، دولت ها به مردم پاسخ می دهند. ما امروز شاهدیم که حتی سختگیرانه ترین دیکتاتوری ها نیز آسیب پذیر هستند. اما ما چه کنترل و نظارتی بر شرکت های خصوصی داریم؟ شرکت های غول پیکر چند ملیتی و بین المللی، هیچ احترامی برای مرزها و دولت ها قائل نیستند.


شخصا بیشتر احتمال دارد که به یک دولت دموکراتیک اعتماد کنم که با داده های من چه کاری انجام خواهد داد، تا این که به یک شرکت خصوصی با تنها انگیزه سود، اعتماد نمایم.


امروز، یک سوپرمارکت می تواند از نوع خرید شما از بارداریتان اطلاع یابد، قبل از این که حتی به دوستان و خانواده ... یا حتی شریک زندگی خود بگویید! دیروز، فیلیپس در مورد استراتژی جدید بازاریابی دیجیتال خود صحبت می کرد و این که آن چگونه به جمع آوری اطلاعات از دستگاه های مراقبت بهداشتی متصل به خود به منظور ارائه بینش برای بازاریابی خود، می پردازد. این داده ها بی نامند، اما هنوز هم اطلاعات ما هستند که مورد استفاده آن ها قرار می گیرند.


توانایی ما برای دستکاری داده ها، به ما این پتانسیل را خواهد داد که قدرتی فوق العاده بزرگ داشته باشیم. قدرتی که باید مسئولانه از آن استفاده کنیم.


داده ها برای افراد شاغل در حوزه روابط عمومی عالی هستند. درست همانطور که آرون در مورد این که چگونه بی بی سی می تواند ببیند کدام داستان ها کار می کنند (کارایی دارند)، ما نیز می توانیم تجزیه و تحلیل کنیم که مردم چگونه محتوای ما را مصرف نموده و به اشتراک می گذارند. ما می توانیم دریابیم که چگونه مکالمات فیس بوک و توییتر می توانند نشان دهنده بخش های مختلف جامعه باشند. ما می توانیم از آن برای اندازه گیری و ارزیابی موفقیت خودمان استفاده کنیم.


پوشیدنی ها (Wearables) تنها تازه شروع به اثرگذاری بر ما کرده اند. Google Glass هنوز در مرحله ابتدایی است. ساعت های هوشمند اپل و مایکروسافت خود را برای دنباله روی از سامسونگ و سونی پیشگام آماده کرده اند. گام های ما، ضربان قلب ما، دمای بدن و فشار خون ما، 24 ساعته و 7 روز هفته توسط دستگاه های سلامت دیجیتال مانند Fitbit نظارت می شوند.


تکنولوژی سنسور و قابلیت ارتباط آن ها سبب تسریع و افزایش تغییراتی خواهد شد که امروز آن را می بینیم. بله، این می تواند برای بسیاری از مردم مفید باشد. اما همچنین سبب افزایش شکاف بین اطلاعات دارها و اطلاعات ندارها، خواهد شد. مفاهیم ما درباره حفظ حریم خصوصی و محرمانه بودن، به چالش کشیده خواهند شد.


تصور کنید من در صحنه ای حاضر شدم که ساعت هوشمندم پخش می کند که من که هستم (یعنی مشخصات مرا عنوان می کند) و پروفایل من به عینک های هوشمند شما منتقل می شود. شما همچنین ممکن است قادر به دیدن بررسی Swarm شب گذشته باشید و با بررسی پروفایل Tripit من، دریابید که هفته آینده قصد سفر به کجا را دارم.

 

هر کسی از شما ممکن است همین الان در حال ضبط، عکاسی و ویدئو گرفتن آن چه که من در اینجا می گویم، باشد. اگر در حال این کار هستید، به شما خوشامد می گویم، زیرا این یک گفتگوی social media friendly است و شما آزاد هستید که توییت کنید و هر چه را که می خواهید با شبکه های خود به اشتراک بگذارید.


بنابراین اگر موبایل، داده ها و پوشیدنی ها، هدایت گرانی هستند که آینده ما را شکل می دهند، ما به عنوان متخصصین روابط عمومی چه مسائلی را باید در نظر بگیریم؟


اولین و مهم ترین چیز برای من اخلاق و حکومت است. این ها موضوعات داغ امروزند. هفته گذشته در میزگرد Chatham House در موسسه Chartered Institute of Public Relations به منظور بحث در مورد اخلاق و رسانه های اجتماعی، شرکت کردم. روز دوشنبه یک CIPR و مناظره Tomorrow’s Company در مجلس نمایندگان، بود. مسئله این بود: "شما زمانی که کارکنانتان رسانه های اجتماعی دارند، نیازی به قوانین انطباقی ندارید". مناظره توسط لورد بلک، مدیرTelegraph Media Group، مدیریت شد.


واقعیتی که این مناظره را سبب شد و انگیزه انجام آن، تأثیر شدید رسانه های اجتماعی را بر اخلاق و مسئولیت اجتماعی شرکت ها نشان می دهد.


رسانه های اجتماعی به این معنی است که سازمان شما به مراتب بیشتر از همیشه در معرض قرار دارد. حتی اگر انتخاب نکنید که شفاف باشید، مردم زیر زره شرکت شما را خواهند دید. کارکنان، مشتریان، تامین کنندگان، سهامداران، قانونگذاران ها، در رسانه های اجتماعی از زیر سپر شما دیده می شوند و شما را در معرض قرار می دهند.


بنابراین شرکت شما باید رفتار بهتر و مسئولانه تری داشته باشد. این امر باید اخلاقی باشد، نه فقط به این خاطر که کار درستی است. بلکه به این خاطر که اگر این گونه نباشد، شما گرفتار خواهید شد و در معرض قرار خواهید گرفت.

 

 مسئولیت اجتماعی شرکتی، انسان دوستی نیست. این مسئولیت در مورد سازمان های خیریه یا هنرهای مورد حمایت شما نیست. این در مورد انجام کار درست است. انجام کار درست برای محیط. انجام کار درست توسط کارکنان شما. انجام کار درست توسط سهامداران شما. انجام کار درست توسط جامعه.


رسانه های اجتماعی یعنی آن که رفتار اخلاقی شرکت مهم تر از همیشه است. ما به عنوان متخصصین روابط عمومی باید به مدیر عامل در حفظ و نگهداری از مجوز کار شرکت خود در عمل کمک نمائیم. مجوز انجام کار شما از طرف مردم صادر می شود.


این امر در مقیاس کوچک تر، همچنین به طور مستقیم بر روابط عمومی تاثیر می گذارد. گمراه کردن و دروغ گفتن، همیشه به لحاظ اخلاقی نادرست بوده است. این چیزیست که همه نظام نامه های اخلاقی روابط عمومی در سراسر جهان به ما می گویند. اما برخی از شاغلین روابط عمومی آن را دارند. شاید آن ها در ابتدا در مقابل مدیر هیئت مدیره ای که از آن ها می خواهد این کار را انجام دهند، مقاومت نشان داده اند، اما در نهایت تسلیم شده و موافقت نموده اند.


شما دیگر نمی توانید دروغ بگوئید و گمراه کنید. نه فقط به این دلیل که از نظر اخلاقی کار اشتباهی است، بلکه به این خاطر که گرفتار می شوید. و عواقب گرفتار شدن اغلب خیلی بدتر از خطای اصلیست که شما سعی در پوشاندن آن دارید.


ما در یک جامعه 24 ثانیه ای زندگی می کنیم. این، مدت زمان لازم برای تایپ 140 کارکتر توییت است.


بسیاری از ما به این مسئله به دید منفی نگاه می کنیم. ما فقط به این فکر می کنیم که این مسئله با انتشار سریع اخبار و شایعات منفی که به شهرت ما آسیب می رساند، چقدر می تواند برایمان مضر باشد.


اما در حقیقت این همان چیزی است که احتمالا به نفع ما کار می کند، همانطور که در مقابل آن است. ما می توانیم به حکمت وب دسترسی داشته باشیم و کشف کنیم که مردم واقعا به چه چیزی فکر می کنند، نه عقایدی که شکل دهنده ها و تاثیرگذاران به ما می گویند.


هنگامی که سوپرمارکت بریتانیایی Walmart Asda، به خاطر تبلیغ تلویزیونی کریسمس «جنسیتگرا»ی خود، که در آن مادر هر کاری برای این که کریسمس را خاص (به یاد ماندنی) کند انجام می داد، در مقیاس جهانی توسط مطبوعات مورد انتقاد قرار گرفت، آن ها تبلیغ را برنداشتند، بلکه با رسانه های اجتماعی مبارزه کردند. چرا که آن ها که از واکنش طرفداران فیسبوکی و فالوورهای توییتری خود بودند متوجه شده بودند که مشتری های اولیه آن ها - مادر Asda - آن را دوست داشتند. مادرAsda می توانست طنز و واقعیت زندگی خود را درست آن جا و بر روی آن صفحه نمایش کوچک، ببیند. واکنش سریع مشتریان با دیدگاه کارشناسان روزنامه نگاران و گروه های فشار، مخالف بود.


و این روندی دیگر برای کار خوب است. مدیر سابق ارتباطات شرکت Tony Blair ، آلستر کمپبل، در مورد این که یک جمعیت (عامه مردم) واقعی، عملا چقدر می توانند منطقی تر از رسانه ها و روزنامه نگاران باشند. اکنون ما فرصتی برای صحبت با آن ها در زمان واقعی داریم.


شرکت ها. افراد شاغل در حوزه روابط عمومی. ما می توانیم محتوای خودمان را بدون نیاز به هیچ گونه واسطه یا فیلتری منتشر کنیم. این یعنی رسانه های جریان اصلی.


هنگامی که تام فارمسکی از Financial Times استعفا داد، نخستین روزنامه نگار یک رسانه جریان اصلی بود که شروع به ساختن یک زندگی از یک وبلاگ کرد. او امروز یکی از متفکران بزرگ جهان در بحث آینده رسانه ها، روزنامه نگاری و ارتباطات است. او اصطلاح «هر شرکتی یک شرکت رسانه ایست» را برای توصیف روند نوظهور تبدیل شرکت ها به ناشرین مختص به خود، به کار برد.


شرکت هایی مانند سیسکو، نیسان، والمارت و یونیلور این موضوع را تشخیص داده و پذیرفتند. آن ها روزنامه نگاران سابق را از سی ان ان و بی بی سی استخدام می کنند تا اخبار با کیفیت تولید کنند. اما بسیاری از شرکت ها در حال پریدن به عرابه بازاریابی محتوا هستند، بدانند که به شدت در اشتباهند.


در اوایل این هفته، آن گرگوری، رئیس اتحادیه جهانی انجمن های بین المللی روابط عمومی، توییتی در مورد انزجار خود از عبارت "روزنامه نگاری شرکتی" داشت. این انزجار را من و تام فورمسک نیز داریم. روزنامه نگاری واقعی باید مستقل از یک خط مشی شرکتی باشد، حتی اگر آن خط مشی ایجاد محتوای منصفانه و بی طرفانه باشد. به همین دلیل است که من از شما می خواهم که رسانه های شرکتی را بپذیرید و مطالب خود را منتشر کنید. اما انتشار محتوای با کیفیت. محتوایی که ذینفعان شما می خواهند آن را بخوانند، تماشا کنند و به آن گوش دهند. CNN هر چند وقت یکبار داستان های خبری مربوط به CNN را پخش می کند؟ Financial Times هر چند وقت یکبار داستان های خبری مربوط به خود می نویسد؟ بی بی سی هر چند وقت یکبار در مورد خود گزارش می دهد ... خب، شاید این آخری اینطور نباشد! شما پاسخ را می دانید. پس چرا شرکت ها هنگام ایجاد محتوای خود همیشه درباره خود صحبت می کنند؟


دام بورش، در Asda از یک قانون 1 در 10 نقل قول می کند. برای هر یک چیز که Asda می خواهد بگوید، آن 9 چیز می گوید که مشتریان آن بیشتر می خواهند.


دیگر مخاطبانی وجود ندارند. اگر شما فکر می کنید مردم علاقه مند به آن چه شما می خواهید بگویید هستند، شکست خواهید خورد.


و اگر هر شرکتی یک شرکت رسانه ای باشد، آن وقت ما نیز مسئولیت مراقبت از ذینفعانمان را داریم. مسئولیت مراقبت ما این است که همچنان که محتوای خودمان را منتشر می کنیم، که کار درست هم همین است، نباید مطبوعات آزاد را قتل عام کنیم. ما باید برای رسانه های جریان اصلی و روزنامه نگاران حرفه ای ارزش قائل شده و آن را پرورش دهیم، چرا که آنها همچنان ارائه دهنده نظارت عمومی هستند که در بر گیرنده کسب و کارها، دولت ها و سازمان ها نیز می باشد.


به لحاظ اخلاقی ما باید اطمینان حاصل کنیم که محتوایمان دقیق، با صحت کامل، جامع و قابل دسترس برای همه است. این به معنای تفکر در مورد کانال هاییست که ما استفاده می کنیم، همینطور زبان و دسترسی آن به افراد دارای معلولیت.


اما اگر هر شرکتی یک شرکت رسانه ای باشد، باید به یاد داشته باشیم که هر مشتری، هر فعالی و هر مشارکت کننده ای نیز یک شرکت رسانه ای بالقوه است. اگر ما می توانیم در چند دقیقه بلاگی درباره ارتباطات بحران خود ایجاد کنیم، پس آن ها نیز می توانند وبلاگ حمله خود را به همان سرعت ایجاد کنند.


وقتی که من بیش از 25 سال پیش کار خود را در حوزه روابط عمومی شروع کردم، به من آموزش داده شد که هرگز با افرادی که جوهر را بشکه بشکه خریداری می کنند، مبارزه نکنید. اما امروز، هر یک از ما، و هر کدام از آن ها، می توانیم به صورت رایگان بشکه جوهر را در اختیار داشته باشیم.


بنابراین اگر تلفن همراه، داده ها و فناوری پوشیدنی، محرک ها (هدایت گران) و اخلاق باشند، زمان واقعی و محتوا هم مسائل باشند، پس ما الان کجا هستیم؟


استفن وادینگتون، مدیر دیجیتال و اجتماعی بخش اروپایی Ketchum و رئیس موسسه بین المللی روابط عمومی بریتانیا، آن را شبیه به طول عمر انسان می داند. ما به عنوان بچه، هیچ پروفایل اجتماعی نداریم و همه چیز را کمی گیج کننده می بینیم. به طور هشداردهنده ای، هنوز هم برخی از شرکت ها، سازمان ها و افراد روابط عمومی در این مرحله قرار دارند. سپس ما تبدیل به بچه هایی پر سر و صدا می شویم و شروع به فریاد زدن پیام های بازاریابی خود می کنیم، بدون در نظر گرفتن این که آیا افراد واقعا می خواهند آن چه را که ما می گوییم بشنوند. و اغلب اوقات آن ها نمی خواهند گوش دهند.


با این حال، اکثر سازمان ها و شرکت ها در حال حاضر نوجوان هستند و اصول اولیه را آموخته اند، اما هنوز هم تا حد زیادی با رسانه های اجتماعی به عنوان یک کانال ارتباطات خارجی رفتار می کنند. مثل نوجوانان دوست دارند در همه جا توانایی های خود را نشان داده و خود نمایی کنند تا بتوانند دختر یا پسر مورد علاقه خود را به سمت خود بکشند، یا در این مسئله همیشه اول باشند.


اما اکنون، همچنان که به عنوان بزرگسالان جوان به بلوغ رسیدیم، یاد گرفته ایم که چگونه گوش دهیم و چگونه درک کنیم، بنابراین رسانه های اجتماعی در جنبه های بیشتر و بیشتری از کسب و کار در حال حرکت ما از بازاریابی و ارتباطات به خدمات مشتریان و فراتر از آن، جا داده می شوند. آینده، سازمان اجتماعی واقعی خواهد بود با کارکنانی که در داخل و خارج از آن همکاری می کنند و دیوارها ابتدا شیشه ای می شوند، اما در نهایت شروع به جمع شدن در کنار هم می کنند.


بنابراین در نهایت متخصص روابط عمومی آینده چگونه به نظر می رسد؟

او می داند که روابط عمومی در واقع چیست. روابط عمومی درباره شهرت و اعتبار است - نتیجه آن چه شما انجام می دهید، آن چه می گویید و آن چه که دیگران در مورد شما می گویند. نتیجه آن چه شما انجام می دهید. این فقط در مورد آن چه شما می گویید یا آن چه که دیگران در مورد شما می گویند نیست. این نتیجه ایست از آن چه شما انجام می دهید. متخصصین روابط عمومیِ گذشته این را می دانستند. بسیاری از افراد روابط عمومیِ امروز آن را فراموش کرده اند. متخصص روابط عمومیِ آینده این را خواهند دانست و به این عمل خواهند کرد.


او رسانه خنثی خواهد بود. روابط عمومی خوب، هرگز و تحت هیچ شرایطی فقط مربوط به روابط رسانه ای نیست. این وسواس برای پوشش روزنامه ای، رادیویی و تلویزیونی - رسانه های آزاد - یک سوراخ موش است که ما در دهه 1950 در آن ناپدید شدیم.

 

رسانه های اجتماعی فرصتی هستند تا ما را از غار خارج کنند تا مشاوران روابط عمومی واقعی باشیم که با انواع رسانه ها، اشتراکی، پرداختی و تحت تملک خصوصی نیز همچون رسانه های آزاد، راحت برخورد نمائیم.


او قابل اندازه گیری خواهد بود. اگر بخواهم از همه شما بپرسم که موضوع مورد علاقه شما در مدرسه چه بود، می توانم تضمین کنم پاسخ اکثر شما ریاضیات نیست. روابط عمومی به عنوان یک حرفه از اندازه گیری و ارزیابی قوی می ترسد. ما نباید بترسیم. Barcelona Principles و AMEC راهی را برای اندازه گیری و ارزیابی قوی نشان می دهند. اما هیچ اندازه ای برای تمام راه حل ها وجود ندارد. هر شرکتی، هر وضعیتی، و هر موضوعی، منحصر به فرد است. به همین دلیل است که معیارهای اندازه گیری و ارزیابی که شما استفاده می کنید، متفاوت از آن هاییست که ما استفاده می کنیم.


او در هر کاری که انجام می دهد، اخلاقی خواهد بود (اخلاق را رعایت خواهد کرد). این یعنی در اخلاق شخصی او. این به معنی پیروی و رعایت نظام نامه های اخلاقی موسسات تخصصی و انجمن های تجاری شماست. اما این مسئله در مقیاس بزرگ تر به معنی مشاوره به هیئت مدیره و مدیران سطحc در مورد این است که چگونه سازمان شما می تواند اخلاقی رفتار کند. این مسئله به رهبری روابط عمومی واقعی نیاز دارد تا بداند چه کاری باید انجام شود و به اندازه کافی جدی گرفته شود تا نه تنها به آن گوش داده شود، بلکه برای مشاور شما به عمل تبدیل شود.


او متخصصی خواهد بود با صلاحیت ها و تعهد واقعی روابط عمومی نسبت به پیشرفت حرفه ای مداوم، تا اطمینان حاصل کند که در هر مرحله از حرفه خود از شروع به کار تا رسیدن به پست ریاست یک تیم جهانی، توانایی های ضروری و اساسی را دارد. او فقط به تجربه و مهارت های قابل انتقال از یک حرفه پیشین تکیه نخواهد کرد، بلکه از ثروت تحقیقات و دانش علمی نیز یاد خواهد گرفت.


او قابل اعتماد خواهد بود. مورد اعتماد بودن برای انجام کار درست. شما باید مورد اعتماد همکاران خود باشید. مورد اعتماد روزنامه نگاران، تاثیرگذاران رسانه های اجتماعی، سیاستمداران و سایر ذینفعان. شما باید مورد اعتماد رئیس خود باشید. دنیای فردا به شما زمان نخواهد داد که هر وقت بخواهید بتوانید تایید بگیرید. شما باید مورد اعتماد باشید تا کار درست شود. شما باید در بیان حقیقت مورد اعتماد باشید.


متخصص روابط عمومیِ فردا، بهتر از این که ما امروز هستیم خواهد بود. نه فقط به این دلیل که ما می خواهیم این گونه باشیم، بلکه ما باید این گونه باشیم.


سوال من از شما این است، آیا آماده اید؟ چه کاری انجام داده اید تا به طور اساسی در جهت بهبود کارایی خود و تیمتان حرکت کنید؟ برای به چالش کشیدن وضع موجود چه کاری انجام داده اید؟ به شما می گویم این کافی نیست. هیچ کدام از ما به اندازه کافی کار نکرده ایم.


هنگامی که به آینه نگاه می کنید، آیا یک متخصص روابط عمومی آینده را می بینید؟ آیا می بینید؟ اگر نه، باید بترسید، خیلی بترسید.

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)

 

 

 

 

 

 

   
  

اخبار مرتبط:

اضافه نمودن به: Share/Save/Bookmark

نظر شما:
نام:
پست الکترونیکی:
نظر
 
  کد امنیتی:
 
   پربیننده ترین مطالب روابط عمومی  

  روزنامه‌های محلی: هنوز ارزشمند، اما نیاز به حمایت دارند


  چرا هیچ کس دیگر نمی‌خواهد مدیر میانی باشد


  به دنبال تغییر نام تجاری هستید؟


  رسانه‌های اجتماعی مغز ما را تخلیه می‌کنند و بر تصمیم‌گیری ما تأثیر می‌گذارند


  نتایج یک مطالعه: روابط‌عمومی تأثیر قابل توجهی بر رشد کسب‌وکار دارد


  رسانه سمی


  چگونه از بحران هویت در میانه شغلی جلوگیری کنیم


  روابط‌عمومی برای استارت‌آپ‌ها


  چگونه روابط‌عمومی می‌تواند به توسعه هویت در جامعه داخلی کمک کند؟


  رزومه خلاقانه‌ای که به شغل دلخواه در گوگل انجامید


 
 
 
مقالات
گفتگو
گزارش
آموزش
جهان روابط عمومی
مدیریت
رویدادها
روابط عمومی ایران
کتابخانه
تازه های شبکه
آخرین رویدادها
فن آوری های نو
تبلیغات و بازاریابی
ایده های برتر
بادپخش صوتی
گزارش تصویری
پیشنهادهای کاربران
اخبار بانک و بیمه
نیازمندی ها
خدمات
خبرنگار افتخاری
بخش اعضا
دانلود کتاب
پیوندها
جستجوی پیشرفته
موبایل
آر اس اس
بخشنامه ها
پیشکسوتان
لوح های سپاس
پیام های تسلیت
مناسبت ها
جملات حکیمانه
پایان نامه ها
درباره شارا
تماس با ما
Shara English
Public Relation
Social Media
Marketing
Events
Mobile
Content
Iran Pr
About Us - Contact US - Search
استفاده از مطالب این سایت با درج منبع مجاز است
تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شارا است
info@shara.ir
  خبر فوری: معرفی کتاب «هوش مصنوعی روابط‌عمومی در عمل» منتشر شد