شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- تلفن هوشمند، گوشی هوشمند (به انگلیسی: Smartphone) به گوشی همراهی گفته می‌شود که توانایی‌های پیشرفته تر و قدرت محاسبات بیشتری نسب به «تلفن مرکب» ارائه می‌دهد.

گوشی‌های هوشمند گوشی‌های موبایل پیشرفته با قابلیت‌های خاص و کاربردهایی نظیر کامپیوترهای شخصی (PC) هستند. اما لازم است ذکر شود که بدانید نمی‌توانند به قدرت کامپیوترها کار کنند. بیشتر گوشی‌های هوشمند دارای دوربین هستند

قابلیت‌هایی مثل اتصال به اینترنت و ایمیل و تنظیمات مشخص را نیز دارند.

گوشی‌های هوشمند به خاطر این که کوچک و قابل حمل هستند می‌توان در همه جا از آن‌ها استفاده کرد و کارهای روزمره خود با آنها انجام داد.

یکی از خصوصیات مهم این گوشی‌ها امکان نصب برنامه‌های پیشرفته پردازشی و گرافیکی و اتصال روی آنهاست، ولی در گوشی‌های معمولی نرم‌افزارها و برنامه‌های خاصی توسط سازندگان از قبل قرار دارد و فقط از طریق سازنده یا اپراتورها قابلیت ارتقاء دارند.

این گوشی‌های هوشمند دارای برخی اینترفیس‌های اضافه مثل QWERTY، صفحه نمایش لمسی و یا حتی دسترسی مطمئن به ایمیل (همان‌طور که در Black Berry هم وجود دارد) هستند.

بنابراین تفاوت‌های مهم گوشی‌های هوشمند و گوشی‌های معمولی می‌تواند در زمینه قیمت و قابلیت‌های سطح بالای این گوشی‌ها باشد. مثلاً گوشی‌های هوشمند ۲۰۰۷ همگی دارای پشتیبانی کامل و پیشرفته ایمیل هستند.

امروزه بیشتر موبایل‌ها برخی از برنامه‌های ساده PDA مثل دفترچه تلفن، تقویم و لیست وظایف را دارا هستند، البته گوشی‌هایی که دارای پلات فرم‌های BREW یا Java ME اجازه نصب کردن برخی برنامه‌های جانبی را می‌دهند، اما این گوشی‌ها در زمره گوشی‌های هوشمند قرار نمی‌گیرد.

در حال حاضر گوشی‌های زیادی از نوع BREW هستند که قابلیت و کارایی PDAها را دارند، همچنین توانایی اجرای برنامه‌هایی که توسط شرکت‌های نرم‌افزاری دیگر تولید شده‌اند یا اصطلاحاً برنامه‌های third - party داشته و دارای صفحه نمایش‌های بزرگ ۳۲۰*۲۴۰ پیکسل هستند، اما نمی‌توان آنها را smart phone نامید.

منبع:  ویکیپدیا