شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- روابط عمومی یک وظیفه مدیریتی مهم است که در صورت بکارگیری مناسب در امور سازمان و فراهم کردن بستر لازم برای انجام فعالیت های خلاقانه و حفظ پویایی آن، قطعا موجب بروز حس اعتماد، تعامل و ارتباط عمیق میان گروه مخاطبان و سازمان به شکل فزاینده و مطلوبی خواهد شد و جایگاه سازمان را در میان همصنفان خود برجسته خواهد ساخت. روابط عمومی براساس نوع وظایفی که دارد و با داشتن آگاهی، برنامه ریزی و نقش موثر و روشن در تعالی سازمان، قادر است تصویری مناسب از وجهه سازمان به جامعه ارائه و نیازهای ارتباطی سازمان را به شکل مناسبی مدیریت کند.

اما در شرایطی که روابط عمومی ها نیز مانند سایر بخش های جامعه در روند طبیعی گذار از سنت به مدرنیته قرار گرفته اند، برای تحقق اهداف و جایگاه متعالی موردنظر که ذکر شد چه باید کرد؟ آیا به تبع این شرایط، وظایف و قوانین و مقررات در روابط عمومی ها نیز تغییر خواهد کرد؟

در دوران مدرنیته سخن بر سر تغییر است. در گذر زمان همه چیز تغییر می کند اما مهم تر از آن، آمادگی روابط عمومی ها برای پذیرش این تغییرات و مواجهه با آثار آن است. این در حالیست که برخی مدیران و مسئولان روابط عمومی ها خواسته یا ناخواسته در برابر این تغییر مقاومت می کنند و به نظر می رسد به شرایط سنتی عادت کرده اند.

موضوع بررسی علت عدم تلاش دست اندرکاران روابط عمومی ها برای ایجاد تغییرات لازم در این حوزه مهم است که در جمعی متشکل از اساتید علم ارتباطات و روابط عمومی و مدیران روابط عمومی ها مورد بررسی قرار بگیرد. با وجود اینکه چالش های گذشته پیش روی روابط عمومی مانند مساله نوع نگرش مدیران ارشد به جایگاه روابط عمومی و نقش تاثیرگذار آن در موفقیت های سازمان همچنان حل نشده است، مقاومت در برابر ایجاد تغییر و مدرنیزاسیون، روابط عمومی ها را بیش از پیش آسیب پذیر ساخته است.

با ورود انسان به دنیای مدرن و استفاده از ابزار منطبق با این شرایط، طبیعتا نحوه دسترسی وی به خدمات موردنیاز تغییر می کند و از آن جهت که رضایت مندی مخاطب و اعتماد او به سازمان از اساسی ترین موارد پیش روی هر سازمان است بنابراین چنانچه سازمان و متعاقب آن روابط عمومی ـ که به عنوان پل ارتباطی میان سازمان و گروه مخاطبان محسوب می شود ـ همچنان از شیوه های سنتی برای ارائه خدمت اقدام کنند بی شک به دنبال ایجاد حس عدم رضایت در مشتریان خود، جایگاه خود را در عرصه رقابت و خدمت گزاری از دست خواهند داد.

با اینکه روابط عمومی ها در دنیا دارای یک مدیریت فراسازمانی هستند، اما به صراحت می توان گفت که در ایران و در میان بسیاری از صنوف مطرح تنها نهادی است که دارای یک اتحادیه یا سازمان منسجم، علمی و تخصصی نیست. با وجود شرایط سنگین حاکم بر روابط عمومی ها و مشکلاتی که از دیرباز با آن مواجه اند و مشکلات پیش روی آن ها در شرایط حساس گذار از سنت به مدرنیته، باید در جهت تشکیل یک متولی برای مدیریت علمی و تخصصی مسائل و وظایف روابط عمومی ها در این مسیر چاره ای اندیشید.

چندی است که این حساسیت در میان اساتید علوم ارتباطات و فعالین روابط عمومی ایجاد شده که باید سازمان نظام روابط عمومی تاسیس شود تا روابط عمومی ها بتوانند در زیر چتر حمایتی خود، حرفه ای تر برای رشد و تعالی سازمان خود اقدام کنند.

به گفته بسیاری از اساتید علوم ارتباطات وجود سازمان نظام روابط عمومی با هدف تقویت روابط عمومی ها می تواند بسیاری از مشکلات موجود در حوزه روابط عمومی را حل کند. عملکرد مجموعه ای علمی، تخصصی و مدیر با افرادی آگاه به شرایط موجود و چگونگی مدیریت صحیح این شرایط بی شک روابط عمومی ها را در راستای مدیریت روند گذار از سنت به مدرنتیه و پیشگیری از وقوع مشکلات خاص این شرایط و مدیریت مناسب یاری خواهد رساند.