از فرصتی که دارید در جهت آماده شدن برای سخنرانی استفاده کنید: در بلند شدن یا رفتن به سمت جایگاه بیش از حد عجله نکنید. به سمت جایگاه آهسته قدم بردارید، آرام و متین باشید. زمانی که در اختیار دارید را کمی کش دهید و از آن برای آماده کردن خودتان و مرور کردن متن آغازین سخنرانی استفاده کنید.

• در اغلب موارد، وقتی فی‌البداهه سخنرانی می‌کنید، برای گفتن چند کلمه در زمان مناسب آنها را به دقت انتخاب می‌کنید. چون فرصتی کمی دارید، تنها باید خودتان را به شرایط ذهنی برسانید که دقیقاً می‌دانید چه چیزی می‌خواهید بگویید.

• اگر واقعاً نیاز به کمی فرصت دارید، می‌توانید با حرکت دادن دست‌ها، تعارف کردن یا تنظیم کردن بلندگو قبل از سخنرانی برای خودتان کمی زمان بخرید.

اعصابتان را آرام کنید: چند نفس عمیق و آرام بکشید. اجازه دهید تا ذهن‌تان آرام بگیرد، در این صورت می‌توانید روی کاری که در دست دارید تمرکز کنید. از هر گونه حواس‌پرتی که ممکن است توجه شما را برهم زند پرهیز  و افکار پریشانی که ممکن است باعث شک و تردید شما شود را از نطفه خفه کنید.

• فرض کنید که هر کسی که دوروبر شماست می‌خواهد موفقیت شما را ببیند. این کار به آرام شدن شما کمک می‌کند. داشتن انتظار شکست از خودتان تنها آرامش شما را تخریب کرده و باعث می‌شود از مخاطبان‌تان بترسید.

• با واقعیت شرایط موجودتان روبرو شده تا از غافلگیر شدن توسط ترس اجتناب کنید. بپذیرید که مجبورید سخنرانی کنید و بعد روی همه‌ی منابع برای ارائه یک سخنرانی خوب تمرکز کنید.

با اعتماد به نفس ظاهر شوید: به حضار لبخند بزنید. با افرادی که به شما نزدیک هستند ارتباط چشمی برقرار کنید. زبان بدن نشان‌دهنده اعتماد به نفس را به نمایش بگذارید-سعی کنید از بی‌قراری، لرزه یا مرتب کردن خودتان به شکل ناشیانه خودداری کنید. برای دادن قوت قلب به خودتان به افکار مثبت فکر کنید. برای اینکه به عنوان فردی باهوش و جذاب ظاهر شوید باید به خودتان باور داشته باشید.

• اغلب اوقات، هر چه بیشتر با اعتماد به نفس ظاهر شوید، اعتماد به نفس بیشتری هم کسب خواهد کرد.

• آرام باشید! صحبت کردن در مقابل جمعیت اینقدرها هم مهم نیست. حتی اگر اشتباه کنید، دنیا که به آخر نرسیده.

معرفی کوتاهی از خودتان داشته باشید: در چند کلمه، اجازه دهید دیگران بدانند شما چه کسی هستید. اسم‌تان و توضیح کوتاهی از خودتان و ارتباط‌تان با آن رویداد یا نقشی که به عنوان سخنران دارید را به آنها بگویید. می‌توانید از حضار به خاطر حضور و توجه‌شان تشکر کنید. سعی نکنید این واقعیت که ناآماده هستید را فراموش کنید. فقط بلند شده و با صداقت و پرانرژی صحبت کنید.

• سریع به ایده‌ی اصلی سخنرانی‌تان اشاره نکنید. سعی کنید حرف‌تان را مزمزه کرده و با کمی توضیح در مورد خودتان شروع کنید.

بخش دوم: ارائه یک سخنرانی تاثیرگذار

روان و طبیعی صحبت کنید: موضوع مشخصی در ذهن داشته باشید و روی انتقال پیام‌تان تمرکز کنید. درباره هر چه می‌دانید صحبت ‌کنید؛ از موضوعاتی که آگاهی ندارید یا دوپهلوست پرهیز کنید. خیلی سفت و سخت نباشید یا ساختار سخنرانی‌تان را خیلی پیچیده نکنید. در عوض، به افکار و کلمات‌تان اجازه دهید تا جاری شوند.  

• از جملات ساده‌ای که از یک روند منطقی برخوردارند استفاده و کلمات‌تان را با دقت و صراحت بیان کنید تا موقع صحبت کردن گیر نکنید.

• با عجله نکردن به ذهن‌تان این فرصت را می‌دهید تا ایده‌های جدید را دریافت و شکل دهید.

مختصر و مفید: یک سخنرانی فی‌البداهه باید کوتاه و مناسب باشد. بهتر است نطق‌تان را محدود کنید، حتی سخنرانی کوتاهی به اندازه 90 ثانیه یا یک دقیقه هم کاملاً خوب است. ظرفیت مخاطبان‌تان را در نظر داشته باشید. اگر نطق‌تان خیلی طولانی شود، آنها بی‌علاقه شده و ابتکار عمل از دست‌تان خارج می‌شود.
وقتی شروع به صحبت کنید دو دقیقه زمان‌تان در چشم به هم زدنی تمام می‌شود. ممکن است ارائه یک سخنرانی کوتاه را نسبت به یک سخنرانی بلند سخت‌تر ببینید.

یک داستان تعریف کنید: سخنرانی‌‌تان را حول احساسات خوب بنا کنید. تنها مثل هر داستانی که تا به حال خوانده‌اید، یک سخنرانی خوب باید یک شروع، میانه و پایان مشخص داشته باشد. صحبت در مورد تجربیات‌تان خوب است و باعث می‌شود پیام شما شخصی‌تر احساس شده و از رخ دادن اشتباهات مهلک جلوگیری می‌کند.

• یک راه خوب برای ارائه سخنرانی‌تان با یک شروع، میانه و پایان نیرومند نشان دادن جزئیات به ترتیب زمانی است. برای مثال با جمله "وقتی من اولین بار با جان دوست شدم، او..." شروع کنید و با جمله "حالا که با هم همکار هستیم، بیشتر از قبل لذت می‌بریم..." ادامه داده و با جمله "من شکی ندارم که آینده‌ی دوستی ما بهتر از حالا خواهد شد" نتیجه گیری کنید.

• وقتی تجربیات شخصی را توضیح می‌دهید، از به اشتراک‌ گذشتن نظرات نامرتبط بحث‌برانگیز در مورد موضوع خودداری کنید.

باعث خنده حضار شوید: روی یک لطیفه خنده‌دار کار کنید. شوخی کردن برخلاف انتظار باعث کاهش اضطراب سخنرانی می‌شود یا باید منتظر یک سخنرانی عصبی باشید. شوخ‌طبعی کمک خواهد کرد تا شنوندگان نسبت به شما صمیمی شده، از جدی شدن چیزها جلوگیری و باعث می‌شود تجربه‌ای کاملاً لذت‌بخش داشته باشند.

• شوخ‌طبعی یک یخ‌شکن روابط بسیار خوب بوده و باعث می‌شود توجه مخاطبان‌تان را راحتتر جلب کنید.

• مطمئن شوید هر جک و لطیفه‌ای که می‌گویید مناسب سن و شرایط مخاطبان و همچنین مناسب شرایط سخنرانی باشد.

بخش سوم: به فکر یک پایان تاثیرگذار باشید

به فکر یک پایان باشید: در مدت زمانی که قبل از ارائه سخنرانی در اختیار دارید، ایده‌ای برای اینکه چطور سخنرانی‌تان را پایان دهید پیدا کنید. صحبت کردن مدام و مدام بدون در نظر داشتن هیچ نقطه‌ی پایانی راحت است. باید شروع به فکر کردن درباره پایان آن کنید. در حالت ایده‌ال، شما قادر خواهید بود تا با کمی زمان و کلمات اضافه سخنرانی‌تان را از مقدمه به ایده‌ی اصلی و در نهایت به نتیجه‌گیری برسانید.   

• در پایان، نتیجه‌گیری را خلاصه نگه دارید. ایرادی ندارد سخنرانی را با گفتن جمله‌ای مثل "از شما بابت وقتی که گذاشتید" یا مشابه آن پایان دهید.

سخن پایانی‌تان را به یادماندنی کنید: نکات بسیار مهم‌ یا حکایت‌های خنده‌دار را برای آخر نگه دارید. صحبت‌های پایانی‌تان را با زبان و اعتماد به نفس قوی ارائه کنید. بخش پایانی صحبت شما بیشترین تاثیر را روی مخاطب‌تان خواهد گذاشت، چون برای ذهن‌شان تجربه‌ی تازه‌ای خواهد بود، پس سعی کنید سخن‌ پایانی‌تان را با یک چیز به یادماندنی همراه کنید تا تاثیر نهایی خوبی به جا بگذارد. 

• اگر برای یک برنامه‌ی بخصوص برنامه‌ریزی می‌کنید، به عنوان مثال یک کنفرانس مربوط به کسب و کار، پایان صحبت شما زمان مناسبی است که تاثیر خوبی بگذارید.

• سخن پایانی زمان مناسبی است که چیزی را از روی صمیمت ارائه کنید. احساسات بیشتر شده و جمعیت با احساسات شما همراه خواهند شد.

از شنودگان تشکر کنید: در پایان سخنرانی، قدردانی خودتان را برای مخاطبان با تشکر مجدد از آنها نشان دهید. بعد، جایتان را به آرامی با مسئول مراسم عوض کرده و به محل نشستن‌تان برگردید. حتی اگر امور طبق آنچه انتظار داشتید پیش نرفت، در مقابل فشار درونی برای عذرخوانی کردن و بهانه آوردن مقاومت کنید. این کار فقط اثری که صحبت شما داشته را کاهش می‌دهد.

• شما مجبور نیستید از هر کسی که در مراسم حضور دارد به صورت انفرادی تشکر کنید. یک ابراز تشکر کلی کافی خواهد بود.

• از اینکه قرار است میکروفون یا جایگاه را به چه کسی تحویل دهید مطمئن شوید تا در پایان صحبت‌تان با حالت گیجی به دوروبرتان نگاه نکنید.

به خودتان آسان بگیرید: تعداد کمی از مردم قادرند نطق محرک، الهام‌بخش و بسیار تاثیرگذاری را به صورت فی‌البداهه ارائه کنند. مخاطبان شما این را می‌دانند. خودتان را به خاطر فراموش کردن یا لکنت زبان اذیت نکنید. در عوض، از خودتان به خاطر داشتن این جرأت که با چیزی روبرو شده‌اید که خیلی از افراد را می‌ترساند تبریک بگویید.

• سخنرانی فی‌البداهه اغلب توسط تمایل سخنران به موفق شدن در یک شرایط سخت سنجیده می‌شود. نکوهش کردن عملکرد‌تان هیچ معنایی ندارد، در حالی که شما اصلاً زمان کافی برای کار کردن روی سخنرانی‌تان پیش از آن نداشته‌اید.

منبع: سمینارما