شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)، نهاد دولت در جامعههای مدرن شامل قوه مجریه، مقننه و قضاییه است که نوعی به هم پیوستگی سازمانی دارند و البته ممکن است در برخی از انتخابات، مجلس و دولت از یک حزب نباشند. نهاد دولت در ایران اما بیشتر درباره قوه مجریه مصداق دارد و شامل وزارتخانهها، سازمانها، موسسهها و شرکتهای بزرگ در مالکیت و مدیریت دولت است. نهاد دولت در ایران به دلایل تاریخی، سیاسی و اقتصادی نهادی کوهپیکر و سترگ با اختیارات گسترده و البته وظایف سنگین است.
یکی از اختیارات دولت در ایران شامل استفاده از پول و ارز حاصل از صادرات نفت خام و میعانات گازی است که در بدترین شرایط در سال ۱۳۹۵ به دستکم ۵۰ میلیارد دلار میرسد. در مقابل اما نهاد دولت در حال حاضر فقط معادل حدود ۱۲ میلیارد دلار در سال یارانه مستقیم به شهروندان میدهد. دولت در ایران یک ویژگی هم دارد و آن دست به دست شدن اداره آن به دست روسای جمهوری است که عقاید و برنامههای خاص خود را دارند. این ویژگی موجب شده است که هر دولت مستقر منتقدان و مخالفانی داشته باشد که قصد دارند قدرت را از او گرفته و در اختیار خویش قرار دهند.
برای رسیدن به این هدف منتقدان دولت مستقر در ایران از جمله دولت یازدهم افکار عمومی را در کانون توجه قرار داده و با نشان دادن ناکارآمدی مدیریتی دولت مستقر، محبوبیت رییس دولت را کاهش میدهند و دولتهای مستقر هم با استفاده از امکانات نرمافزاری و سختافزاری به مخدوشسازیها پاسخ میدهند.
نهاد روابط عمومی در درون نهاد دولت و نهاد ریاست جمهوری و وزارتخانهها و صدها دستگاه دولتی اعم از سازمانها، شرکتها، موسسهها و بنگاههای متعلق به دولت وظیفه دارند در این باره به رییس دولت کمک کنند و این اولویت نخست آنهاست. این نهادها بسیار با اهمیت پس از آن باید از کارنامه و برنامه سازمان خویش هم دفاع کنند. در شرایط امروز سپهر سیاست داخلی که منتقدان انتقاد از شخص رییسجمهوری را به مثابه استراتژی انتخاب کردهاند، نهاد روابط عمومی در دولت و در سازمانها و وزارتخانهها و شرکتها وظیفه دارند توانایی پیدا و پنهان را برای دفاع از کلیت دولت به کارگیرند.
نگاهی به کارنامه نهاد روابط عمومی این مراکز اما نشان نمیدهد که درکی درست در این باره دارند. پراکندهکاری و برنامهریزیهای نادقیق و اولویت دادن به دفاع از سازمان خود به جای حمایت از نهاد دولت و هدر دادن منابع و امکانات موجود در هر نهاد روابط عمومی اکنون نمود دارد. مدیران روابطعمومیهای وزارتخانهها و سازمانها و موسسههای دولتی در صورتی که باور دارند کارنامه کلیت دولت قابل دفاع است باید به جای هدر دادن منابع فکری، فنی و مالی موجود در هر مدیریت به دلیل ناهماهنگی، برنامه کارآمدی برای پاسخگویی تدارک ببینند.
مدیریت کلان دولت شاید هنوز به اهمیت نهاد روابط عمومی پی نبرده است و شاید تصوری دقیق از نبرد بر سر هدایت افکار عمومی ندارد. اگر مدیریت ارشد مرتبط با هدایت افکار عمومی باور دارد که در ماههای آینده گلوگاه نبرد در همین مقوله نفهته است باید لباس رخوت و خودپسندی از تن بیرون کرده و از همه وفاداران به اصلاحات کمک بگیرد. البته این اتفاق نمیافتد جز اینکه وفاداران به اصلاحات با چشم ببینند که مدیران میخواهند جبران مافات کنند.
یک راه برای نشان دادن اراده دولت در این مسیر ارزیابی کارشناسانه از کار نهادهای روابط عمومی و اطلاعرسانی دولت و نهاد ریاست جمهوری و انتشار نتایج این ارزیابی است. سرمایهگذاری همه سویه دولت در ناکارآمد کردن رفتار رقبا و منتقدان سرسخت و فاشسازی ترفندهای تبلیغاتی آنها کار چندان پیچیدهای نیست، اما سازگار کردن منابع و امکانات انسانی و فنی و اقتصادی سمت دولت کار سختی به نظر میرسد.
منبع: روزنامه اطلاعات
|