حبیب الله رشید زاده مدیر کل روابط عمومی بانک ملی ایران در گفتگو با خبرنگار انجمن روابط عمومی ایران در خصوص وضعیت روابط عمومی ها در کشور گفت: با توجه به اینکه دانش روابط عمومی در کشور ما به طور رسمی خیلی دیر آغاز به کار کرده است ولی کم کم جایگاه خود را پیدا کرده و در حال حاضر تا حدودی نقش خود را به درستی ایفا می کند لیکن در حال حاضر عملکرد روابط عمومی ها در حوزه های مختلف هنوز با هم تفاوت های بسیاری دارند به طور مثال در حوزه فرهنگی . اجتماعی عملکرد بخش روابط عمومی با عنایت به سطوح دسترسی بالاتر به ابزار بزرگ تبلیغات (رسانه) به مراتب بهتر از عملکرد روابط عمومی در بخش صنعت و یا اقتصادی که حوزه کاری خود ماست می باشد هر چند که به دلیل رقابت بسیار زیاد در بخش صنعت و اقتصاد ،روابط عمومی ها در این حوزه ها خواه و ناخواه ناگزیر شده اند تا در این چند سال خودشان را تا حدی بالا بکشند و تا حدودی خلاء جبران ناپذیر حضور روابط عمومی موثر در یک سازمان را جبران نمایند ولی هنوز تا رسیدن به استانداردهای بین المللی فاصله بسیار زیادی دارند.
وی در خصوص معضلات عمده بخش روابط عمومی کشور بیان کرد: مشکلات روابط عمومی در حوزه های مختلف با یکدیگر متفاوت است اما به طور کلی اهم مشکلات مربوط به دو مورد اصلی یعنی ساختار سازمانی روابط عمومی و دیگری جدی نگرفتن روابط عمومی به عنوان پرچمدار و سخنگوی رسمی یک سازمان ، موسسه یا نهاد است .
لازم به ذکر است علی رغم آنکه استفاده از دانش و مهارت متخصصان و اساتید دانشگاهی شاخه روابط عمومی در پیشبرد اهداف امری اجتناب ناپذیر است لیکن در حال حاضر به ندرت روابط عمومی ها از این منظر بهره کافی می برند.
رشیدزاده در راستای راهکارهای بهبود نقش روابط عمومی ها در نهادها و سازمانها ، همچنین جامعه اذعان داشت: برای بهبود نقش روابط عمومی ها در نهاد یا موسسات نخستین مساله تنظیم ساختار مناسب است یعنی بر خلاف بعضی از موسسات که تصور مدیریتی آن ها بر این باور شکل گرفته که
اساسا روابط عمومی واحدی است که باید خلاهای موجود در دیگر قسمت ها را پر نماید یا احتمالا نگاه ساختاری آن ها بر مجموعه روابط عمومی به شکلی است که گویا باید واحدی را به نام روابط عمومی راه اندازی کنند و در پی آن همه امورات باقیمانده یا بهتراست بگوییم آن دسته از اموراتی را که در چارت سازمانی نتوانسته اند در بخش های مربوط به خود بگنجانند را در مجموعه وظایف روابط عمومی اضافه کنند . این در حال است که یک روابط عمومی موفق باید نقش ها و مسئولیت های تخصصی خود را داشته باشد تا بتواند مسمر ثمر واقع شود.
مدیر کل روابط عمومی بانک ملی ادامه داد: در کشور ما روابط عمومی هنوز آن طور که باید جدی گرفته نشده است . البته این موضوع می تواند نسبی هم باشد زیرا دیده می شود که برخی از سازمانها و نهادهای دولتی یا غیر دولتی دارای روابط عمومی های قوی هستند، اما سازمان هایی که با گذشت بیش از نیم قرن از ورود دانش روابط عمومی ایران هنوز به این مجموعه به عنوان یک مجموعه تخصصی محور نگاه نمی کنند بلکه روابط عمومی را صرفا برای حفظ ترکیب چارت سازمان خود قرار داده اند باعث عدم رشد روابط عمومی ها می شوند.
رشیدزاده افزود: در بیشتر سازمان ها و موسسات بزرگ روابط عمومی به نوبه خود یک تشکیلات است آن هم از نوع بسیار قوی که قطب اصلی آن مجموعه به شمار می رود که در آغاز هر سال استراتژی سالانه آن سازمان را دقیقا مشخص می کنند .
وی در خصوص حمایت های دولتی به بخش روابط عمومی کشور متذکر شد: وقتی که صحبت از حمایت های دولتی به میان می آید موضوع دولتی بودن یا نبودن یک نهاد و انتفاعی بودن یا غیر انتفایی بودن آن مطرح می گردد اساسا حمایت های دولت یا از نهادهای دولتی صورت می پذیرد که به عنوان خدمت رسان جامعه تلقی می شوند یا از نهادهای خصوصی که اهداف آنها صرفا کسب انتفاع شخصی و سودآوری نیست و در چارچوب خدمت رسانی عمومی و سیاست های کلی اصل 44 است و یا در جهت اهداف بشردوستانه وحفظ محیط زیست و خدمات بهداشتی و درمانی بالاخص آموزشی است . در هر حال حمایت به هر نوع و از جانب هر نهادی که صورت بپذیرد می تواند تسریع کننده و بهبود بخش روند پیشرفت و دستیابی نه فقط روابط عمومی ها بلکه تمام بخشهای فعال یک جامعه به افق پیشرو باشد . طبیعتا حمایت های دولتی می تواند از طریق فرهنگ سازی ، تبلیغات در سطوح وسیع ،اطلاع رسانی مناسب و از همه مهمتر پذیرفتن روابط عمومی یک نهاد دولتی یا خصوصی به عنوان سخنگو و پرچمدار آن بخش به نحو مطلوب حامی دانش روابط عمومی و مجموعه های روابط عمومی در کشور باشد.
ساره نیکقدم منش
91/11/17 |