شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)، «اخلاق» مفهومی است که در دوران جدید، بیش از هر زمانی راهنما و پیشران امور، فعالیت ها و حرفه هاست. زیرا در هم در حوزه ارتباطات اجتماعی و هم در حوزه تجارب، رعایت اصول اخلاقی به ایجاد و تقویت اعتماد و همدلی، مخاطب(شهروندان و مشتریان) با یک فرد، برند یا شرکت می انجامد. اخلاق در برخی رشته ها و حرفه ها از جمله روابط عمومی چنان عجین شده که بدون آن فعالیت و برنامه ارتباطی و اطلاع سانی اش چه در درون سازمان و چه در بیرون سازمان موفق نخواهد شد. معیارها وکدهای اخلاقی روابط عمومی متعدد هستند که از جمله موارد مهم آن صداقت، شفافیت و پاسخگویی و مسئولیت پذیری در فعالیت ها، تصمیم ها و عملکرد ونظایر آن است.شاید بتوان مسئولیت پذیری به ویژه احساس مسئولیت اجتماعی یک مدیر، کارشناس و کارگزار روابط عمومی را مهمترین مولفه اخلاق مداری آن دانست. زیرا در مسئولیت پذیری اجتماعی، تمام مفاهیم دیگر همچون صداقت، شفافیت و پاسخگویی نیز مستتر است. سازمان های مسئولیت پذیر، مدیران روابط عمومی حرفه ای، متخصص و با تجربه دارند.  زیرا مدیر روابط عمومی در نقش مشاور امین سازمانف مدارم در حال رصد و پایش تصمیم ها و سیاست ها و برنامه ها وعملکرد سازمان و مدیران است و آنها را در معرض و محک داوری افکار عمومی می گذارد و بازخورد تصمیم ها و برنامه ها را به مدیران ارشد گوشزد می کند تا آنها در برابر محیط خود مسئولانه و اخلاقی عمل کنند. چنین مدیرانی به اهمیت جایگاه برند و خوشنام وشهرت و محبوبیت واقعی سازمان شان در میان افکار عمومی آگاه هستند و با آینده نگری به بازنگری در سیاست های اشتباه و اصلاح برنامه ها و استراتژی ها همت می گمارند.مدیران مسئولیت پذیر اخلاق گرا، خود را در برابر افکار عمومی پاسخگو می دانند و به این امر واقف هستند که مالک واقعی سازمان ها مردم و مخاطبانشان هستند و انها به نمایندگی از مردم و شهروندان در حال تصمیم گیری و ارائه خدمات و عرضه محصولات هستند. لذا مسئولانه تصمیم می گیرند،  مسئولانه برنامه ای را تدوین می کنند، مسئولانه برحسن اجرای آن نظارت می کنند، زیرا آنها خود را در برابر شهروندان و مخاطباشان مسئول می دانند.روابط عمومیِ مسئولیت پذیرِ شفاف و اخلاق گرا، براین باورست که  مردم باید در جریان تمام تصمیم ها و عملکردها باشند، زیرا روابط عمومی خود را تنها امانت دار اطلاعات می داند نه مالک آن. در حال حاضر اساسی‌ترین تنگنا در نظام روابط عمومی کشور، فقدان تعریف صحیح از مسئولیت پذیری و پاسخگویی است. فقدان این تعریف موجب عبور و زیرپاگذاشتن ارزش ها و کدهای اخلاق حرفه ای شده است. روابط عمومی هایی که تنها مدافع یک جانبه سازمان هستند و با تمام  امکانات از سیاست ها و برنامه های بعضا اشتباه سازمان دفاع می کنند، چند سوال مهم از خود می پرسند که «جایگاه اخلاق حرفه ای و مسئولیت اجتماعی کجاست؟، آیا می توان در دنیای رسانه های اجتماعی باز هم سیاست پنهان سازی و دست کاری  ارتباطات و اطلاعات را ادامه داد؟ آیا چنین رویه ای به گریز بیشتر مخاطبان و کاهش و فروپاشی سرمایه اجتماعی سازمان منجر نمی شود؟»

به نظر می رسد که پاسخ تمام این سوالات مهم در این نکته نهفته است که چقدر مدیران ارشد سازمان ها و مدیران روابط عمومی به اخلاق حرفه ای  و مسئولیت اجتماعی خود آگاه هستند و به حکمرانی شهروندان بر سازمان ها در دنیای جدید واقف هستند.

                                                                                                       غلامرضا کاظمی دینان

                                                  رئیس انجمن روابط عمومی ایران و مشاور ارتباطات رئیس کل بانک مرکزی