شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- سایت افشاگر ویکی‌لیکس روز پنج شنبه (۲۱ ژوئیه/ ۳۱ تیر) در یک بگومگوی توییتری با جک دورسی، مدیر عامل توییتر، این شبکه اجتماعی را به "فئودالیسم سایبری" متهم کرد. آن‌چه خشم ویکی‌لیکس را برانگیخته مسدود کردن اکانت یکی از ترول‌های معروف اینترنتی در توییتر پس از آن است ‌که این شخص کمپینی را علیه یکی از بازیگران زن رنگین‌پوست هالیوود راه انداخت. ترول یا آنطور که در فارسی گاه اوباش اینترنتی خوانده شده است به کاربرانی گفته می‌شود که عموما رفتارهای تحریک‌کننده در اینترنت دارند.

میلو یناپولس هم‌جنس‌گرای راست‌گرایی است که خود را در زمینه آزادی بیان یک بنیادگرا می‌داند و اعتقادات تندی علیه اسلام، موج سوم فمینیسم، عدالت اجتماعی و سنجیده‌روی‌های سیاسی دارد. یناپولس که با شناسه کاربری @Nero در توییتر شناخته شده است، از نویسنده‌های حوزه تکنولوژی در وب‌سایت "بریت‌بار" است. صفحه او در توییتر پس از آن‌که در روزهای اخیر کمپینی آن‌لاین علیه لزلی جونز، بازیگر و کمدین رنگین پوست آمریکایی، پیش برد، مسدود شد. لزلی جونز ( @Lesdoggg) ستاره فیلم "گوست‌باستر" است که هم‌اکنون در آمریکا اکران شده است. او در پی حملات ضدزن و نژادپرستانه‌ی آن‌لاین روزهای گذشته نهایتا توییتر را ترک کرد. او در توییتی در روز ۱۹ ژوئیه اعلام کرد: «من توییتر را امشب اشک‌ریزان و با قلبی شکسته ترک می‌کنم. همه این‌ها بخاطر فیلم من اتفاق افتاد. شما می‌توانید از این فیلم متنفر باشید اما چیزی که من شخصا دریافت کردم نادرست بود.»

البته او بعد از ۲۴ ساعت و با مسدود شدن حساب یناپولس مجددا به توییتر بازگشت. اما این پایان ماجرا نبود، بلکه مقدمه‌ای شد بر نوشتن یک سری توییت از سوی ویکی‌لیکس که می‌گوید "نظام ارباب رعیتی سایبری" را تهدیدی برای ویکی‌لیکس و حامیان اندیشه ویکی‌لیکس می‌داند.

آ‌نچه محور اصلی انتقاد ویکی‌لیکس از توییتر است انتخابی عمل کردن توییتر در مواجهه با نفرت‌پراکنی در این شبکه اجتماعی است. ویکی‌لیکس بر این نکته انگشت گذاشت که اگرچه بارها چنین رفتارهایی انجام شده است ولی وقتی درباره یک "ستاره" انجام می‌گیرد نتیجه‌اش متفاوت است و به مسدود شدن حساب کاربری می‌انجامد.

ویکی‌لیکس با طرح این موضوع که بهتر است توییتر به بازی عدالت و سانسور خود پایان دهد، این سوال را مطرح کرد که "چه کسی به عدالت دسترسی دارد؟ مکانیسم چیست؟ شفافیت در این پروسه کجاست؟"

این انتقادات در حالی از سوی ویکی‌لیکس مطرح شد که بسیاری چنین راهکارهایی از سوی توییتر و دیگر شبکه‌های اجتماعی را ضروری می‌دانند. بسیاری از کاربران خصوصا زنان، گروه‌های به حاشیه‌رانده شده نظیر تراجنسیتی‌ها و … که معمولا هدف حملات نفرت‌پراکن هستند از چنین اقداماتی برای دفاع از خود استقبال می‌کنند.

با این‌همه بسیاری نیز این انتقاد را مطرح می‌کنند که توییتر بیشتر وقتی پای ستاره‌ها به میان می‌آید وارد عمل می‌شود و رویه این شبکه اجتماعی در برخورد با مزاحمان و نفرت‌پراکنان مشخص نیست. در همین حال با این‌که توییتر از سال گذشته تلاش کرده پروسه مسدود کردن اکانت‌ها را بیش‌تر کاربرمحور کند بسیاری انتقاد دارند که توییتر باید به فکر چاره‌ای باشد که به طور کل نفرت‌پراکنی یا پیشبرد چنین کمپین‌هایی در توییتر سخت باشد نه اینکه بعد وارد عمل شود و کدخداوار اکانت‌ها را مسدود کند.

توییتر در ژوئن ۲۰۱۵ امکانی را به خدمات خود افزود که به کاربر اجازه می‌دهد لیست اکانت‌هایی را که شخصا مسدود کرده است با دیگران به اشتراک بگذارد تا از این طریق به صورت جمعی این اکانت‌ها مسدود و رفتارشان بی‌تاثیر شود. (به settings، سپس به Blocked Accounts، رجوع کنید، روی گزینه Advanced Options کلیک کنید و فرد یا کل لیست را Export کنید.)

با این‌همه ویکی‌لیکس پا فراتر گذاشت و رفتارهای تنبیهی توییتر را با دستگیری‌های گسترده در ترکیه در طی روزهای گذشته و همچنین پاکسازی‌های استالین در ۱۹۳۷ مقایسه کرد. مقایسه‌ای که برخی از ناظران آن را اغراق‌آمیز خواندند و به شوخی نوشتند: دست کم توییتر کسی را اعدام نمی‌کند.

ویکی‌لیکس همچنین توییتر را تهدید کرد که در صورت ادامه روند "عدالت فئودال" در توییتر، شبکه‌ی اجتماعی مشابه توییتر ایجاد خواهد کرد. ویکی‌لیکس مدل عدالت ارباب رعیتی در جهان سایبر را تهدیدی برای آزادی بیان می‌خواند.

جک دورسی، مدیرعامل توییتر، البته فورا به توییت‌های ویکی‌لیکس پاسخ داد. او ابتدا این توضیح را ارایه داد که "ما دسترسی هیچ فردی را به توییتر بخاطر بیان افکارش مسدود نمی‌کنیم اما سوء‌رفتار علیه دیگران مجاز نیست." دورسی البته در رابطه با مفاهیمی نظیر فئودالیسم سایبری، نبود شفافیت لازم در مسدود کردن دسترسی‌ها و … وارد بحث نشد و تنها به گفتن این‌که "نکات درستی مطرح شده و ما آنها را بررسی می‌کنیم،" اکتفا کرد.

نه مدیرعامل توییتر، اما برخی دیگر متخصصان حوزه تکنولوژی، ایده ویکی‌لیکس برای ایجاد یک شبکه اجتماعی نظیر توییتر را به چالش کشیده‌اند. آن‌ها توییتر را جایی می‌دانند که هر کسی می‌تواند همه یا هر کس دیگری را مخاطب قرار دهد. آن‌ها می‌گویند در چنین فضایی مسایلی نیز وجود دارد که توییتر مجبور به دخالت در آن است. آن‌ها می‌گویند ایجاد فضایی که مکالمه دو طرفه نتواند به صورت عمومی جریان داشته باشد مثل ایجاد یک وب‌سایت می‌ماند که فاقد بخش "نظر دیگران" باشد. برخی نیز وعده ساخت یک شبه توییتر با آزادی بیان بیش‌تر توسط ویکی‌لیکس را مشابه وعده‌های تحقق نیافته هومئوپاتی برای درمان سرطان می‌دانند که تاکنون بی‌نتیجه مانده است.

سازمان ویکی‌لیکس، که در سال ۲۰۰۶ آغاز به کار کرده است، اطلاعاتی را که از افشاگران گمنام به دست می‌آورد، منتشر می‌کند. ویکی‌لیکس در سال‌های گذشته بارها اطلاعات جنجال‌برانگیزی از جمله اسناد محرمانه بسیاری متعلق به دولت آمریکا را منتشر کرده است. ویکی‌لیکس مدافع گردش آزاد اطلاعات و شفافیت در اطلاع‌رسانی است.