شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- سایت مجمع جهانی اقتصاد در گزارشی به بررسی نقش شبکه های اجتماعی در بازار کار و رشد اقتصادی پرداخته است.

تحلیل جدید کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه نشان می‌دهد روسای قدرتمندترین کشورهای دنیا هنوز رسانه اجتماعی را به عنوان یک حواس پرتی به شمار می‌آورند و 61 درصد آن‌ها به هیچ وجه در رسانه های اجتماعی حضور ندارند. حتی تعدادی از شرکت‌ها دارای توئیتر و دیگر شبکه‌ها هستند، اما از آن استفاده نمی کنند.

با این حال، روندهای مصرف‌کننده دقیقا در جهتی متضاد عمل می‌کنند و بیش از دو میلیارد نفر در سراسر جهان هم اکنون کاربر رسانه‌های اجتماعی هستند و یک کاربر به طور متوسط حدود دو ساعت در روز را در رسانه‌های اجتماعی می‌گذراند. مطالعات نشان داده از چهار مصرف کننده، یک مصرف‌کننده اعلام کرده‌ که رسانه اجتماعی بر روی تصمیمات وی در مورد خریدکردن تاثیر می‌گذارد.

چنانچه از رسانه‌های اجتماعی به درستی استفاده شود، آن ها می‌توانند نوعی ابزار بهره‌وری، یک کانال پخش جهانی و منبع مهم مصرف کننده باشد. هم اکنون رسانه‌های اجتماعی به کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، رویکردی مستقیم را درباره آنچه مصرف‌کنندگانشان فکر می‌کنند و انجام می‌دهند، به صورت بلادرنگ ارائه می‌دهد. این امر نیازمند حداقل تلاش و زمان است.

امروزه، اعتمادسازی بین مصرف‌کنندگان و کارمندان نیازمند رویارویی انسانی و واقعی است. این در حالی است که رسانه اجتماعی نمایانگر یکی از قدرتمندترین رویکردها برای انجام این کار به صورت کارآمد است.

زمانی که شرکت های کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه پستی را بر روی رسانه‌های اجتماعی قرار می‌دهند، حدود 70 درصد افراد حرفه‌ای گزارش می‌کنند که این امر شرکت را به مکان جذابتری برای کار کردن تبدیل می‌کند.

رسانه اجتماعی خطوط ارتباطاتی را با خدمه باز نگه می دارد و امکان ارتباط فوری کارمندان با یکدیگر و با کارفرمایاشان مهیا می‌کند. در واقع، رسانه اجتماعی ابزاری صمیمانه برای مکالمه فرد به فرد است و همچنین پلتفرمی بی نهایت قابل مقیاس بندی برای ارائه پیغام‌هایی برای مستمعان انبوه است.  

رسانه اجتماعی نمایانگر نوعی تغییر فرهنگی و نه صرفا فناورانه است و نوعی جهش برای نیروی کار به شمار می‌آید. شبکه اجتماعی ابزاری نه تنها برای بازاریابی، بلکه در حوزه فروش، خدمات رسانی به مشتری و ایجاد ارتباطات داخل سازمانی است.
 
منبع: مجمع جهانی اقتصاد- سیناپرس
ترجمه: شه تاو ناصری