شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- گاه دیدگاه غیر حرفه ای در روابط عمومیها در استفاده از ظرفیت های بالای رسانه ها به‌عنوان ابزار موثر و مثبت در انعکاس اخبار و عملکرد سازمان موجب نوعی جدایی و فاصله بین رسانه ها وروابط عمومی سازمان های دولتی می شود. نارسایی ارتباطی میان روابط عمومی ها و رسانه ها و گرایش به برخی از مطبوعات و خبر گزاری ها و رسانه های خاص و دسته بندی و نگاه ارزشی به خبرنگاران از سوی روابط عمومی ها،
گاه موضع گیری های خاص رسانه ها در مقابل آن سازمان را موجب می شود لذا اولین گام در بهبود این وضعیت یکسان نگری به تمامی رسانه هایی که دارای مجوز نشر در کشور هستند و تعامل مثبت و دو سویه با رسانه ها و استفاده از نقطه نظرات آنها در پیشبرد اهداف سازمانی است که ین امر موجب برجستگی و توجه بیشتر افکار عمومی ، نخبگان و رسانه ها به سازمان و به تبع آن به سیستم روابط عمومی آن مجموعه می شود.

دکتر فرنقی زاد،رئیس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت ارتباطات در این باره می گوید:"برای تعامل روابط عمومی‌ها با رسانه به ویژه مطبوعات،انتخاب راهکار مناسب با بهره گیری از نوآوری، در حوزه ارتباطات ضروری است.آزادی مطبوعات در نشر پیشرفت‌ها یا پسرفت‌های سازمان‌ها و نهادهای دولتی نقش موثری دارند و بیان نقاط مثبت و منفی و جدا شدن سره از ناسره، در اقدامات سازمانی، در بیان واقعیت‌ها و تنویر افکار عمومی بسیار مؤثر است.روابط عمومی‌ها برای اطلاع رسانی و ارتباط با مشتریان، مخاطبان و افکار عمومی، به ابزارهایی نیاز دارند که مهم‌ترین آنها رسانه است.

 رئیس مرکز روابط عمومی وزارت ارتباطات اظهار کرد: تسلط رسانه‌ها به ویژه مطبوعات بر اقدامات انجام شده سازمان‌ها و نهادهای دولتی، با نگاه کارشناسی بسیار ضروری‌ بوده و در جلوگیری از گسترش شایعه مؤثر است.به دلیل عدم شناخت روابط عمومی با ویژگی‌های نوین، روابط عمومی و رسانه هنوز نتوانستند رابطه‌ منطقی و کارآمد، در حوزه‌های مختلف را فراهم آورند که در این میان آسیب شناسی تعامل میان روابط عمومی و مطبوعات یک ضرورت است.روابط عمومی و رسانه مکمل هم هستند.امروزه درصد قابل توجهی از اطلاعات استفاده شده در رسانه‌ها، از منبع روابط عمومی‌ها تأمین می‌شود.تحلیل اخبار و اطلاعات در مطبوعات و رسانه‌ها به ویژه پردازش به موقع آن‌ها امری ضروری است.

امروزه شکل گیری افکار عمومی در دست رسانه‌هاست و این مهم برخورداری از همه پتانسیل رسانه را برای در اختیار قرار دادن اطلاعات درست و به موقع، می‌طلبد.همان‌طور که هر اطلاعی از سوی روابط عمومی نمی‌تواند یک خبر خوب برای رسانه باشد، سیاست‌های کلی دستگاه‌های دولتی نیز محدودیت‌هایی را برای مسئولان روابط عمومی ایجاد می‌کند که البته می‌توان با حذف بوروکراسی‌های زائد و در اختیار قرار دادن اطلاعات و داده‌های مناسب، رسانه را با منابع علمی و کارشناسی تغذیه کرد".یک مسئله ای که امروزه بین رسانه ها و روابط عمومی ها وجود دارد و از گذشته هم وجود داشته نگاه ابزاری روابط عمومی ها به رسانه هاست.

استاد صدیقی، پیشکسوت روزنامه نگاری در این باره می گوید:"چیزی که باید گفت این است که انتظارات از روابط عمومی و نوع نگاه کردن به رسالت آن غلط است. تصوری که وجود دارد، این است که فکر می‌کنند روابط عمومی سخنگوی سازمان است و باید از تمام خطاها و اشتباه های آن دفاع کند، یا این که مبلغ آن سازمان باشد. اگر سازمان 4 تا صندلی ساخته، بگوید 40 تا ساخته و اگر چند خیابان را آسفالت کرده است، بگوید همه شهر را آسفالت کرده است.یک بخش دیگر به بحث تجربه و تخصص برمی‌گردد. برخی از مسئولان روابط عمومی ما کم تجربه هستند و در حرفه خود متخصص نیستند. یک بخش دیگر به خود رسانه ها برمی‌گردد و ممکن است که آن ها در کار خود دچار خطا بشوند.ضعف، عدم تخصص و عدم تجربه‌ای است که ممکن است در نزد خبرنگار باشد.

همان گونه که در برخی روابط عمومی‌ها این ضعف وجود دارد. در بحث "تخصص و تجربه" مثلاً وقتی روزنامه نگار می‌خواهد به منظور رسیدن به پاسخش، بررسی هایی صورت دهد، اگر دقیقاً نداند آنچه می‌پرسد لزوماً مربوط به این سازمان است یا خیر یا کدام عوامل و متغیر ها در شکل گیری موضوع مربوطه دخیل هستند، یقیناً به بیراهه خواهد رفت. به عنوان مثال همین بحث آلودگی هوای تهران؛ همه مسائل و مشکلات مربوط به آلودگی به وزارت صنایع برنمی‌گردد.

 به طور قطع تاکسی ها و موتورسواران هم نقش برجسته‌ای در این موضوع دارند. آن‌ها باید تاکسی و موتور استاندارد داشته باشند ولی قدرت خرید ندارند. از طرفی بنزین موتور موجود نیست. پس گاهی خبرنگار نمی‌داند که یک مسئله تنها مربوط به یک سازمان نیست و گاهی ممکن است اشتباه صورت بگیرد".روابط عمومی باید تلاش کرده تا سازمان را انعطاف پذیر کند. به‌خصوص روابط عمومی سازما‌ن‌های دولتی باید از توهم دوران ارباب و رعیتی خارج شوند و انرژی لازم را جهت تغییر دیدگاه سنتی به دیدگاه نوین یعنی مردمداری و مشتری مداری تزریق کنند.سازمان‌ها باید یاد بگیرند که فرصت و امکان برابر را به مردم بدهند و روابط عمومی ها باید برای ساختن جهانی انسانی تر تلاش کنند. جهانی که تمام مردم در آن فرصت و امکان برابر برای گفتگو داشته باشند.

منبع: رسالت