شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- پنجم اردیبهشت 1319 (25 اپریل 1940) رادیو تهران در محل بی سیم پهلوی (باغ بی سیم ـ خیابان شمیران ـ چهارراه سید خندان و در آن زمان خارج از تهران) و با استفاده از دو فرستنده 20 کیلو واتی و دو کیلو واتی موجود ویژه ارسال تلگرام آغاز بکار کرد و سه بار در شبانه روز به فاصله هشت ساعت از هم، اخبار داخله و خارجه و تفسیرهای مربوط را پخش می کرد.

از آنجاکه نوار ضبط صوت ساخته نشده بود برنامه های رادیو تهران ـ از موسیقی تا گفتار و نمایش به صورت زنده پخش می شد و ابتکاری بود، نه اقتباس از کشورهای دیگر. اعضای ارکستر عمدتا درجه داران موزیک ارتش بودند. اخبار در شهر و در سازمان خبرگزاری پارس (جنب ساختمان وزارت امور خارجه) در دو نسخه تهیه و به دو موتوسیکلت سوار جداگانه داده می شد تا اگر فرضا یکی از آنان ضمن راه (تهران به بی سیم پهلوی) دچار حادثه غیر مترقبه شود، دیگری به موقع، اخبار را به دست گویندگان برساند.

خبرگزاری پارس که در تابستان 1934 (1313 هجری خورشیدی) طبق الگوی خبرگزاری آناتولی (ترکیه) تاسیس شده و وابسته به وزارت امور خارجه بود بعدا به سازمان انتشارات و تبلیغات کشور (وزارت ارشاد فعلی) که رادیو یکی از موسسات آن بود ضمیمه شد. رشد و پیشرفت رادیو ایران و خبرگزاری پارس در زمان مدیریت و وزارت نصرت الله معینیان روزنامه نگار معروف صورت گرفت.

    
اولین ساختمان رادیو ایران

 

در اجرای یک قانون مصوب، رادیوها و تلویزیون غیر دولتی از سال 1350 (1971) به تلویزیون ملی ملحق و سازمان ملی رادیو تلویزیون (صدا و سیمای ایران) به وجود آمد و خود، به تاسیس خبرگزاری مستقل دست زد که بعدا واحد مرکزی خبر نام گرفت و بیشتر سازمانهای رادیو از میدان ارگ به خیابان جام جم منتقل شد.
    
قراربود که هر برنامه سازمان رادیو تلویزیون همانند رادیو سابق دارای شورا (شورای برنامه مرکب از کارشناسان و اهل تجربه) باشد و این شوراها مطالب برنامه و هرگونه تغییری را قبلا بررسی و تصویب کند و جمع این شوراها و یا شورای مرکب از نمایندگان آنها بر سازمان و برنامه های رادیو تلویزیون که یک سازمان ملی است نظارت داشته باشد که چنین نشد و چون مدیر عامل این سازمان در هفت سال نخست از وابستگان دربار بود،

از این بابت مورد اعتراض علنی قرار نگرفت. مسعود برزین آخرین مدیرعامل سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران نه تنها تصمیم به اجرای روال شورایی برنامه ها گرفت بلکه در نظر داشت که شورای کل سازمان رادیو تلویزیون، انتخابی (همانند شوراهای شهر) باشد، نیمی از اعضاء با رای مخاطبان و نیم دیگر از کارشناسان و اهل حرفه با رای این جماعت، که پیروزی انقلاب انجام این کار را متوقف ساخت و بسیاری از کارکنان حرفه ای این سازمان نیز برکنار شدند.

ساختمان رادیو تلویزیون دولتی (صدا و سیما) پس از پیروزی انقلاب به دست کمونیست ها افتاده بود و اینان بودند که کارکنان قدیمی را به سازمان رادیو تلویزیون (ساختمان جام جم) راه ندادند و تلاش قطب زاده مدیر عامل بعدی هم به دلیل ایجاد یک کمیته انقلاب در رادیوتلویزیون مرکب از شرکت کنندگان در انقلاب، نه اهل حرفه، مانع از حل مسئله شد. به اخراج شدگان غرامت بیکاری هم پرداخت نشد (ندادن غرامت اخراج از کار، در کشوری که به اتباع یارالنه نقدی داده می شود!). در اوایل دهه 1370 محمد هاشمی مدیر عامل وقت برخی از کارکنان قدیمی را که به او مراجعه کرده بودند بکار گرفت.