1. سرعت – به این معنا که در پرتو ابزارهای ارتباطی موانع مکانی و زمانی از بین می رود و سبب می شود شمار زیادی از مردم جوامع گوناگون یا به عبارتی عامه های گوناگون در جوامع مختلف از تحریک و یکپارجگی بیشتری برخوردار شوند.

2. انتشار – سرعت گریز ناپذیر است, باید مکمل یکدیگر باشند. انتشار پیام سریع سبب می شود تا در افکار عمومی یکپارچگی به وجود آید.

3. وجود امکانات متعدد برای عرضه پیام است – به این معنا که اینترنت می تواند با سرعتی شگفت انگیز پیام ها را تا اعمال جامعه منتقل کند. یا تلویزیون می تواند به کمک تصویر, رنگ، موسیقی, کلام و نور گاهی حوادث را بازسازی کرده به مخاطب منتقل نماید. مطبوعات می تواند با موشکافی و تیزبینی اطلاعات عمیق تری را در اختیار مخاطب قرار دهد.

4. دسترسی همگانی به مجاری مختلف پخش پیام در زمان واحد موضوع واحد – این امر سبب می گردد در جوامع افراد با هر سطح تحصیلی پیام های رسانه های جمعی و جدید را دریافت کنند و نیازهای اطلاعاتی خود را به گونه ای تامین نمایند. به این معنا که کم سوادان و بیسوادان می توانند نیازهای خبری خود را از رادیو و تلویزیون دریافت کنند. دانش آموختگان می توانند نیازهای اطلاعاتی خود را از اینترنت، مطبوعات و دیگر ابزارهای ارتباطی برآورده سازند.

5. استمرار و پایانی پیام های ارتباطی– امروزه می توان حجم عظیمی از پیام های مکتوب را برای همیشه پایدار نگاه داشت.

6. ترکیب مطالب به دو بخش مورد علاقه خاص و عام

7. نارسایی معنی در تمامی مجاری ارتباطی– به این معنا که پیام دهندگان, انسان هایی هستند با جهان بینی خاص خود, با پیش داوری ها و تفکرات قالبی شان. بنابراین از مفاهیم انتزاعی برداشت های گوناگونی می توانند داشته باشند. مفاهیم انتزاعی نظیر مستکبران, مستضعفان, رنجبران, آزادیخواهان, می تواند در عامه یا جماعت برداشت های گوناگونی به وجود آورد.

8. رشد شگفت انگیز شمار نویسندگان, مولفان, داستان نویسان و غیره – که نظرات آنها گاهی مجتمعا در یک برنامه گرد می آید.

9 و 10. این دو نظلم آنچنان در هم آمیخته شده اند که باید آنها را با هم نام برد– به این معنا که ترکیب و هماهنگی مجاری مختلف ارتباطی, مدیریت, بازسازی و سازماندهی آنها.

این عمل گاهی بدون نقشه و بدون سازمان یافتگی انجام می گیرد. به این معنا که پیام دهنده پیام های گوناگون را از طریق مطبوعات، رادیو، تلویزیون و اینترنت دریافت کرده بعد از پردازش و تدوین به یک خبر منسجم دسترسی می یابد و آن را برای عامه منتشر می نماید اما گاهی تهیه برنامه ها تعمدا بر اساس نقشه یا مدیریتی یکسان صورت می گیرد. امروزه در جوامع توسعه یافته صاحبان سرمایه و انحصارات بزرگ مالی مدیریت رسانه را در اختیار خود می گیرند و پیام های یکسانی را منتشر می کنند.

11. تمام نظام ارتباطی نوین وابستگی به منابع محدود و تمرکز یافته خبری خاص دارد.
 

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)