شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)، یونان کشوری مدیترانه‌ای در جنوب اروپا است. این کشور در سال 1981 عضو اتحادیه اروپا شد و در ژانویه 2001 وارد حوزه یورو شد و پول جاری خود را به یورو تغییر داد. 

 95 درصد جمعیت آن را یونانی‌ها، 4 درصد را آلبانیایی‌ها و یک درصد را سایرین تشکیل می‌دهند.

 یونان کشوری توسعه‌یافته با اقتصاد آزاد است که وابستگی شدیدی به بخش خدمات دارد (85 درصد). باقی خروجی اقتصاد ملی از بخش صنعت (12 درصد) و بخش کشاورزی (3 درصد) است. 
گرچه یونان یک تولیدکننده در بخش کشاورزی و شیلات محسوب می‌شود، اما صنعت توریسم آن اساس اقتصاد کشور را تشکیل می‌دهد.
 طبق گزارش سازمان توریسم جهانی سازمان ملل متحد، یونان هفتمین کشور توریستی در اتحادیه اروپا و شانزدهمین کشور در کل جهان است. 
در مورد زنان و نقش آنها در کسب‌وکار این کشور باید بگوییم که یونان در تساوی حقوق زن و مرد در محل کار یکی از پیشگامان محسوب می‌شود، اما حضور زنان در سطوح بالای مدیریتی چندان متداول نیست و با توجه به حقوق و دستمزد نابرابر زنان نسبت به مردان، یونان همچنان فاصله زیادی با تحقق ایده برابری حقوق زن و مرد دارد. 

اما سوای همه اینها حتما در مورد اقتصاد نابسامان یونان شنیده‌اید و حتما با خود گفته‌اید که یونانی‌های «تنبل» باید هم‌چنین وضعی داشته باشند، مگر نه؟
در چند سال گذشته در مورد بحران‌های مالی یونان به گوشتان خورده است و حتما کلمه Grexit را بسیار شنیده‌اید.

 این کلمه از ترکیب دو واژه «گریس» به معنای یونان و «اگزیت» به معنای خروج ساخته شده و به معنای خروج یونان از اتحادیه اروپا و اخراج یونان از حوزه یورو است، اما به لطف تصمیم نهایی نخست‌وزیر مستعفی الکسیس سیپراس در موافقت با بازسازی وام‌ها کشور از بحران نجات یافت. این تصمیم موجب شد که خروج این کشور از منطقه یورو تا مدتی به تعویق بیفتد، اما هنوز تا زمانی که یونان دوباره خود را بازیابد، گریزیت باقی می‌ماند یا به تعویق انداخته می‌شود. تنها زمان همه‌چیز را مشخص خواهد کرد.

بنابراین بحران بدهی یونان تماما به‌خاطر این است که کارگران یونانی بی‌نهایت تنبل هستند؟
باید بگوییم که کاملا این طور نیست. هرچند یونانی‌ها مرخصی استحقاقی زیادی دریافت می‌کنند اما از دور که نگاه می‌کنیم یونانی‌ها نسبت به ملل دیگر واقعا ساعات طولانی کار می‌کنند.
طبق گزارش سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه (OECD) کارگران یونانی به‌طور متوسط 2109 ساعت در سال کار می‌کنند که کمی بیشتر از 40 ساعت کار در هفته است. بخاطر داشته باشید که بیشتر مردم چندین هفته در سال را به تعطیلات می‌روند و حتی یک دقیقه هم کار نمی‌کنند). 
به‌طور متوسط، کارگران در سراسر جهان 1749 ساعت در سال کار می‌کنند؛ که به معنی حدودا 33.6 ساعت در هفته است. 
هنوز، بسیاری از یونانی‌ها نسبت به همتایان خود در سایر نقاط جهان حقوق کمتری دریافت می‌کنند و بسیاری از آنها مجبورند تا مشاغل پاره وقت داشته باشند.
 به هر حال بیشتر جمعیت سالمند در صنعت توریسم کار می‌کنند؛ یونان کشوری فوق‌العاده زیبا و مقصد سفر بسیاری از مردم دنیا است اما با همه اینها 4/ 53 درصد از جوانان آن بیکارند. این آمار وحشتناک است.

شاید بتوان گفت که صنایع در یونان باید اندکی زیرکانه‌تر عمل کنند.  به‌طور مثال تعداد زیادی از کشاورزان یونانی زیتون‌ و روغن زیتون خود را به تجار ایتالیایی فروختند. سپس آن شرکت‌ها هم آن محصولات را تحت عنوان «تولید در ایتالیا» برندسازی کرده و می‌فروشند. (به هر حال، اگر با خود می‌گویید که چه کسی روغن زیتون یونانی می‌خرد؟ خب ظاهرا تعداد زیادی از مردم به این محصولات علاقه دارند مقاله‌ای پیرامون این موضوع در Olive Oil Times وجود دارد). یونانی‌ها به روغن زیتون و در نتیجه به بازار خود مفتخرند. 
گفته می‌شود که کارگران یونانی چندان علاقه‌ای به رعایت قوانین و مقررات ندارند. شایعات مبنی بر این است که مردم این کشور تمام تلاششان را می‌کنند تا از مالیات فرار کنند و حتی کوشش می‌کنند که راهی بیندیشند تا مجبور به‌کار کردن نباشند. 

اما این طور که به نظر می‌رسد مشکل تنها از مردم یونان نیست دولت این کشور هم تلاش نکرده تا شرایط را برای مردم سهل‌تر کند. 
مثالی در این مورد قوانین تولید شیر و لبنیات در یونان است که آن را برای مردمی که در تجارت محصولات لبنی به دنبال کسب درآمد عالی هستند دشوار کرده است. 
حال چگونه مشکل اقتصاد یونان حل می‌شود؟ پاسخ چیست؟

شاید پاسخ این سوال یک گزینه نباشد. حتی ثابت شده است که بهترین نظرات مالی گاهی به کرات به تصمیمات اشتباه می‌انجامند.
برای کسانی که می‌خواهند کسب و کاری را شروع کنند، قوانین باید مشوق رشد تجاری باشند نه اینکه آن را در نطفه خفه کنند.
 از سال 2009، 25 درصد کسب و کارهایی که در یونان شروع شدند مجبور به تعطیلی شدند و بیکاری که در نسل جوان یونان به عنوان یک مشکل فلج‌کننده که نیاز به درمان سریع دارد بسیار بارز است. 
اگر فرمول مشخصی در اقتصاد موجود بود، قطعا همه ما باید ثروتمند می‌شدیم. اما هنوز می‌توانیم از تجربیات خوب و بد دیگران بیاموزیم. آنگاه شاهد تغییرات و پیشرفت خواهیم بود. 

منبع: روزنامه دنیای اقتصاد - شماره 3578