شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- بحران از لحاظ ماهیت ، بزرگی وشدت متفاوت است . اما تمامی آنها مسائلی را به بار می آورند که می تواند به طورجدی توانایی کارکرد سازمان را مختل سازد .یک بحران معمولا زیر بنای دستگاه را متاثر می سازد و بعضآ با ارزشترین دارایی آن یعنی اعتبار وشهرتش را از بین می برد .

بی شک اعلام وجود بحران یک خبر نامطلوب است . اما تصمیم گیران سازمان نباید این حوادث را با مدیریت نامطلوب برابر بدانند که در این گذار روابط عمومی به عنوان یک جریان خلاق ، تصمیم ساز و مجری نقش ویژه ای ایفا می کند .یک بحران می تواند بهترین سازمان ها با ورزیده ترین مدیر و کارکنان را نیزمورد حمله قرار دهد.این مشکلات ممکن است از عوامل طبیعی ،فنی یا انسانی نشات بگیرد .می تواند جزئی ،وسیع وگسترده وشاید هم مرگبار باشد .مدیریت مطلوب می تواند اثرات منفی بحران را به حداقل برساند وبرعکس آن می تواند وضعیت بحران را بدتر کند .

برنامه ریزی قبل از بحران کمک می کند تا تصمیم صحیح اتخاذ گردد و وضعیت عادی به مجموعه برگردد.

بزرگترین اشتباه این است که تصور کنیم سازمان ما از بحران مصون است .امروزه یک سازمان نمی تواند اختصاص به دو طرف اصلی رابطه یعنی جامعه هدف و مراجعین از یک سو وکارکنان دستگاه از سویی دیگر داشته باشد بلکه گروه ها و عوامل بیرون از سیستم و سازمان که در ظاهر هیچگونه رابطه ای ندارند می توانند تاثیر عمیقی بر سازمان ومحیطی که در آن عمل می کند بگذارد .

باید بحران را به سرعت وبه طور کارآمدی کنترل کرد .در غیر اینصورت اعتماد حیاتی مخاطبان و جامعه هدف را که بزرگترین دست آورد یک سازمان و در رأس آن روابط عمومی است٬ از دست خواهد داد.

این یک حقیقت ساده است که مردم سخن چینی وشایعه را دوست دارند. خوشبختانه یا شوربختانه امروزه با همه گیر شدن شبکه های اجتماعی در گوشی های همراه و متخصص شدن عامه مردم در حوزه اطلاع رسانی (( هر شهروند یک خبرنگار)) یک چالش کوچک ممکن است به یک بحران جدی تبدیل شود. که نمونه های زیادی از این موضوع برای مثال آوری وجود دارد.

گاها برخی دستگاه ها بنا به ملاحظاتی در مورد یک چالش سکوت را بر می گزینند اما با فراگیر شدن موضوع و احیانآ بازتاب آن موضوع در رسانه های آن ور آبی سعی در مسلط شدن بر اوضاع می کنند که معمولا نیز دیر می شود.

نباید صرفا به این خاطر که بحران غیر قابل اجتناب است تسلیم آن شد . باید دنبال مدیریت بحران بود و با مدیریت وتوانایی، قبل از اینکه بحران ما را ریشه کن کند. آن را شناسایی وریشه کن کنیم. در اینجا است که اهمیت نوع ارتباط یک روابط عمومی کارآمد با فضای رسانه ای جامعه به کار می آید قطعا همراهی رسانه ها در مقابله با بحران یک ابزار نیرومند است.

رصد و دنبال کردن خبرها و مطالب حاکم بر فضای مجازی از سوی روابط عمومی ها ضروری به نظر می رسد که متآسفانه در یک ناهماهنگی محض از سوی برخی دستگاه ها ، در خصوص ممنوعیت روابط عمومی ها برای حضور در فضای مجازی باز نگری درایجاد این مانع ضروری است.

حسن نسیمی