شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- اعضای اولیه سازمان ملل متحده، پیمان جهانی تصمیم گرفتند تا علیه فساد بجنگند. اعضای سازمان اجتماعی غیر نظامی و حقوقی پیمان جهانی – که در کل 1200 نفر می باشند – توافق کرده اند تا اصل ضد فساد را به 9 اصل موجود خود در یک تابعیت حقوقی مناسب در رابطه با حقوق انسانی، کار و محیط بیفزایند.

پس چرا تا ژوئن 2004 طول کشید تا فساد را به عنوان یک پس اندیشه به این اصول اضافه کنند؟ این موضوع مانند این است که گویا موسی با زحمت از نوک کوه سینا با یک دست پر از لوح دست نوشته پایین می آید و پس از آن متوجه می شود که یکی از ده فرمان را جا گذاشته است.

به هر حال عملکرد با تأخیر، به عقیده من در تصمیمات معاهده جهانی باید در موقع مناسب به منصه ظهور برسد تا به عنوان نشان یک تغییر لرزه ای در جنگ علیه فساد دیده شود و این نه به خاطر هر هدف تلویحی است، بلکه به این خاطر است که در این مسئله به نقطه ای توجه شده که تقاضا در آن شروع تشخیص داده شده است و منفعت تجاری آن را علیه فساد غنیمت شمرده است. تا جایی که حالا آن نقطه تنها قطعه بزرگ پازل قانون می باشد که پاداش مادی عاقلانه و قابل توجهی دارد.

بازگشت به مذهب اجتناب ناپذیر می باشد. همه مذاهب جهانی در ترویج رفتار اخلاقی خود در زمینه یک مجموعه از اصول متحد شده اند، که بدین ترتیب هر شخص را در زمینه انتخابی اش راهنمایی می کنند. انتخاب لغات به صورت چشمگیری در مذاهب مختلف مشابه است: «هر چه برای خود می‌پسندیم برای دیگران نیز بپسندیم و آنچه برای خود نمی‌پسندیم برای دیگران هم نپسندیم» ( اسلام) « یک گفته که برای من مطبوع و لذت بخش نیست، برای دیگری نیز نیست، پس من چگونه می توانم گفته ای را به دیگری بگویم که شنیدنش برای خودم مطبوع و لذت بخش نیست.» (بودائیسم) « آیا به دیگران چیزهایی را می گویید که از آنها انتظار دارید به شما چنین بگویند.» (مسیحیت).

علیرغم چنین درخواست هایی، هیچ کشور یا فرهنگی نمی تواند به صورت کامل ادعا کند که فارغ از فساد است. دربعضی از کشورها، فساد چنان فراگیر است که به تدریج نه تنها عدالت و کار کرد کارآمد مملکت را ضعیف می کند، بلکه حتی ساختار جامعه را نیز سست می کند. بدون شک به عنوان یک نتیجه، این مسئله حتی به مشارکت در کاهش رشد اقتصادی، به تأخیر انداختن تلاش های بین المللی در راستای توسعه پایدار و بازبینی نشدن می انجامد؛ که این مسائل می توانند پیامدهای هولناکی مانند فقر بدنبال داشته باشد. قرارداد معاهده جهانی یک نتیجه است که نه فقط از نتیجه فعالیت فاسدان ترس دارد، بلکه در واکنش به اطلاعاتی که در مورد پیامدهای این مسئله مطرح می شود نیز در هراس است.

تفاوت بین چیزی که هست و چیزی که باید باشد، با این حقیقت که آنجا یک گودال عمیق و بی پایان بین سطح فساد امروزی و دنیای بدون فسادی وجود دارد که ما مشتاق آن هستیم.

 برای جنگیدن و جلوگیری از کلاهبرداری و فساد به استفاده از اطلاعات و ارتباطات نیاز است تا به این طریق وضعیت عامه را تغییر داد. به نحوی که گرگ مجرم بیش از این نباشد در لباس میش پنهان شود.

از سال های پیش تر هم در مورد این موضوع بحث می شده، همان طور که آقای لسله استفان Leslie Stephen در بحثی مطرح کرده که رفتار ممکن است به عنوان یک ویژگی عملکردی و محیطی مورد ملاحظه قراربگیرد... که خود در برگیرنده این مسئله می شود که ممنوع کردن چنین رفتاری ممنوع است یا به چنین رفتاری نیاز داریم. نتیجه این جاست که قالب گیری و هدایت شخصیت مردم، مؤثر ، ساده است . سعی کنیم تا رفتاری را تحت کنترل بگیریم که همیشه سعی شده تا به سرعت در جدول تخلف تنظیم شود.

به جهت قالب دهی و هدایت شخصیت مردم، اولین مرحله، گام برداشتن در جهتی است که به مشاهدات اخلاقی ثانویه ختم می شود که حد فاصل بین بودن و انجام دادن است. قابل یادآوری است که بودن همیشه مقدم بر انجام دادن است. لذا به شکیبایی بسیار نیازمندیم، پیش از این که بتوانیم واقعاً فساد را برطرف کنیم. تغییر وضعیت موجود با عقل و شکیباییبه کاهش فساد می انجامد، اگر چه آن را به صورت کامل از بین نمی برد.

Arnold Toynbee - تاریخ نگار – یادآور شده که ممکن است گرایش به فساد خطرناکتر از جنگ اتمی باشد. وقتی که او نوشت « وقتی زمان آن فرا می رسد تا انتخابی بین این در بگیرد که آیا آن ما را برمی اندازد یا ما آن را برمی اندازیم، درخواهیم یافت که ما بیشتر از این نمی توانیم از استطاعت رفتن در این خط و راه علاج ناپذیر بر بیابیم. بلکه ما باید به جهت مداوای آن تلاش کنیم بدون این که به خودمان اجازه دهیم به وسیله اعتقادات قبلی خود که این معالجه غیر ممکن است، از کار بیفتیم.»

به عقیده من یک موج ضد فساد در میان مردم شکل گرفته است که نیاز به اداره و جهت دهی صحیح دارد تا باعث به وجود آمدن یک برآیند خوشایند و مطلوب ضد فساد شود.

لایه های پنهان و ندیدنی این موج ها، نوک کوه یخی را فرا می گیرند که به وسیله معاهدات بین المللی سال 2003 علیه فساد ارائه شده است.

ماجرای تسونامی قبلاً در چین نیز رخ داده بود، جایی که یک ژانر رسانه ای با موضوع برجسته خود تحت عنوان « نامزدهای انتخابی تنها علیه فساد و مدیریت های بد » محبوب ایستگاه های تلویزیونی و چاپخانه ها شد. آنها رسماً به این موضوع پرداختندکه تنها این مسئله در حرف بیان می شود و گروه ها و افراد بعد از به مقام رسیدن دیگر دنبال موضوع نیستند. این ژانر نه تنها وارد هر جایی شد، بلکه با وجود قدرت بازار جهانی در صنعت فیلم سازی به صورت کوتاهی داستان مبارزه ژورنالیستی را علیه مسائل رایج در کشورش نشان داد که نکات برجسته ای را می شد از آن برداشت کرد، در این فیلم افراد کلاهبردار و فاسد با استفاده از وسایل و پیشرفت های جدید مانند استفاده از وب سایت ها و کارت های تجاری در زمینه ها و مسائل مختلف سعی در پوشاندن اعمال کلاهبردارانه خود داشتند.

قدرت بازار در این وسط افسانه بودن نشریات را معین می کند. از نوعی که تبادل اندیشه و فرهنگ گفت و گو را در افراد به جریان می اندازد. برای نمونه این نوع برانگیختن احساس و به دنبال آن ایجاد محیط های مباحثه ای با دیدن فیلم "مصائب مسیح" رخ داد. یک رسانه دمکرات و آزاداندیش، به مردم دیکته نمی کند که آنها باید فکر کنند، بلکه به آنها امر می کند که راجع به چه چیزی فکر کنند.

یکی از این دلایل به بازار یک فرصت اقتصادی علیه فساد می دهد که در حال حاضر به وسیله بعضی تغذیه می شود و باید علیه آن به پا خاست تا تصنعی بودن و تظاهری بودن اعمال بعضی مشخص شود.

حتی بعضی از این افراد از پوشش رسانه ها به منظور رسیدن به اهداف خود استفاده می کنند. در این مورد باید، این مسئله را مورد بررسی قرار داد که رسانه مورد نظر برای رسیدن به یک هدف غیر وابسته و مستقل تلاش می کند یا خیر؟ در بعضی از موارد نیز از مدیریت ارتباطاتی، مؤسسه های نشر بین المللی و فدراسیون های بین المللی روزنامه نگاری استفاده می شود.

مقاصد خوب بین المللی، خوب هستند اما مسائل زیاد و متنوعی روی زمین رخ می دهند. توافق های اتحاد اروپا از بودجه های مشترک محافظت می کند و این مسئله را قبول دارد که این توافق ها در کشورهای مختلف متفاوت هستند و باید به مسائل محافظتی مؤثر و هم ارز کشورهای مرتبط در زمینه محافظت ضمنی رجوع کرد.

همه ارتباطات عمومی، محلی هستند. اما تاکتیک های یکسانی نیز وجود دارند که در کشورهای مختلف به جهت گرفتن اطلاعات، دادن هشدار، عملکردها و مشارکت های نهایی یکسان هستند. این اصول در کشورهای مختلف همچنان یکسان نیز باقی می مانند.

به عنوان یک مهندس این را به خوبی می دانم که هیچ دره ای آن چنان عمیق و گود نیست که نتوان روی آن پلی بنا کرد. همچنان که در ارتباطات میان عامه می توان با دادن اطلاعات در مورد چگونگی برقرار کردن ارتباط باعث نزدیکی و ارتباط گسترده تر و بیشتر آنها شد. با برقراری این ارتباط می توان شاهد یک افزایش حمایتی و تجاری ضد فساد شد و تا به آنجا پیش رفت که این مسئله را فهمید که نفوذ کردن به این موج فرصتی است که در تمام عمر یک بار دست می دهد و نباید آن را از دست داد.

منبع مرجع:  شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)