شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-  وارن بافت، سرمایه‌گذار مشهور آمریکایی و یکی از ثروتمندترین افراد جهان که علاوه بر شرکت «برکشایر هیث اوی» خود، سهام چند شرکت ریلی را نیز در اختیار داشت، در سال 2009 تصمیم گرفت یک شرکت حمل و نقل ریلی خریداری کند چون متوجه شده بود که در آن سال صنعت ریلی در آمریکا وارد یک عصر طلایی می‌شود. اما از سوی دیگر شرکت «یونیون پاسیفیک» که جزو فهرست 500 شرکت برتر نشریه فورچون معرفی شده است، رقابت سختی را با شرکت ریلی وارن بافت پشت سر گذاشت.

در نهایت خود بافت اذعان کرد که شرکت ریلی‌اش در سال گذشته نتوانست در این رقابت پیروز شود و شرکت یونیون پاسیفیک در خدمات رسانی به مشتریان موفق تر عمل کرد و پول بسیار بیشتری بدست آورد. بافت در یادداشتی که از تجربه خود در بخش ریلی نوشته این‌گونه اشاره کرده است: «‌ما سهم خود در این بازار را از دست دادیم. یونیون پاسیفیک توانست با شکستن رکورد درآمد، از ما سبقت بگیرد.»

نتیجه آنکه، شرکت 153 ساله یونیون پاسیفیک، که معمولا بین فعالان صنعت ریلی به‌طور خلاصه با نام «یوپی» خوانده می‌شود، نه تنها توانست شرکت خطوط ریلی بافت را پشت سر گذارد، بلکه توانست با سود سرشارش از تقریبا هر شرکت دیگری که در فهرست 500 شرکت برتر نشریه فورچون بود نیز سبقت گیرد. این اسب سرسخت اقتصاد آمریکا چنان سودی عاید خود کرد که شرکت‌های بزرگی از حوزه‌های دیگر همچون تکنولوژی، داروسازی و بخش مالی نتوانستند به چنین موفقیتی دست یابند. یونیون پاسیفیک در سال 2014 توانست سود خالصی بالغ بر 18/ 5 میلیارد دلار و فروشی معادل 24 میلیارد دلار را به خود اختصاص دهد و بنابراین نسبت بازگشت درآمد آن که در انگلیسی اصطلاحا Return-on- Revenue خوانده می‌شود، به 6/ 21 درصد رسید. از این منظر این شرکت حمل و نقل ریلی هم رده با شرکت اپل (6/ 21 درصد) قرار گرفت و توانست شرکت‌های معتبری همچون جی‌پی‌مورگان (3/ 21 درصد)، گلدمن ساکس (1/ 21 درصد)، اینتل (9/ 20 درصد) و گوگل (2/ 20 درصد) را پشت سر گذارد.

کلید این موفقیت چشمگیر شرکت یوپی در سوددهی روش به شدت ضابطه مند آن در سرمایه‌گذاری است که توسط یک اداره بنام اداره برنامه ریزی شبکه مورد نظارت قرار می‌گیرد. این سیستم که طی یک دهه اخیر ایجاد شد، توسط یک گروه از تحلیلگران به اجرا در می‌آید که همکاران ریلی، آنان را «رفقای باهوش» می‌نامند. بسیاری از این افراد باهوش را زنان تشکیل می‌دهند. اصل اساسی در این روش هوشمندانه سرمایه‌گذاری این است که هر مبلغ سرمایه‌گذاری برای خط آهن، لکوموتیو یا ترمینال باید بازگشت سرمایه‌ای حداقل 15 درصدی داشته باشد و «رفقای باهوش» هیچ عذری را برای تحقق نیافتن این هدف نمی‌پذیرند.

با توجه به سودده بودن این شرکت تعجبی ندارد که سهامداران آن توانستند سود خوبی را به‌دست آورند. این شرکت از آغاز سال 2005 تا پایان 2014 در مجموع بازگشت سرمایه 746 درصدی را عاید سهامداران خود کرد که به‌طور متوسط سالانه بالغ بر 8/ 23 درصد شد. این در حالی است که میانگین سود سهام شرکت‌های ریلی 6/ 20 درصد بود. این شرکت که تعداد کارکنانش به 47201 نفر می‌رسد با وجود موفقیت بزرگ خود با دو چالش مواجه شد؛ چون دو موتور عمده رشد آن یعنی زغال‌سنگ و نفت شیل تحت فشار قرار گرفتند. اکنون زمان آن فرا رسیده بود که یک مدیرعامل جدید چالش بازگرداندن شرکت به مسیر اولیه اش را به جان بخرد.

در ماه فوریه هیات مدیره این شرکت لنس‌فریتز 43 ساله را به جای جک کورالسکی که بازنشسته می‌شد، به‌عنوان مدیر عامل انتخاب کردند. اکنون هنوز معلوم نیست که این شرکت تحت مدیریت رئیس جدید هم خواهد توانست به سود‌دهی سابق خود ادامه دهد یا نه؛ اما مدیرعامل جدید به این چالش کاملا واقف است. او می‌گوید: «کارهای زیادی برای انجام دادن پیش رو داریم.» بخشی از مشکلات صنعت ریلی در سال 2014 را می‌توان مرتبط با زمستان بسیار سرد و قیمت بالای گاز طبیعی دانست که منجر به افزایش انتقال محموله‌های زغال‌سنگ شد. انتقال نفت شیل نیز از سال 2013 رشدی 25 درصدی یافت که موجب سه سال رشد سریع شد. همه این عوامل دست به دست هم داد تا حجم بار یونیون پاسیفیک در سال 2014 تا 7 درصد رشد کند. رشد 5/ 1 درصدی در شرایط خوب اقتصادی طبیعی است و این حدود 4 برابر آن رقم بود. حتی در اواخر سال 2014 هم همه پیش‌بینی‌ها از آینده‌ای خوش خبر می‌داد؛ اما سال 2015 تاکنون ناامیدکننده بوده است.

 با افت قیمت گاز طبیعی مصرف زغال‌سنگ کاهش یافته و از سوی دیگر افت ناگهانی قیمت نفت شیل موجب کند شدن فعالیت‌های این صنعت شد. در فصل نخست سال جاری درآمدهای یونیون پاسیفیک از بخش باری یک درصد کاهش یافت. این نخستین کاهش در 6 سال اخیر بوده است. اکنون این شرکت به افزایش قیمت‌ها می‌اندیشد. مشتریان به‌تدریج افزایش قیمت را خواهند پذیرفت؛ چون خدمات بهبود یافته است؛ اما این افزایش قیمت‌ها که سریع‌تر از افزایش هزینه‌هاست سود شرکت را محفوظ نگه خواهد داشت. علاوه بر این، پاسیفیک یونیون در افزایش دائم و بی‌وقفه کارآیی خود یک شرکت حرفه‌ای محسوب می‌شود. حالا یونیون پاسیفیک سرمایه‌گذاری سنگینی را برای افزایش رشد کسب و کارش انجام می‌دهد: حمل بار با چندین وسیله. بار پس از تخلیه از قطار به کامیون‌ها منتقل می‌شود. این روش برای حمل بار در داخل و خارج استفاده می‌شود. گویی حرکت این شرکت به سمت تحول، بی‌وقفه ادامه دارد.