شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- روابط عمومی امروز با پدیده عکاسی بسیار قرابت پیدا کرده است به نحوی که نمی توان تصور کرد که در واحد روابط عمومی دوربین وجود نداشته باشد. در این میان عکاسی صنعتی نیز به کمک می آید و روابط عمومی را در عرصه اطلاع رسانی همراهی می کند.

عکاسی صنعتی به شاخه ای از عکاسی گفته می شود که وظیفه آن به نمایش گذاردن دقیق و کامل و باکیفیت محصول یا Product می باشد، در این شاخه از عکاسی، عکاس با استفاده از تجهیزات مناسب و انتخاب نورهای دقیق و کامل تلاش می کند تا حد امکان تصوری با کیفیت و دقیق از کالا ثبت کند که در آن تمامی خصوصیات ظاهری کالا به نمایش گذارده شود. به بیان ساده تر عکاس صنعتی وظیفه اش این است که نمای کاملی را از کالا برداشت کند، در این شاخه همانگونه که بیان شد هدف تنها یک چیز است: نمایش کامل و واضح کالا از زوایای مختلف و زیبا و این چیزی است که روابط عمومی به شدت به آن نیاز دارد.

در این میان بعضی از عکاسان صنعتی سعی می کنند با طراحی دکورهای ساده منطبق با کاربردهای کالای مورد عکاسی کمی جنبه کاربردی تر به عکس داده و عکس را از آن سادگی آزاردهنده عموم عکس های صنعتی نجات دهد که بعضا بسیار سودمند واقع می شود و جذابیت بصری عکس را دو چندان می کند و گاه با کمی اغراق و بی تجربگی دکور بر سوژه غلبه می کند و خود را در عکس بیشتر به رخ می کشد که این امر به تجربه یک عکاس صنعتی بر می گردد که تا چه میزان و چگونه دکور پس زمینه را تهیه و اجرا کند که به جذابیت کالا کمک کند ضمن اینکه خود دکور در حاشیه قرار داشته باشد.

شناخت این سبک از عکاسی به روابط عمومی کمک می کند که خودش را تنها در فوتوژورنالیسم محصور نبیند. زیرا یکی از وظایف روابط عمومی تهیه کاتالوگ و بولتن است که در این نوع انتشارات که امروزه به فضای وب نفوذ کرده اند به عکس های صنعتی نیازمند است.

عکاسی به عنوان صنعت یعنی نوعی از عکاسی که انسان و تفکر و اندیشه اش هیچ گونه دخل وتصرفی در آن ندارد یا اگر دارد این اندیشه و تفکر صرفا جهت سامان دادن به عکس بر اساس اسلوب و روش های آزموده شده است و بدین منظور که عکس به جهت تکنیک مشکلی نداشته باشد. نوردهی یا نورپردازی درست باشد کادربندی بر اساس معیارهای شناخته شده صحیح باشد واز این قبیل و اینها چیزهایی هستند که قطعا در تخصص خود روابط عمومی ها و یا عکاسانی که در روابط عمومی ها کار می کنند نیستند. همه چیز در این نوع عکاسی متفاوت است و در عین حال باید این نوع عکاسی را به خوبی بشناسیم. دو مثال برای این نوع عکاسی یعنی جایی که عکاسی صرفا صنعت است و حتی چشم انسان هم برای انتخاب لحظه عکاسی دخیل نیست:

1. ماهواره ای که از فضا دقیق ترین تصاویر را به زمین مخابره می کند. در این نوع عکاسی همه چیز طبق فرمول و حساب شده انجام می شود. این جا عکاسی صرفا علم است و صنعت است و البته کاربرد خودش را دارد و بسیار مفید است. یا نوع دیگر آن عکاسی از طریق میکروسکوپ یا تلسکوپ و غیر آن برای مقاصد پژوهشی.

2. جاهای دیگری هم هست که انسان مستقیما در عکاسی دخل و تصرف دارد اما این دخل و تصرف او مانند دخل و تصرف یک صنعتگر در کار صنعتی اش است. مثل دخل و تصرفی که یک تراشکار برای تراشیدن قطعه ای به کار می برد یا کاری که قالیباف پای دار قالی انجام می دهد. در این گونه عکاسی محصولی تولید می شود که مفید است و ارزشمند است و چه بسا زیباست اما یک کار صنعتی انجام شده و عکاس به عنوان یک صنعتگر مطرح است.

بسیاری از عکس ها در شاخه های مختلف عکاسی مثل عکاسی صنعتی تبلیغاتی، عکاسی خبری، عکاسی طبیعت و نیز دیگر شاخه ها از این مقوله اند. در این گونه عکاسی عکاس صنعتگری است که می تواند دقیق و زیبا عکاسی کند و بسیاری از ذوق ها این گونه عکس ها را می پسندند و از دیدن آن ها لذت می برند.

برای این گونه عکس ها متخصصان هر رشته تا حدود زیادی می توانند تعاریف یک عکس خوب را بیان کنند.

اما آن جا که عکاسی به عنوان هنر مطرح می شود تعریف دقیق دادن از عکس خوب اگر ناممکن نباشد کار دشواری است. آن جا که عکاسی را همطراز شعر ناب می شناسیم همان قدر که تعریف دادن از شعر مشکل است عکاسی را هم نمی توان توضیح داد. از این نکته نیز عبور نکنیم که امروز روابط عمومی نیز یک صنعت است اما با درکی که ما از صنعت داریم شاید کمتر در ایران این نکته به نظر برسد. در عین حال باید بدانیم که ویژگی های صنعت در روابط عمومی امروز، ما را نیازمند به صنایع دیگری از قبیل عکاسی صنعتی می کند.

عکاسی صنعتی
عکس به عنوان یک عنصر اساسی و مهم در طراحی گرافیک به شمار می رود. در محاورات روزمره و مکالمات افراد غیر حرفه ای، از عکاسی حرفه ای تبلیغات به عنوان عکاسی صنعتی نام برده می شود. در واقع منظور تهیه عکس از محصولاتی است که در صنایع تولید می شود یا عکسی که از خطوط تولید صنایع تهیه می شود. این جایی است که روابط عمومی صنعتی باید در آن تعریف شود. در واقع روابط عمومی صنعتی یا روابط عمومی کارخانه ای نیازمند عکاسی صنعتی است. عکاسی از هر موضوعی که با فعالیت های شرکتی تولیدی یا خدماتی در ارتباط باشد، در حیطه عکاسی صنعتی قرار می گیرد. پس میدان عمل عکاسی صنعتی، بسیار وسیع است؛ زیرا تنوع محصول و خدماتی که می تواند درکشور سازنده مصرف و یا به دیگر کشورهای جهان صادر شود، نیز مطرح خواهد شد. عکاسی صنعتی در برگیرنده تمام کارهایی است که به تولیدکننده کمک می کند تا محصولاتش را معرفی کند و بفروشد و از این حیث تبلیغات و بازاریابی نیز از عکاسی صنعتی استفاده می کنند. وظیفه عکاسی صنعتی هم این است که موضوع از جلوه و نمای بهتری نسبت به موضوع های مشابه برخوردار باشد. عکاسی صنعتی به طور خلاصه مرکز توجهش صنعت است.

عکاسی صنعتی هدفی را دنبال می کند که میل به برقراری ارتباط است. چه بسا که موثرترین عکس های صنعتی، عکسهایی ساده و سر راست بوده اند که از تمهیدات عکاسی، فنون غیر متعارف و جلوه های ویژه در آنها خبری نبوده یا بسیار کم از آنها استفاده شده است؛ اما گفتنی است که در بعضی مواقع، همان تمهیدات جزیی سبب شده است که آن عکسها یک سر و گردن از دیگر عکسها برجسته تر باشند. عکسهای صنعتی خوب، آنهایی هستند که می توانند ارتباط برقرار کنند؛ آنهایی که به اصطلاح با بیننده حرف می زنند. همان عکسهایی که توجه ما را جلب می کنند و در رقابت پیروز می شوند. عکاس حرفه ای صنعتی هرگز این عامل کلیدی را از نظر دورنمی دارد. و در ادامه روابط عمومی نیز اگرچه شاید به طور مستقیم دوربین به دست نمی گیرد و عکاسی نمی کند اما در شناخت عکس خوب صنعتی باید دقت کند. آنچه که عکس صنعتی را از سایر عکس ها جدا می کند ویژگی هایی است که باید داشته باشد و وظیفه روابط عمومی تمیز دادن عکس خوب از عکس بد است.

منبع مرجع:  شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)

گروه نویسندگان شارا