شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)، برایان ام فرالی- این رویداد در مورگانتاون، کنتاکی منعکس کننده تلاش به شدت ناقص روابط عمومی است زیرا آنها برقراری ارتباط با همسایگان را نادیده گرفته اند.
یک جمعه شب معمولی بود و من مشغول مطالعه یک کتاب بودم تا به خواب بروم. همسر و فرزندانم نیز خوابیده بودند. در حدود ساعت 11:15 یک صدای مهیب شنیدم که ارتعاش آن خانه را به لرزه درآورد. این صدا شبیه به صدای پرش پسر بچه ها بر روی تخت بود و شاید از آن هم بلندتر. من طبقه بالا و بیرون منزل را چک کردم اما همه چیز آرام بود.

همسر من از خواب برخواست و گروه خودش را در فیسبوک چک کرد. مادران ترسیده بودند و در 7 مایل آنطرف تر خبر از صدایی شبیه انفجار داده بودند. یکی از زنان حتی گزارش گرده بود که نیمکت او بر روی زمین افتاده است.

معلوم شد که انفجار در کارخانه تولیدی آهن رخ داده است و طی آن یک کارگر کشته و چند نفر نیز زخمی شده اند. این کارخانه در سال 2012 نیز مشابه چنین انفجاری را تجربه کرده و سه مرتبه نیز در سال 2013 آتش گرفته است. ساکنان محلی در حال حاضر نگرانی هایی در مورد این عملیات دارند چراکه چند دودکش فعال و چندین واحد فلزی در 24 ساعت شبانه روز و هفت روز هفته در نزدیکی شان وجود دارد.

مورگانتاون یک گروه در رسانه اجتماعی ایجاد کرد که برای خانواده های جوانی که در فیلادلفیا کار می کردند تولید محتوا می کرد. بسیاری از زیرمجموعه های جدیدتر در مجاورت و نزدیک به امکانات صنعتی موجود ساخته می شود. شاید هم خیلی نزدیک. درست است که مواد هسته ای مورد استفاده در تاسیسات تیتانیوم است که می تواند منفجر شود.

چیزهای زیادی درباره صنعت ساخت و ساز وجود دارد که می توان آنها را آموخت، به ویژه برای شرکت های ساخت و ساز، تامین کنندگان تجهیزات ساخت و ساز و تامین کنندگان موادی که اغلب در همسایگی شان حضور دارند.

خواه این انفجار در یک معدن یا یک بخش شغلی باشد، جابجایی تجهیزات پیرامون بازار، یا نگرانی پیرامون آبهای سطحی از طریق نشت تجهیزات، صنعت ساخت و ساز را با چالش های مشابهی روبرو می کند.

انجمن روابط عمومی امریکا (PRSA) روابط عمومی را به عنوان یک «فرآیند ارتباطات استراتژیک تعریف می کند که منافع مشترکی در رابطه میان سازمان و عموم مخاطبانش» تعریف کرده است. در هر کسب و کار عموم مخاطبان اغلب شامل همسایگان ساکن می باشند.

رویداد مورگانتاون بازتابی از یک تلاش ضعیف روابط عمومی است که ارتباط با همسایگان را نادیده گرفته است. مهم است که اشاره کنیم همسایگان هرگز نشنیده اند که این شرکت با جامعه در پی دو حادثه پیشین ارتباط برقرار کرده باشند. جامعه تفسیر می کند که بی توجهی کاملی در خصوص آنها صورت گرفته است و این اصلا خوب نیست زیرا در نتیجه ارتباطات کلامی و دهان به دهان منفی شیوع پیدا کرده و بررسی ها توسط مقامات دولتی نیز به این موضوع دامن می زند در نتیجه آسیب بیشتری به شهرت آنها وارد می شود.

ترکیب این مشکل، کانال خبری 69 گزارشی از بیانیه رئیس شرکت را بیان کرد که می گوید: «ما عمیقا از درگذشت یکی از کارگران و مجروح شدن چند نفر دیگر ناراحتیم و افکار ما با آنها و خانواده هایشان است. تمرکز اصلی ما بر این است که امنیت کارکنان و حمایت از خانواده های آسیب دیده را تامین کنیم.»

سوال اصلی در اینجا این است که در مورد امنیت همسایگان چه تمهیداتی اندیشیده شده است؟ درباره کودکانی که در صد متری این فاجعه روی تخت خود خوابیده بودند چه؟ اگر این انفجار کمی بزرگتر می بود و قطعات حاصل از انفجار به منزل همسایگان اصابت می کرد چه؟

این امر باید باعث می شد که مصرف کنندگان در نزدیکی پارک کسب و کار بلوک هایی را قرار دهند. امکان انفجار بسیار واقعی است. همچنین خط لوله گاز طبیعی در مجاورت آن قرار گرفته است که بیش از 500 خانه را در معرض تهدید قرار می دهد.

نکته این است که این رویداد و این تجهیزات خطرات واقعی را برای همسایگان در بر خواهد داشت، روابط عمومی زمانی کار خودش را به درستی انجام می دهد که با همه عموم مخاطبان خود ارتباط بگیرد. این بدان معناست که باید به همسایگان خود توضیح دهد چرا این اتفاق رخ داده است و آنچه در حال حاضر برای جلوگیری از حوادث مشابه در آینده صورت می گیرد چیست؟ موضوع امنیت عمومی از اهمیت بسزایی برخوردار است.

برخی از درس های بزرگ را می توان از تماشای کاستی های دیگران آموخت. صنعت ساخت و ساز می تواند برخی از درس های ارزشمند خود را در اینجا فرا بگیرد. شما می دانید که حوادث رخ می دهند. استراتژی روابط عمومی اگر حادثه ای رخ دهد چیست؟ صنایع معمولا در خطر هستند اما چگونه می توان به مخاطبان این اطمینان را داد که خطر کمتری را متحمل می شوند. شما باید برای پاسخگویی به این موارد پیش از اتفاق هر حادثه ای فکر کرده باشید. و باید بتوانید که به «عموم مخاطبان» خود پاسخ دهید.

مترجم: عادل میرشاهی (سردبیر شارا)
منبع مرجع:  شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)