شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- موزه روابط عمومی، در حقیقت بنیادی آموزشی، علمی و پژوهشی است که توسط شورای امنایی ایالت نیویورک در ایالات متحده آمریکا تاسیس و اداره می‌شود. یکی از اصلی‌ترین اهداف موزه روابط عمومی که از کم نظیرترین موزه‌ها در جهان به شمار می‌رود، ارایه‌ی خدمات علمی و آموزشی به خیل علاقه‌مندان حوزه‌ی ارتباطات و روابط عمومی در سرتاسر جهان است؛ دانش آموزان و دانشجویان، محققان و فعالان حوزه روابط عمومی اصلی‌ترین مخاطبان این موزه منحصر به فرد هستند.

موزه‌ی روابط عمومی و ارتباطات نیویورک در سال 1997 تاسیس شد و در بردارنده‌ی انواع اسناد، مدارک و اشیایی است که به نوعی به شکل‌گیری، گسترش و تکامل روابط عمومی بخصوص در آمریکا می‌پردازد. تنها کتابخانه‌ی این موزه 600 کتاب در زمینه‌ی اصلی روابط عمومی و ارتباطات را -که برخی از آنها بسیار منحصر به فرد بوده و به امضای نویسندگان مطرح خود نیز رسیده‌اند- در خود جای داده است.

موزه‌ی روابط عمومی همچنین شامل وسایل دست ساز و مکانیکی به کار گرفته شده در این حوزه نیز است. همچنین تصاویر منحصر به فردی از خبرنگاران، فعالان زمینه‌ی روابط عمومی و نیز عکس‌هایی از افراد و اتفاقات بسیار مشهور تاریخ معاصر در آن دیده می‌شود. نمونه‌های جالبی از فن‌آوری‌های نوین و قدیمی ارتباطی یکی دیگر از قسمت‌های این موزه جذاب است.

موزه‌ی روابط عمومی همچنین دارای یک گنجینه غنی و بسیار ارزشمند از نوارهای صدا و تصویر از تاریخ شفاهی نیز است. این موزه حاوی بسیاری از مصاحبه‌های مهم تاریخ معاصر نیز است. همچنین دارای اسناد و مدارکی دال بر تاثیر روابط عمومی بر تاریخ بشر نیز است. در یک کلام باید گفت موزه روابط عمومی نیویورک در حقیقت بزرگترین آرشیو و مجموعه تاریخ روابط عمومی است.

ساختمان موزه‌ی روابط عمومی در کتابخانه و گنجینه مجموعه‌های ویژه کالج نیومن باروش( Baruch College’s Newman) واقع شده و با قرار قبلی پذیرای تورهای و گروه‌های مختلف است. دیدار از این موزه نیز برای عموم مردم آزاد است.

موزه‌ی روابط عمومی همچنین دارای قوی‌ترین حضورهای آنلاین بخصوص در شبکه‌های اجتماعی مانند فیس‌بوک است که 4000 دنبال کننده از 50 کشور جهان را نیز داراست.

شما در این موزه می‌توانید با سردمداران و پیشگامان روابط عمومی جدید در دنیای معاصر آشنا شوید. اصلی‌ترین این شخصیت‌ها که جایگاه ویژه‌ای در موزه دارد «ادوارد اِل برنیز»، پدر روابط عمومی جهان است. او که صاحب مشهورترین نظریات در حوزه‌ی روابط عمومی است، در سال‌های جنگ جهانی اول کار خود را شروع کرد و در نهایت به خیل عظیمی از بازیگران، هنرمندان، ورزشکاران، سیاستمداران و روسای جمهور جهان مشاوره می‌داد.

یکی دیگر از شخصیت‌های مهم روابط عمومی جهان «موس کندریکس» است. او علاوه بر این که یکی از اصلی‌ترین چهره‌های روابط عمومی تاریخ معاصر به شمار می‌رود، اولین آمریکایی سیاه پوستی است که با غلبه بر تبعیض‌های نژادی آمریکایی قرن گذشته، نام خود را جاودان کرد. شما می‌توانید با او نیز از طریق وب سایت موزه آشنا شوید.

شما همچنین می‌توانید با دیگر شخصیت‌های تاثیرگذار روابط عمومی جهان از جمله «کارل رابرت بایر» متوفی به سال 1957 نیز آشنا شوید. او که زمانی به دولت کوبا هم مشاوره می‌داد، یکی از اصلی‌ترین چهره‌های روابط عمومی سیار یا در حال سفر شناخته می‌شود که از او چهره‌ای بی‌بدیل در صنعت روابط عمومی ساخته است. در این مورد می‌توان از «آرتور دبلیو پیج» معاون و رییس انجمن روابط عمومی آمریکا و همچنین «چِت برگر» از فعالان روابط عمومی مدرن و البته ژورنالیسم تلویزیونی نیز نام برد.

هم اکنون «شِلی اسپکتور» مدیر اجرایی و موسس موزه روابط عمومی است. او از ابتدای تاسیس این موزه مهم حضوری فعال داشته و بسیاری از اسناد، مدارک، کتاب‌ها، مصاحبه‌ها و اشیای این موزه را با دست خود جمع کرده است.

خانم اسپکتور می‌گوید در سال 1985 و در دیدار با آقای برنیز به فکر ایجاد موزه‌ای برای روابط عمومی افتاده و در سال 1994 در یک دیدار مجدد عزم خود را برای تاسیس موزه جزم کرده است. او سپس به همراه همسر و شریک تجاری خود- بَری اسپکتور- شروع به تدوین مصاحبه‌های خود با برنیز و چیدن مقدمات تاسیس موزه می‌کند. وقتی برنیز فوت می‌کند، خانواده او از خانم اسپکتور دعوت می‌کنند تا همه‌ی دست‌نوشته‌ها، کتاب‌ها و آثار او را به وی هدیه دهند.

اسپکتور که یکی از افتخارات این موزه را وجود دست نوشته‌های ادوارد اِل برنیز می‌داند به نیویورک تایمز گفته است ما اینجا را درست کردیم تا به همه بگوییم که چرا روابط عمومی مهم است و چرا باید گرامی داشته شود. او با اشاره به آرزوی برنیز می‌گوید پدر روابط عمومی جهان می‌خواست این صنعت را در بهترین وضعیت خود ببیند.

شِلی سپس با آنچه از خانواده برنیز گرفته بود یک موزه‌ی آنلاین( مجازی) درست می‌کند. او بعدها با دریافت اسناد و آثاری از بزرگان حوزه‌ی روابط عمومی یعنی دانیل اِدِلمان، آیوی لی و هارولد برسون مجموعه خود را تکامل می‌بخشد. او بعدها با کمک از دیگران بنای موزه را نیز گذاشته و هدف خود را نشان دادن این نکته می‌داند که فرهنگ و صنعت آمریکا به خاطر رشد خود، عمیقاً به روابط عمومی مدیون است.

او همیشه از تلاش‌های برنیز برای کمک به دولت به منظور ورود آمریکا به جنگ جهانی اول و متقاعد کردن مردم برای جنگیدن، آن هم در میانه‌ی بحران اقتصادی، یاد می‌کند و آن را دلیلی بر موفقیت کمپین روابط عمومی برنیز می‌داند. برنیز همچنین به شرکت سیگارسازی "لاکی استرایک" کمک کرد تا با ساخت تیزرهای اولیه تبلیغاتی، زنان آمریکایی را ترغیب به کشیدن سیگار در اماکن عمومی و در انظار نماید. نام کمپین تبلیغاتی برنیز برای این کار، «زبانه‌های آزادی» بود. با این حال خانم شلی اسپکتور از این اقدام برنیز، با عنوان بزرگترین شکست و ناکامی او یاد می‌کند.

اسپکتور آرزو و کار بعدی خود را گسترش موزه‌ی روابط عمومی می‌داند. او البته دوست دارد این کار را با زنان و برای زنان انجام داده و سهم آنان را در این موزه بالاتر ببرد. تبدیل این موزه به یک ویکی پدیای واقعی برای روابط عمومی نهایت آرزوهای خانم اسپکتور است.

ترجمه از محمود بدرلو
شفقنا