شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- اگر تعریف مدیریت را « انجام کار بهوسیلهی دیگران» و یا «علم و هنر ادارهی منطقی منابع انسانی و مادی در راه رسیدن به اهداف سازمان» درنظر بگیریم و مسوولیت مدیریت ارتباطات سازمان را به روابطعمومی محولکنیم، در نتیجه فعالیتی حساس و تاثیرگذار را به فرد یا گروهی واگذارکردهایم تا با استفاده از راهکارهای تخصصی، سازمان را در جهت دستیابی به اهداف خود یاری نمایند. در این فرآیند، سازمان میتواند با قرارگرفتن در مسیر و بستر مناسب ارتباطی که روابطعمومی مهیا میکند، ماموریت های خود را بهصورت کاملتری انجام دهد.
با این اوصاف، همواره این پرسش مطرح است که روابطعمومی مورد انتظار باید چه ویژگی ها و خصوصیاتی داشته باشد؟
بدیهی است درعرصهی عمل، قبل از هرچیز، ابتدا انتخاب فردی توانمند و مطلع از دانش ارتباطات، اقدامی اساسی و تاثیرگذار خواهد بود. سپس مشخصنمودن اهداف و سیاست های ارتباطی همسو و همراستا با سیاست های کلان سازمان، اولویت بعدی را بهخود اختصاص خواهد داد. تهیه و تنظیم برنامههای کوتاهمدت و میانمدت با زمانبندی مشخص، اولویت سوم است. در این شرایط انتخاب افرادی که باید با کمک مدیر روابطعمومی، این مسوولیت مهم و حساس را عهدهدار شوند، موضوع مهم دیگری است که نباید به آن بیتوجه بود. همانگونه که حمایت مدیران ارشد سازمان از حوزهی ارتباطات و روابطعمومی مقولهی دیگری است که نباید از نظر دور بماند.
از آنجایی که کار با افکارعمومی و پاسخگویی به مطالبات مخاطبان سازمان نیز از پیچیدگی خاصی برخورداراست، ارتباط حرفهای و تخصصی روابطعمومی با ذینفعان متنوع سازمان، اهمیت بسیار دارد. اگر این رویکردها دقیق، منطقی و فراگیر باشد، سازمان راه رشد و تعالی را اصولیتر طی می کند. در غیراینصورت، موقعیت اجتماعی سازمان تضعیف شده و بهتدریج از چرخهی رقابت با رقبا و پاسخگویی حرفهای و اقناعی به مخاطبان، دورمیشود و حمایت و پشتیبانی ذینفعان خود را نیز کمکم از دست می دهد.
دریککلام، میتوان گفت بخش اصلی این فرآیندها از همان انتخاب درست و هوشمندانهی مدیر روابطعمومی آغازمیشود. موضوعیکه متاسفانه در برخی از سازمانها با وجود حساسیت و اهمیت فراوان، آنگونه که باید و شاید، موردتوجه واقع نمیشود و درنتیجه، به قول ضربالمثل معروف:
خشت اول گر نهد معمار،کج تا ثریا میرود دیوار،کج!
منبع: تبیان
|