شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-  عنصر اصلی و پایه ای روابط عمومی هر سازمان نگرش و نوع نگاه عموم و مخاطبان ویژه آن سازمان است. برای دستیابی به یک طرز تلقی و برداشت درست و مثبت از سازمان مهمترین وظایف روابط عمومی ها برقراری و توسعه شبکه های ارتباطی از جامعه به مدیریت و بالعکس به منظور رسیدن به اهداف زیر است:

1 . پی بردن به خواست ها, میزان توقعات و انتظارات مردم و مشخص ساختن اولویت ها.
2 . پی بردن به انتقادات مردم از برنامه ها و عملکردها و تجزیه و تحلیل اطلاعات دریافتی به منظور ارائه به مسئولان به منظور تصمیم گیری های درست و انجام اقدامات مقتضی.
3 . بهره گیری از نظرات و راه حل های پیشنهادی مردم به منظور حل مشکلات و نارسایی های موجود.
4 . شناخت و پیگیری شایعات و تجزیه و تحلیل علت پیدایش آنها و شناسایی راه های مقابله با آن.
5 . ارزیابی میزان موفقیت عملکردها در رابطه با مشارکت مردم.
6. تکمیل فرایند اطلاع رسانی به مردم و کارکنان از طریق ایجاد شبکه های ارتباطی میان فردی, گروهی, محلی و منطقه ای.
7 . ایجاد و توسعه شبکه های دریافت پیشنهادها و شبکه های پاسخگویی به سئوالات عموم و مخاطبان ویژه.

مسئله ارتباطات مردمی یک سازمان بر اساس وسعت, ماهیت کار و فعالیت آن متفاوت است. ارتباطات مردمی داروخانه مرکزی یک شهر به اهالی و اقشار گوناگون همان شهر و ارتباطات مردمی سازمانی که در سطح ملی به فعالیت مشغول است, ارتباط با شهروندان و موسسات آن کشور است.

به طور کلی کسب مقبولیت عامه, داشتن اعتبار و احترام در جامعه, به دنبال آن جلب حمایت و پشتیبانی شهروندان و موسسات کار ساده و آسانی نیست و نیازمند سیاست گذاری درست و تهیه و تدوین برنامه های مشخص و معین است.

جامعه از هر سازمان انتظار دارد که گذشته از ارائه کالا و خدمات مورد نیاز, سودمند و با کیفیت خوب به جامعه که کارکرد اصلی آن است, کارکردهای عمومی و همگانی دیگری نیز به شرح زیر داشته باشند:
1 . حضوری مثبت و سازنده در جامعه نه حضوری غیر کارآ, غیر ضروری و بی اعتنای به ارزشرهای جامعه, خود محور, حریص گونه و هدر دهنده منابع مادی و معنوی جامعه.

2 . انجام تعهدات و رسالت های شهروندی خود در جامعه از قبیل مشارکت در امور عمومی و کمک به حل مسائل عمده و حمایت و پشتیبانی از نهادهای ضروری جامعه از قبیل نهادهای دولتی, مذهبی و اجتماعی.

3 . یاری رساندن در حفظ ثبات, آرامش و امنیت جامعه و تلاش و همکاری در عدم جلوگیری از تغییرات شدید و ناگهانی و کمک در تخفیف مصائب و بلایای طبیعی در هنگام وقوع آن

4 . افزایش افتخارات و غرور شهر, استان و کشور از طریق اعمال مدیریت پیشرو و سازندگی و کسب افتخارات در رقابت با موسسات مشابه داخلی و خارجی.

ارتباطات مردمی و مخاطبان سازمان
اصطلاح روابط عمومی را می توان ارتباط با مخاطبان سازمان هم نامید. شاید این به معنی اصلی نزدیکتر باشد. کارگزاران روابط عمومی باید با گروه ها و مخاطبان عام و ویژه که هر کدام نیازها, خواست, توقعات و انتظارات ویژه ای دارند و در نتیجه هر یک شکل ارتباطی خاص خودشان را می طلبند, ارتباط برقرار کنند.
مخاطبان یک سازمان را می توان به گروه های زیر که دارای همپوشی نیز هستند طبقه بندی کرد:
1 . مخاطبان درون و بیرون سازمانی
2 . مخاطبان اصلی, فرعی و حاشیه ای
3 . مخاطبان کنونی و آینده
4 . مخاطبان موافق, مخالف و بی طرف
رهبران فکری جامعه, مقامات دولتی, رسانه ها, گروه های اجتماعی دارای منافع ویژه, محققان و پژوهشگران, دانشگاهیان, دانشجویان, معلمان و دانش آموزان, بازرگانان و صاحبان صنایع و گروه ها و سازمان های خارجی ذینغع در رشته فعالیت سازمان همه مخاطبان یک سازمان به حساب می آیند که تنها از نظر اهمیت و اولویت در مراتب گوناگون قرار دارند.

همه مصرف کنندگان انتظار کیفیت, مرغوبیت, قیمت های رقابتی پیرامون کالا و خدمات دریافتی و همه مراجعه کنندگان متوقع رفتار مسئولانه, دلسوزانه و راه گشا هستند. در عرصه صنعت و تولید, مصرف کنندگان هدایت کننده و تعیین کننده موقعیت, پیشرفت, اعتبار و حس شهرت موسسات هستند. همه مدیران, برنامه ریزان, مسئولان و دست اندرکاران باید از این واقعیت مهم که ناظر بر پیشرفت و توسعه موسسه آنها است, آگاهی داشته و نسبت به آثار و پی آمد های خود در عرصه تولید و پاسخگویی به مراجعان مطلع باشند.

روابط عمومی مشاطه گر, بزرگ کننده و معجزه گر نیست و نمی تواند نارسایی ها را زیبا کند و فاقد آن قدرت جادویی است که بتواند مصرف کنندگان, بهره گیران و مراجعه کنندگان ناراضی سازمان را راضی, خشنود و حامی موسسه کند.

مصرف کنندگان و مراجعه کنندگان به موسسات از حقوق و امتیازاتی برخوردار هستند که آگاهی از آن ها برای تک تک دست اندرکاران موسسات ضروری است. ترویج چنین حقوقی باعث افزایش انگیزه و مسئولیت پذیری همه کارگزاران می شود.
علی میر سعید قاضی