شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- «پیر برتون» شناخته شده ترین روزنامه نگار و تاریخدان کانادایی 30 نوامبر 2004 در 84 سالگی درگذشت و 50 کتاب( 45 کتاب تاریخ و 5 کتاب درباره روزنامه نگاری) از خود به یادگار گذارد. نظرات او درباره «کریتیکال آنالیسس»، «چشم اندازهای تازه» درباره چگونگی تحلیل رویدادهای روز و «کاوش در درون رویدادهای گذشته» که در کتابهایش منعکس و روشهایی تازه اند در دانشگاهها در کلاس های «تاریخ نگاری» و «نوشتن مقاله های ویژه» تدریس می شوند.

     برتون که درعین حال یک ناسیونالیست کانادایی بود حرفه نوشتن را از روزنامه نگاری آغاز کرده بود ـ روزنامه نگاری نوشتاری و گفتاری ـ و هرگز روزنامه نگاری را به خاطر تاریخ نگاری ترک نکرد. او از آن دسته مورخانی بود که تاریخ نگاری «ناراتیو (شرح جزئیات رویداد و تفصیل کامل آن)» را ترجیح می داد و دنبال می کرد و می گفت: چرا تاریخ را به گونه ای بنویسیم که کسی آن را نخواند، خواندنش خسته کننده و وقتگیر باشد و با یک بار خواندن، مفهوم نشود و بر ذهن نقش نبندد.

     وی بر این اصل که مورخ تاریخ داخلی (ملی) قطعا یک وطندوست و مورخ تاریخ ملل (عمومی) یک انسان دوست است پای می فشرد و تحریف منفی هر دو تاریخ را اگر عالما و عامدا باشد یک خیانت می دانست.
    برتون که از معتقدان به نظام مدنی کنفدراسیون کانادا بود مورخان را تشویق به نوشتن داستان بر پایه رویدادهای آموزنده و میهنی تاریخ و فیلمسازان را به تهیه و تولید فیلم سینمایی بر پایه این داستانها می کرد و بر این باور بود که این کار به آموزش عمومی کمک می کند.