شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- محمدصادق عابدینی؛ جشنواره فیلمهای ویدئویی با وقفهای یک ساله در حال اجرای دومین دوره خود است. جشنوارهای که از تهران به مازندران برده شد تا تمرکززدایی فرهنگی صورت بگیرد. گویا مسئولان روابط عمومی جشنواره فیلم یاس معنی تمرکززدایی را با عدم تمرکز ذهنی اشتباه گرفتهاند به طوری که حتی معمولترین کارهایی که یک روابط عمومی در جشنوارهای محلی آن را انجام میدهد برای آنها سخت و دشوار و غیر قابل انجام شده است.
جشنواره فیلمهای ویدئویی در دومین گام خود نیازمند آن است که بتواند جای پای خود را در میان جشنوارههای فیلم باسابقه و ریشهدار باز کند. این کار مستلزم اطلاعرسانی و کار رسانهای فشرده و دقیقی است که متأسفانه رفتار غیرحرفهای روابط عمومی جشنواره یاس آن را تحتالشعاع خود قرار داده است. انتظاری که از روابط عمومی به عنوان رابط جشنواره و اهالی رسانه میرود بالاتر از آن است که به همکاران خود به چشم وسایل یک بار مصرف و دور انداختنی نگاه کند.
در حالی که خبرنگاران اعزامی از تهران برای پوشش مراسم افتتاحیه جشنواره یک مأموریت کاری خوب را پشت سر میگذاشتند و برای بازگشت به تهران آماده میشدند، رفتار عجیب روابط عمومی جشنواره فیلم یاس باعث تعجب و دلآزردگی خبرنگاران شد.
مهماننوازی یکی از شاخصههای فرهنگ ایرانی است و خبرنگاران اعزامی رسانهها اگرچه برای مأموریت کاری در شهرستان آمل حضور داشتند اما مهمان جشنواره به شمار میرفتند و مهمتر از آن این است که جزو همکاران روابط عمومی جشنواره محسوب میشدند که پیش از این در بسیاری از رویدادهای هنری به خصوص جشنوارههای سینمایی در کنار هم به پوشش رسانهای و ارسال خبر پرداخته بودند. اینکه روابط عمومی جشنواره یاس آنقدر در عدم تمرکز فرورفته باشد که حتی فراموش کند برای بدرقه خبرنگاران باید حداقل چند بطری آب در اتوبوس آنها بگذارد، تعجبآور نیست؟!
فاصله شهر آمل تا تهران با اتوبوس در حدود نیم روز به طول میانجامد و در حالی که روابط عمومی تلاش داشت خود را به سرعت از شر خبرنگاران گروه اول خلاص کند تا به استقبال خبرنگاران جدید اعزامی از تهران برود، فراموش میکند که دوستان رسانهایاش هم مانند همه انسانها دارای سیستم بیولوژی هستند که در طول روز نیازمند تغذیه است. نه آب و نه غذا، دوستان روابط عمومی جشنواره به راننده دستور میدهند تا تهران بدون توقف حرکت کند.
چه خوش استقبال و بد بدرقه بود یاس که مهمانانش را این گونه بدرقه کرد. اینکه باید رفتار غیرحرفهای روابط عمومی جشنواره را به پای کلیت یک جشنواره نو پا گذاشت کمی بیانصافی است اما حداقل مسئولان جشنواره میتوانستند نظارت بیشتری روی کار نیروهای خود داشته باشند. وقتی احترام امامزاده با متولی آن است، باید یاس هم بکوشد برای احترام پیدا کردن در بین جشنوارههای دیگر اصول حرفهای را رعایت کند تا ضمن حفظ شأن و احترام دیگران، شأن و ارزش خودش نیز حفظ شود. مسلماً باید روابط عمومی جشنواره فرق خبرنگار و لیوان یکبار مصرف را درک کند که اگر این درک وجود داشت هیچ وقت این یادداشت نوشته نمیشد.
منبع: دانشجو
|