شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- شورای دانشگاه تهران 29 امُرداد 1347 پروفسور فضل الله رضا از دانشمندان طراز اول ریاضیات و الکترونیک جهان را به ریاست دانشگاه تهران انتخاب و با این انتخاب، دگرگونی و تحوِل در تعلیمات عالی ایران آغاز شد. پروفسور رضا که یکم ژانویه 1915 (11 دیماه 1293) در رشت به دنیا آمده است قبلا استاد دانشگاههای آمریکا و کانادا و نیز رئیس دانشگاه صنعتی شریف بود. رضا که از اصحاب اینفورمیشن ثیاری (تئوری انفرماسیون) است و از طریق محاسبات ریاضی معروف به «تقریب» به اکتشافات فضایی و مهنوردی کمک بسیار کرده است از دانشگاههای کلمبیا و نیویورک دکترا گرفته است. وی که در عین حال یک شاعر، ادیب و فیلسوف است در سمت رئیس دانشگاه تهران انحصار تدریس در دانشگاه در دست گروهی مشخص را شکست و استخدام دانش آموختگان ایرانی برای تدریس و احراز سمت دانشیاری و استادی را آزاد و درهای دانشکده های به روی دانش آموختگانی که دارای شغلهای دیگر بودند در ساعات فراغت باز کرد که این کار او به عنوان یک انقلاب دانشگاهی وارد تاریخ آموزش و پرورش ایران شده است. مطبوعات تهران بویژه روزنامه اطلاعات صفحات فیچر خودرا تحت عناوینی ازجمله «خون تازه در رگهای دانشگاه» به این تحول بزرگ اختصاص داده و عکسهای استادان جدید را منتشر کرده بودند. رضا همچنین برنامه های درسی و ضوابط تحصیلی را اصلاح کرد و با کشورهای پیشرفته منطبق ساخت، آزمایشگاههای دانشکده ها و کتابخانه های پژوهشی را نوسازی و تالیف کتابهای درسی و امر تحقیق را تشویق و رونق داد. رضا دکتر محمدحسن گنجی استاد جغرافیا و پدر هواشناسی ایران را معاون دانشگاه تهران کرد. دکتر گنجی همان ناسیونالیست ایرانی است که دستور داده بود به روزنامه هایی که دریای مازندران را دریای خزر بنویسند گزارش هوا (پیش بینی هواشناسی) ندهند زیراکه چنین قومی که مهاجر موقت بودند دیگر در اطراف دریای مازندران وجود ندارد و بکاربردن این واژه جز خدمت به بیگانه چیز دیگری نمی تواند باشد.
پروفسور رضا بعدا نماینده ایران در یونسکو شد و چون استاد دانشگاه مکگیل کاناداMcGill University (واقع در شهر Montreal
ایالتQuebec ) بود خواست که اورا سفیر ایران در این کشور کنند و گویا هنوز به تدریس در کانادا ادامه می دهد. رضا از علاقه مندان کانادا است. دانشگاه مکگیل که در سال 1821 تاسیس شده است از دانشگاههای ردیف اول جهان است که یک پنجم دانشجویان آن را خارجیان تشکیل می دهند.
|