شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- غزه بزرگترین زندان جهان، این روزها مظلومانه در سوگ کودکان خود نشسته است و دریغ از نیم نگاهی که از طرف رسانه های بزرگ جهان و منادیان حقوق بشر که به این واقعه دهشتناک معطوف شود.

رسانه های خبری بی بی سی، سی ان ان و تمام رسانه های خبری اسرائیل این روزها مملو از نگاه های غیر منصفانه رسانه ای با همان رویکردهای قبلی شان هستند.

کورش علیانی می گوید: ظاهرا تبلیغات‌چی‌های اسرائیل از زمین و آسمان شانس می‌آورند. یکی این که در فارسی هم به rocket و هم به missile می‌گویند موشک. اولی را از غزه به - مثلا - تل‌آویو شلیک می‌کنند، دومی را از آن طرف به غزه. خیلی هم راحت می‌گویند موشک جواب موشک.

علیانی ادامه می دهد: اتفاقی که در غزه می‌افتد واقعی است و کلی آمار و ارقام واقعی دارد. اگر سعی کنیم همین‌ها را منتشر کنیم خیلی بهتر از این است که عکس و فیلم آدم تکه‌پاره و بچه‌ی زخمی و این چیزها هم‌خوان کنیم. اتفاقی که از این کار در درازمدت می‌افتد عادی شدن این تصویرها است. این به نفع اسرائیل است نه به ضررش.

نگاه روابط عمومی به مساله غزه این است که نتانیاهو به دو دشمن - یکی دشمن نزدیک و دیگری دشمن قوی اما دور - نیاز دارد تا پایه‌های حاکمیتش را محکم کند. او نرفته است که «کار غزه را یک‌سره کند» او رفته تا فاجعه بیافریند و برای خودش رای و حمایت جمع کند. ماجرای غزه ماجرایی نیست که در کوتاه مدت تمام شود.

به نظر می رسد رسانه های بین المللی ایران امروز بیش از پیش به این مساله نیاز دارند و باید آن را در صدر توجهات خود قرار دهند.
 

منبع مرجع:  شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)