شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| این مسئله به یک استعاره متداول در حوزه های بازاریابی و ارتباطات تبدیل شده است که کارکنان بهترین سفیران نشان تجاری هستند. البته این مسئله درست است، اما لزوما موثرترین روش نخواهد بود.

کارکنان می خواهند داستان شرکت خود را بگویید، اما نمی خواهند فقط یک سخنگو باشند. آنها می خواهند آن را به گونه ای بیان کنند که با شبکه های اجتماعی شان عجین شود و بتواند منجر به آغاز گفتگو گردد.

به عنوان مثال، کارکنان گروه W2O نمی خواهند "طرفداران" یا "سفیران" نامیده شوند، بلکه می خواهند، با توجه به گفته گری گریت کارفرمای روابط عمومی، به عنوان مفسران قانونی شرکت، محصول و یا نشان تجاری دیده شوند.

در زیر عناصر کلیدی برگرفته از تعریف گریت آمده است:

سیاست و دستورالعمل های واضح: به مجموعه ای واضح از دستورالعمل ها برای چگونگی شرکت در مکالمات آن لاین اشاره دارد.

آموزش اجتماعی: به منظور تقویت پیام های شرکت، توانمندسازی کارکنان برای به اشتراک گذاشتن اخبار شرکت و اطلاعات مربوط به محصول در شبکه های اجتماعی شخصی است.

نظارت: ایجاد یک نقطه مرکزی برای بررسی اطلاعات و یا مطرح نمودن مسائلی که ممکن است نیاز به دخالت شرکت داشته باشد.

به رسمیت شناختن حرفه ای: به منظور فعال کردن رهبران فکری، ایجاد اعتبار در رابطه با موضوعات شرکت و ایجاد وضعیت تاثیر گذار در سراسر سازمان.

کارت های امتیازدهی: در برخی موارد، به منظور تعیین چگونگی عملکرد کارکنان و جایگاه تشدید محتوای آنان نیازمند توسعه کارت های امتیازدهی فردی هستید.