به مناسبت27 اردیبهشت روز ارتباطات و روابط عمومی

اعتلای روابط عمومی؛ از شعار تا واقعیت

به روایت صاحب نظران و متخصصان روابط عمومی

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- ارتباطات شرط بقاء و تکامل انسان و کلیه سازمان ها و نهادهایی است که توسط آن به وجود آمده اند. انسان از زمانی که درک کرد می تواند با برقراری ارتباط بین خود، طبیعت و همنوعانش به زندگی بهتری دست پیدا کند گام در وادی توسعه و پیشرفت گذاشت و روز به روز اشکال مختلف ارتباط پیچیده تر و فنی تر شد و از آنجایی که نوع ارتباط انسان مختص اوست و ویژگی ها و پیچیدگی های آن نیز اختصصاص به نوع انسان دارد، از اهمیت خاصی برخوردار است

برای اولین بار اتحادیه جهانی ارتباطات روزی را تحت عنوان "روز ارتباطات" نامگذاری کرد و در سال 2005 میلادی نام این روز به روز "جامعه اطلاعاتی و ارتباطات" تغییر کرد. در ایران نیز روز 27 اردیبهشت ماه از سال 1386 به نام روز "ارتباطات و روابط عمومی" نامگذاری شد.

اختصصاص روزی با نام های "جامعه اطلاعاتی"، "ارتباطات" و "ارتباطات و روابط عمومی" انگیزه ای شد تا کشور های مختلف روزها، هفته ها، ماه ها و سال هایی را به نام روابط عمومی نامگذاری و به مناسبت آنها مراسم ویژه ای را برگزار کنند.

هوشنگ عباس زاده: عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

•         ارتباط،  شرط حیات است.

نامگذاری روزی به نام "ارتباطات و روابط عمومی" را باید به فال نیک گرفت. اما ای کاش به محتوای کار اهمیت بیشتری داده بودیم. در حال حاضر فعالیت های مرتبط با این روز حالت نمایشی و ظاهری پیدا کرده است و عمق لازم را ندارد. از سوی دیگر هنوز این روز نتوانسته است مسوولیت های سنگین مدیران و دست اندرکاران روابط عمومی را آن گونه که شایسته است به آنان یادآور شود و متاسفانه اکنون و پس از 60 سال هنوز روابط عمومی، دوران نو باوگی خود را طی می کند و هنوز نشان، جایگاه، منزلت و فضای مناسب خود را پیدا نکرده است. روابط عمومی در بسیاری از سازمان ها علی الخصوص سازمان های دولتی هنوز هم کارکردی تشریفاتی و خدماتی دارد البته من به آینده خوشبین هستم و انجام فعالیت هایی مانند برگزاری جشنواره ها و کنفرانس ها می تواند بسیار راهگشا باشد. اگر روابط عمومی را مغز متفکر سازمان می دانیم باید در عمل هم علت آن جایگاه و ارزش قایل باشیم.

به نظر بنده نامگذاری این روز، تاثیرات مثبتی داشته است ولی هنوز جای کار فراوانی وجود دارد و باید با بهره گیری از این زمینه مناسب گام های عملی بیشتری برای اعتلای روابط عمومی ایران برداشته شود.

از یاد نبریم که ارتباط شرط حیات است و متاسفانه روابط عمومی ها ارتباط لازم را با مخاطبان خود ندارند و زمان ارزشمند آنها با فعالیت های پیش پا افتاده ای مانند پوستر چسبانی و دیگر کارهای خدماتی به بهای اندک به هدر می رود و همین وضعیت از سویی دیگر، باعث می شود که مزلت و شان روابط عمومی ها پایین بیاید و ارزش آنها در نگاه مدیران و مخاطبان از میان برود. در همین ارتباط مدیران روابط عمومی نیز باید بکوشند تا تسلط و آگاهی بر حوزه کاری خود حرفی برای گفتن داشته باشند و با ارزیابی از افکار عمومی در درون و برون سازمان خود، راهکارهای لازم را پیدا و به مدیران ارشد خود ارایه دهند تا بتوانند نقش راهبردی و استراتژیک خود را ایفا کنند.

دکتر علی اکبر جلالی "پدر فناوری اطلاعات ایران و برگزیده جایزه بین المللی سال 1388 روابط عمومی

نامگذاری روزی به نام " ارتباطات و روابط عمومی" تاثیرات مثبتی برای روابط عمومی ایران داشته است.

ارتباطات از دیرباز به عنوان یک ابزار واسط توسعه فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کاربرد زیادی داشته است و به همین دلیل امروز پس از گذر زمان، با آمدن فن آوری های جدید ارتباطی، جایگاه برتر خود را به خوبی نشان می دهد.

اتحادیه جهانی ارتباطات(ITU) سهم بزرگی در این همگرایی داشته و برای به وجود آوردن فضایی بهتر در بحث معرفی و اهمیت نقش ارتباطات در زندگی بشر، روزی را تحت عنوان روز ارتباطات در جهان نامگذاری کرد. اما پس از این که اینترنت در صحنه زندگی بشر وارد شد و ابزاری برای همگرایی بیشتر جوامع پا به میدان نهاد،؛ اجلاس جهانی به سمت جامعه اطلاعاتی با همکاری نهادهای مختلف بین المللی با محوریت اتحادیه جهانی ارتباطات در ژنو برگزار شد و در سال 2005 اجلاس دیگری در سطح تمامی کشورهای جهان، مشارکت شرکت های بخش دولتی و خصوصی و (NGO) ها یا همان سازمان های غیر دولتی تشکیل شد که در این اجلاس نزدیک به 20 هزار نفر گرد هم آمدند و پس از مشاوره، همفکری، دستور کار جهان در توسعه کاربردهای فن آوری اطلاعات تحت عنوان "جامعه اطلاعاتی" شکل گرفت و از آن سال به بعد این روز به نام روز "جامعه اطلاعاتی و ارتباطات" تغییر کرد.

توجه به اینکه در ایران آگاهی لازم در شناخت جامعه اطلاعاتی کمتر بود این روز به نام روز "ارتباطات و روابط عمومی" نامگذاری شد. پاسخ این سوال که نامگذاری این روز تا چه اندازه در توسعه روابط عمومی و معرفی آن تاثیر داشته است روشن است و ما تاثیرات مثبت آنرا به عینه دیده ایم. کما اینکه تشکل ها غیر دولتی روابط عمومی مانند انجمن متخصصان روابط عمومی و موسسه کارگزار روابط عمومی و سایر نهادهای غیر دولتی و دولتی فضای جدیدی را در شناخت و معرفی روابط عمومی گشوده اند. در واقع زمینه این شناخت در بستر روز" ارتباطات و روابط عمومی" شکل گرفته است.

بنابراین می توان از این فرصت برای معرفی روابط عمومی نوین (که به نام روابط عمومی الکترونیکی و روابط عمومی 2 ) خوانده می شود بهره بیشتری برد. نهایتا اینکه با وجود تمامی تلاش های انجام گرفته زحماتی که به طور پیوسته در دو دهه گذشته صورت گرفته است، هنوز با روابط عمومی متناسب با مقتضیات درستی از موقعیت جدید روابط عمومی ندارند و بهای لازم را به این نهادی که می تواند در ارتقاء سازمانی، نقش بزرگی داشته باشد ندارد.

به همین دلیل هنوز باید تلاش های زیادی از طریق برگزاری همایش ها، سمینارها، سخنرانی ها، برگزاری کارگاه ها و انتشار کتاب در این حوزه صورت گیرد و به خصوص با توسعه شبکه های اجتماعی فرصت های جدیدی برای روابط عمومی به وجود آمده است که اگر این فرصت ها درک و استفاده شود، می تواند کمک بزرگی در خصوصی برآورده شدن اهداف سازمانی از طریق روابط عمومی ها باشد.

 جواد قاسمی: عضو هیئت مدیره انجمن روابط عمومی ایران

روابط عمومی هنر ارتباط و فن مردمداری است

روز ارتباطات و روابط عمومی فرصت ارزشمند و مغتنمی برای بیان ارزش ها، حساسیت ها و منزلت روابط عمومی است تا با بیان آنها تاثیرگذاری و اهمیت این نهاد را برای اعضای جامعه تبیین نماییم. در حقیقت این روز بستری است تا بتوانیم روابط عمومی را به عنوان نمادی برای توسعه و پیشرفت به مخاطبانمان معرفی نماییم.

بنده برای موثر و تبیین جایگاه کارکرد و عملکرد روابط عمومی به مخاطبان عام و عموم مردم تاکید خاص دارم، چون معتقدم، عموم مردم هم باید شناخت صحیح و درستی از این هنر و فن داشته باشند تا کارگزاران روابط عمومی بتوانند در تعاملی دو سویه با آنها وظایف و اهداف مشترک بین سازمان و مخاطبان خود را به خوبی به انجام و سر انجام برسانند. مدیران روابط عمومی باید علاوه بر شناخت صحیح از حوزه عملکرد و فعالیت خود و مخاطبان مربوطه، از صداقت و درستکاری و امانتداری بالایی برخوردار باشند تا بتوانند با بهره گیری از فن آوری های جدید و با شفاف سازی و ارایه اطلاعات درست، مردم و مخاطبان خود را در سرنوشت اجتماعی خود که لازمه حیات اجتماعی آنان است شریک نمایند.

روابط عمومی ها باید با بهره گیری از این زمینه مناسب، فضای هم افزایی و تعامل را فراهم آورند تا سازمان ها بتوانند به اهداف والای خودشان دست یابند. باید با تبلیغات و اطلاع رسانی صحیح و به موقع، زمینه ارایه شفاف اطلاعات مورد نیاز مخاطبان را فراهم آورند و از منظری دیگر با بهره گیری از رسانه های جمعی و صاحبنظران زمینه پرسشگری از سازمان ها را مهیا کنند و حق پرسشگری را برای مخاطبان قائل شوند. از زمانه ای که از آن به عنوان عصر دانش و اطلاعات یاد می شود باید به اقناع مخاطبان توجه بیشتری شود و روابط عمومی های اصل سنجش علمی و دریافت مستمرد باز خورد مخاطبان را در دستور کار دایمی فعالیت های ارتباطی خود قرار دهند. مدیران و دست اندرکاران روابط عمومی باید شرایطی را فراهم آورند تا مردم و مخاطبان بتوانند آنها را نقد کنند و این نقدها مبنای کار ارتباطی و تعاملی آنان قرار گیرد.

مولا امیرالمومنین علی (ع) درباره احترام به آرای عمومی، استحکام ارتباطات و گشاده رویی با مردم فرازهای زیبایی دارند و می فرمایند: "کارهایتان را برتر از آنچه هست جلوه ندهید". "گشاده رویی و بردباری به استحکام ارتباطات کمک می کند".  " مسوولیت کاری را که در آن تخصص ندارید به عهده نگیرید". " به آرای عمومی احترام بگذارید و مردم مدار باشید". همه موارد فوق و فرمایشاتی از این گونه می تواند مبنای عمل روابط عمومی باشد

در ارتباط با اثرات نامگذاری روز"ارتباطات و روابط عمومی" هم باید بگویم که حق مطلب آن گونه که شایسته روابط عمومی است ادا نشده است و به نظر می رسد اگر در این روز با برگزاری نشست هایی با مدیران، کارشناسان و علاقه مندان این حوزه، وظایف، اهداف و کارکردهایی روابط عمومی بیشتر تبین شود و با برگزاری سمینارها، همایش ها و کارگاه های آموزشی فضای گفتگو و تبادل نظر فراهم آید اثرات بیشتری را شاهد خواهیم بود و قدردانی از پیشکسوتان چنان چه با همیاری و اطلاع رسانی رسانه های جمعی و مراکز اطلاع رسانی همراه باشد این روزها زیبا تر و مفید تر خواهد کرد.

روابط عمومی، همچنان مسوول است!؟

مهدی باقریان عضو هیات مدیره انجمن متخصصان روابط عمومی با بیان این مطلب که تاثیر حرفه
روابط عمومی در ایجاد اعتماد و مسوولیت اجتماعی و تصویرسازی و فراهم کردن. محیطی برای مشارکت تعیین کننده مردم در اداره امور غیر قابل انکار است، می گوید: اما متاسفانه هنوز عده زیادی از ما گمان می کنیم روابط عمومی ها صرفا مسوول توجیه کردن و دادن یک چهره مطلوب به یک سازمان و یا شرکت هستند.

به نظر می رسد روابط عمومی ها اگر رمز و راز ماندگاری خود را به درستی بیایند و با تفکر در مقدمه فوق  دریابند که روابط عمومی مسوول پایه گذاری جریان های اخلاقی برای انجام کار درست و موثر در یک سازمان، شرکت و نهاد است و باید با مشارکت و ارایه مشاوره به مدیریت و در انجام خدمت واقعی مورد نظر مخاطب یاری کنند به مسوولیت حرفه ای و اخلاقی خود عمل خواهند کرد و نیازی به توجیه کردن و دادن چهره مطلوب به یک عملکرد و خروجی نامطلوب نخواهند بود و به نظر می رسد اساسا شاه کلید موفقیت روابط عمومی ها هم در همین موضوع باشد که آن ها مسوول دفاع از عملکرد صحیح مدیریت سازمان و نهاد خود و پشتیبانی از
خواسته های منطقی و بر حق مشتریان هستند و هرگاه که قدم از محدوده این مسوولیت فراتر گذارند مقبولیت و مشروعیت خود را از دست خواهند داد.

باقریان پیرامون نامگذاری روزی به نام " ارتباطات و روابط عمومی"، می افزاید: نامگذاری روزی به نام " ارتباطات و روابط عمومی" می تواند این واقعیت را به ما گوشزد کند که روابط عمومی همچنان مسوول است و اگر به اندازه یک روز هم شده باشد باید در معرض قضاوت مسوولان، کارشناسان و مخاطبان قرار گیرد و با دفاع از عملکرد یک ساله خود، به تثبیت شان و جایگاه واقعی خود عمل کند.

وی گفت: تداوم اثر گذاری و اهمیت این روز نیز در همین نکته نهفته است که روابط عمومی ها نسبت به مسوولیت های اجتماعی خود بازنگری مجددی داشته باشند و از سویی دیگر نیز با بهره گیری از همین فرصت کوتاه مطالبات و خواسته های منطقی و اساسی خود را مطرح نمایند تا مسوولان و مدیران حوزه های مختلف با پاسخ به این نیازها، روابط عمومی ها را در گام برداشتن برای تحقق اهداف سازمانی با محوریت مخاطبان یاری کنند.

قربانعلی تنگشیر: کارشناس ارشد و مدیریت ارتباطات و روابط عمومی

اگر به فردا نیندیشیم در دیروز خواهیم ماند.

نامگذاری روزی به نام "روز ارتباطات و روابط عمومی" یادآور این نکته است که روابط عمومی اهمیت دارد و این اهمیت در گرو هر چه حرفه ای تر شدن این هنر و علم است. چه خوب است که در این روز به بحث آموزش های حرفه ای دست اندرکاران و مدیران و کارشناسان حوزه روابط عمومی توجه بیشتری شود.

در هر صورت تا زمانی که آموزش های حرفه ای به دست اندرکاران این حوزه پر تلاطم و حساس ارایه نشود آنها بیشتر بر محور تشریفات و کارهای اجرایی حرکت خواهند کرد و تا زمانی که برای قدم گذشتن به فردا گام برنداریم در دیروز گام خواهیم زد.