شارا - شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران: اصول و فنون مصاحبه
پنجشنبه، 1 تیر 1396 - 10:05     کد خبر: 30081

مصاحبه نوعي ارتباط فكري، عقيدتي و اطلاعاتي است كه بين مصاحبه شونده و مخاطبان از طريق يك واسطه يا ارتباط دهنده كه همان خبرنگار يا مصاحبه كننده است برقرار ميشود . ارتباط آن دوسويه و از عوامل دروني و بيروني سازمان نيز كمك مي گيرد.

تعريف مصاحبه
شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- مصاحبه نوعي ارتباط فكري، عقيدتي و اطلاعاتي است كه بين مصاحبه شونده و مخاطبان از طريق يك واسطه يا ارتباط دهنده كه همان خبرنگار يا مصاحبه كننده است برقرار ميشود . ارتباط آن دوسويه و از عوامل دروني و بيروني سازمان نيز كمك مي گيرد. 

اهميت مصاحبه
1- گفته هاي مصاحبه شونده داستان خبر را زنده تر نشان ميدهد چنين به نظر ميرسد كه شخص طرف مصاحبه به سوال يك يك خوانندگان يا شنوندگان جواب ميدهد و با آنها مذاكره ميكند. براي آنكه مصاحبه كاملا طبيعي جلوه كند كوشش ميكند مصاحبه را در محل كار يا خانه شخصي انجام دهد و همه محيط را در معرض ديد بينندگان قرار دهد.
2- وقايعي كه از زبان يك شخصيت معتبر و معروف بيان ميشود همه اقداماتي كه با موفقيت همراه بوده و يا به نحوي در اجتماع ايجاد سرو صدا كرده است در صورتيكه از زبان عاملان آن بيان شود بسيار جالب تر است.
3- مصاحبه در هر حال براي بينندگان، شنوندگان و خوانندگان مفيد و موثر است خواه اين گفتگو براي مطلع كردن ايشان از يك واقعه يا دادن اطلاعات تكميلي در باره آن واقعه و يا براي سرگرم كردن آنها باشد. بنابر اين مصاحبه از انواع راههايي است كه هميشه مطلوب و مورد نياز مردم است.

مراحل آماده كردن مصاحبه
1-  گرفتن وعده مصاحبه: هرگاه خبرنگار موضوع جالبي را پيدا كرد كه براي آگاهي از آن به كمك يك شخصيت ملي يا بين المللي نيازمند است در وحله اول بايد به فكر گرفتن وعده مصاحبه باشد. اگر چه بسياري از شخصيتها آماده اند تا با خبرنگاران به بحث و گفتگو بپردازند اما گروه ديگري هستند كه به جهات مختلف از اين كار فرار ميكنند و يا به آساني تن به مصاحبه نميدهند بنابر اين از آغاز بايد چنان رفتار كرد كه گويي شخصيت مورد نظر موافق با برگزاري مصاحبه نيست و لازم است اين آمادگي را در او بوجود آورد، در مصاحبه بايد علاوه بر لحن متين و مودبانه و انتخاب كلمات مناسب سوال خود را طوري مطرح كنيم كه جواب طبيعي آن منفي نباشد. مثلا : اگر موقع درخواست ملاقات گفته شود ( آيا ميل نداريد در باره ... به سوال من جواب دهيد ) چون سوال به طور منفي مطرح شده پاسخ آن نيز در بسياري از اوقات منفي است بنابر اين سوال بايد طوري مطرح شود كه طرف مقابل خواه ناخواه به دادن جواب مثبت كشيده شود به طور مثال ( من ... خبرنگار تلويزيون هستم بينندگان ما خيلي علاقمند هستند كه عقيده شما را در باره ... بدانند خواهشمندم وقتي را كه براي شما مناسب است تعيين كنيد تا براي مصاحبه مزاحم بشوم ) توجه كنيد لحن خبرنگار در اين مكالمه اگر چه مودبانه است ولي در عين حال جنبه عامرانه نيز دارد و به طرف گفتگو كمتر مجال ميدهند كه زير بار مصاحبه برود.
2- تعيين موضوع: موضوع مصاحبه را بايد شناخت، خبرنگار بايد دقيقا بداند دنبال چه مطلبي است و از طرف مصاحبه چه انتظاري دارد اگر مصاحبه كننده نداند كه از قبل چه چيزي مورد نظر است و از طرف مصاحبه اين ناآگاهي و ابهامي را كه در مغز او وجود دارد به طرف مصاحبه هدايت كند، قطعا در كار توفيق نخواهد داشت و اطلاعات بدست آمده كلي، مبهم و كم ارزش است.
3- مطالعه قبلي موضوع: مصاحبه كننده بايد در باره موضوعي كه خيال مصاحبه دارد از پيش مطالعه كافي داشته باشد اين مطالعه اگر در مورد واقعه يا عملي است كه طرف مصاحبه از آن آگاهي كافي دارد بسيار ساده است و كافي است به سوابق واقعه يا عمل در روزنامه ها يا پرونده آن رجوع شود تا اطلاعات مقدماتي لازم بدست آيد اما اگر منظور از مصاحبه جلب نظرات وعقايد يك شخص در باره موضوع معيني است كار مطالعه دشوار تر است در اين مورد نه تنها بايد به سوابق امردر اسناد و مدارك، روزنامه ها، آرشيوها و كتابهاي موجود در اين زمينه مراجعه كرد بلكه بايد از افكار و عقايد صاحب نظران ديگر نيز در باره موضوع اطلاع حاصل كرد تا مصاحبه به نحو مطلوب برگزار گردد.
هر گاه مصاحبه با مطالعه قبلي صورت گيرد اين احساس در شخص بوجود مي آيد كه مصاحبه كننده فرد مطلع اي است و شايد در بعضي از زمينه ها از خود مصاحبه شونده نيز اطلاعات بيشتر دارد. در اين صورت وي به سخن گفتن تحريك و تشويق ميشود (مصاحبه شونده) و آنچه را كه در مواقع عادي و با مصاحبه كنندگان عادي حاضر به گفتن نيست با توضيح و توصيف مبسوط بيان ميكند خبرنگاري كه با آگاهي كامل از موضوع به مصاحبه ميرود مانند يك قاضي زبردست است كه متهمي را كه محاكمه ميكند ، او همه جوامع امر را از پيش ميداند و هرگونه راه گريزي را بر متهم ميبندد، متهم يا وكيل او در مورد شخصيت طرف مصاحبه بايد از تمام اطلاعات خود استفاده كند تا بتواند با دلايل قوي با قاضي ( مصاحبه كننده ) يا خبر نگار مقابله كند.
4- طرح سوالات قبل از مصاحبه: براي آنكه موضوع مصاحبه كاملا روشن باشد بهتر است خبرنگار از پيش سوالات خود را بطور دقيق تهيه كند البته هر مصاحبه ممكن است به مناسبت جوابهايي كه داده ميشود سوالات تازه اي مطرح شود ولي براي اينكه دامنه اينگونه سوالات كه به متقاضاي مصاحبه پيش مي آيد در ذهن خبرنگار كه قبلا در باره آن فكر نكرده باشد كم شود ميتوان در موقع طرح سوالات اوليه پاسخ هاي احتمالي كه انتظار ميرود چه مثبت و چه منفي در ذهن خود داشته باشد و از همان زمان سوالات ديگري را كه با توجه به اين جوابها ممكن است مطرح شود آماده كند. فرض كنيد در يك كشوردر حال جنگ هستيد و يك رويداد نظامي حساس اتفاق افتاده و منتهي به شكست يا عقب نشيني قواي كشور شده است بديهي است كه موضوع حساس و در آن شرايط جامعه آسيب پذير است براي چنين مصاحبه اي احتمالا مقام نظامي كه با او مصاحبه خواهيم كرد فرصت بسيار محدودي را براي آن در نظر گرفته و بديهي است اگر از قبل چند سوال را دقيقا تنظيم نكنيم مصاحبه موفق نخواهد بود فرض كنيد با استانداردي كه تازه چند روز است براي استان حوزه ماموريت شما انتخاب شده است مصاحبه اي داريد فرصت اين را داشتيد كه اطلاعات كافي در باره او كسب كنيد اماهيچ اطلاعي از برنامه هاي آينده او نداريد .و ظاهرا سوالات چنين مصاحبه اي را نميتوان از قبل تهيه كرد جز يك سوال كلي كه برنامه هاي آينده شما چيست آنچه مسلم است يك خبرنگار با استعداد بايد بتواند بدون استفاده از سوالات نوشته شده در مقابل خود مصاحبه اي را با موفقيت انجام دهد.

انواع سوالات مصاحبه
1- سوالات كلي 
2- سوالات جزعي  

كاركرد يا بازتاب هاي سوال هاي كلي
1-   سوالات كلي جواب كلي بدنبال دارد.
2-   پاسخ كلي سبب طولاني شدن مصاحبه م يشود.
3-   سوالات كلي احتمالا به حجم زياد اطلاعات منتهي مي شودكه اطلاعات مهم درآن جاي مي گيرد و سوالات گم مي شود.
4-   در سوال كلي فرمان و كنترل مصاحبه در دست مصاحبه شونده است نه مصاحبه كننده.
5-   طرح سوال كلي احتمالا محيط مصاحبه را گرم و صميمانه تر مي كند.

كاركرد يا بازتاب هاي سوال هاي جزئي
1-   مصاحبه شونده مجبور ميشود به سوال پاسخ دهد.
2-   سوال جزئي كنترل مصاحبه را در اختيار مصاحبه كننده قرار ميدهد نه مصاحبه شونده.
3-   در مصاحبه با سوال جزئي جريان مصاحبه سردتر و غير صميمانه تر است بنابر اين خبرنگار برجسته بايد براي دستيابي به اطلاعات كامل با توجه به شخصيت مصاحبه شونده ( كم حرف يا پر حرف ) بايد از هر دو دسته سوال استفاده كند.
4-   مصاحبه كننده بايد مصاحبه شونده را به پاسخ گويي تشويق كند نه اينكه مانند يك بازپرس عمل كند و او را نصبت به ادامه مصاحبه دلسرد كند . توصيه ميشود كه به هنگام سوالات به روند و روال مصاحبه فكر نكنيم به اينكه چقدر وقت دارد و چند سوالا ميتوانيم بپرسيم فكر نكنيم.

صراحت پرسش هاي خبرنگار
پرسش هاي خبرنگار بايد صريح و روشن باشد اگر سوالات وي مبهم نارسا و تاريك باشد مصاحبه شونده نيز جواب هايي درهمان حدود مبهم و نارسا خواهد داشت. برعكس هرچه سوال ساده تر و روشن تر باشد امكان فرار از دادن پاسخ صريح و قاطع دشوار است و مصاحبه شونده ناچار مي شود به آن جواب روشن بدهد.

تنظيم پرسش هاي مصاحبه كننده
مصاحبه كننده بايد پرسش هايي كه مي كند يك نظم منطقي بوجود آورد يعني با توجه به هدف سوالات خود را به نحوي تنظيم و مطرح نمايد كه همه آنها يا هر گروه از سوال ها طرف مصاحبه را به سوي هدفي كه تعيين شده هدايت كند بديهي است كه نظم پرسش ها بايد با توجه به پاسخ هاي احتمالي باشد كه هنگام گفتگو داده مي شود.

شخصيت طرف مصاحبه
مصاحبه شونده به اجزاي مصاحبه كمك زيادي ميكند و ميتواند مصاحبه خوبي باشد. شناسايي مصاحبه شونده مستلزم دانستن نام دقيق او سمت فعلي و سمته اي گذشته او خواست ها و علايق او ، روحيه و اخلاق مخصوصا نقاط ضعف يا مثبت او كه ممكن است هنگام گفتگو براي به حرف وا داشتن وي كمك كند مي باشد.

اداره مصاحبه
اول با آغاز غير مستقيم و دوم مبارزه با سكوت مصاحبه شونده مي توان مصاحبه را اداره نمود.
در مبحث اداره مصاحبه آغاز غير مستقيم را شرح دهيد؟
اغلب مصاحبه ها ايجاب ميكند كه به طور غير مستقيم شروع شود يعني مصاحبه كننده پيش از طرح كردن مطالب خود سخناتني بگويد كه از نظر آداب معاشرت پسنديده و لازم است بهتر است مصاحبه با سخنان گرم و صميمانه آغاز شود بطوريكه رابطه عاطفي و دوستانه براي يك گفتگوي صميمي ايجاد شود. كه در اين رابطه بايد دو مورد را در نظر گرفت:
1- دقت در طرز رفتار و صحبت: متين بودن ، طرح سوالات عمقي ، اطلاع كافي در باره شخصيت مصاحبه شونده ، احاطه خبرنگار به موضوع مورد مصاحبه ، احترام گذاشتن، طرف را به دادن جوابهاي صحيح و كافي وادار ميكند ، برعكس بد صحبت كردن ، بي جا سخن گفتن ، بي اطلاعي از موضوع سبب ميشود تا طرف مصاحبه بي اعتنا و بي ميل شود و از دادن جوابهاي كامل تفره رود.
  2-  جلب اعتماد  مصاحبه شونده: خبر نگار بايد با اشخاصي كه به مناسبت شغل و مقام شان مراجعه زيادي دارند طرح دوستي بريزد و در اين دوستي اعتماد وي اطمينان آنها را جلب كند خبر نگار بايد ثابت كند طرف مشورت امين و درستكاري است در اين صورت مي تواند از بسياري از اخبار و اطلاعات زودتر از همكاران مطلع شوند. براي اينكه از طرف مصاحبه شونده يا خبر دهنده يا منبع اطلاعي جلب اعتماد شود لازم است كه خبرنگار خود را محرم اسرار قرار دهد و در مواقعي كه انتشار خبر به زيان طرف باشد از پخش آن خوداري كند.
3- توجه به سخنان ناطق و ياداشت برداري: براي جلب اشتياق و علاقه  مصاحبه شونده خبرنگار بدقت به سخنان او گوش ميدهد نبايد طوري رفتار كند كه نشان دهد سخنان طرف بي ارزش يا كم ارزش است. بايد سعي كند در طول مصاحبه از تمام حرف هاي او ياداشت برداري كند چون موجب خوشنودي مصاحبه شونده است. 

خبرنگار جهت جلب اعتماد مصاحبه شونده با چه اصولي روبرو مي باشد؟
در اينجا خبرنگار با دو اصل متمايز روبرو است:
1- بدست آوردن اخبار و انتشار آن

و 2- حفظ اسرار منبع خبر يعني منتشر نكردن آن خبر. البته بايد توجه داشت كه موارد عدم انتشار اخبار محدود است و روزنامه نگاران در برخي از موارد خبر را بدون ذكر منبع منتشر مي سازند.

اداره مصاحبه
از دو راه مي توان به اين سكوت غلبه كرد:
1-   تحريك مصاحبه شونده: به شيوه هاي گوناگوني يكي از محرك ها بيان شايعاتي است كه در حوزه فعاليت مصاحبه شونده است، مسئولان هميشه در مقابل اين شايعات واكنش نشان مي دهند. بنابر اين با بيان اين جمله (سكوت شما مي تواند به شايعات بيشتري دامن بزند) مي توان سكوت مصاحبه شونده را بشكند ويا خيلي مودبانه يكي از نقص هاي سازماني خود را به او گوش زد كنيم.
2-   تحريك شديد مصاحبه شونده در مواقع ضروري: يك نوع از اين تحريك اين است كه اگر به سوالات من پاسخ ندهي آن را در روزنامه خواهم نوشت يا صحبت هاي شما را پخش خواهيم كرد.

عواملي كه باعث مي شود مصاحبه شونده از دادن پاسخ به سوال ها طفره برود:
1- مصاحبه شونده تصور مي كند حرف تازه اي براي گفتن ندارد.
2- مصاحبه شونده حرف تازه اي دارد اما تصور مي كند حرف محرمانه است و بايد ساكت بماند.
3- محافظه كاري يا ترس از عواقب مصاحبه او را وادار به فرار از مصاحبه مي كند.
4- مصاحبه شونده خسته و عصبي است و در آن لحظه تمايلي به بحث و گفتگو ندارد.
5- مصاحبه شونده آنچه را ميداند مهم مي پندارد اما آنها را مطرح نمي كند.

خصوصيات و ويژگي هاي مصاحبه گر
1- داشتن ذوق و استعداد نويسندگي و نداشتن دوشواري در انتخاب كلمات و ساختن جمله ها.
2- داشتن معلومات زياد براي فضا سازي و شرح جزئيات.
3- تيز بيني و كنجكاوي.
4- داشتن هوش بيشتر از هوشمندي متوسط جامعه.
5- توانايي جوشش با طبقات مختلف مردم يعني همانطور كه با يك وزير مصاحبه ميكند و ارتباط برقرار مي كند با مردم عادي كوچه و بازار نيز رابطه عاطفي قوطي بر قرار كند.
6-   داشتن صبر و حوصله زياد به طوري كه مصاحبه گر بايد صبور باشد و قادر باشد زمان هاي طولاني منتظر مصاحبه شونده باشد.
7- داشتن توانايي جسمي و رواني.
8- قدرت تفكر سريع.
9- داشتن عشق و علاقه به كار خبري به طوري كه حادثه و غيره را به خاطر علاقه تحمل كند.
10- رعايت اصول اخلاقي مثلا اطلاعات خصوصي و محرمانه را نبايد در هر موردي استفاده نمود و از چهار چوب خارج شد.
11-   نداشتن خود بيني، غرور و تكبر، ساده لوحي، تعصب فكري و تند خويي.
12-   داشتن توانايي در برقراري ارتباطي بيش از حد متوسط با همه به دليل داشتن معلومات گسترده.
13- داشتن حافظه اي قوي تا بتواند مطالب مهم و ضروري را حفظ كند.

انواع مصاحبه خبري
1-   از نظر حلقه هاي ارتباطي
2-   از نظر نوع ارتباط
3-   از نظر محتوي
4-   از نظر هدف ارتباط
5-   از نظر نقش مصاحبه كننده
6-   از نظر معني (مطالعه قبل از مصاحبه)

مصاحبه خبري از نظر حلقه هاي ارتباطي
به چهار نوع زير اجرا مي شود:
الف: مصاحبه فردي يك به يك: مصاحبه كننده و مصاحبه شونده هردو يك نفر هستند.
ب: مصاحبه فردي يك به چند: مصاحبه كننده يك نفر و مصاحبه شوندگان بيش از يك نفر باشند. مانند ميز گردهاي تلويزيوني مطبوعاتي و راديويي.
ج: مصاحبه گروهي چند  به يك: مصاحبه كنندگان بيش از يك نفر و مصاحبه شوندگان يك نفر هستند مانند مصاحبه هاي مطبوعاتي در راديو و تلويزيون با رئيس جمهور.
د: مصاحبه گروهي چند به چند: مصاحبه كنندگان بيش از يك نفر و مصاحبه شوندگان نيز بيش از يك نفر هستند.

مصاحبه خبري از نظر نوع ارتباط
الف: مصاحبه رو در رو يا بدون واسطه: مصاحبه كننده با مصاحبه شونده در مقابل يكديگر قرار گرفته و ارتباط چهره به چهره انجام مي دهند.
ب: مصاحبه با واسطه: مصاحبه اي است كه به صورت چهره به چهره انجام نمي شود بلكه از طريق يك وسيله ارتباطي چون تلفن انجام مي شود.

مصاحبه خبري از نظر محتوي
الف: مصاحبه سطحي: مصاحبه اي كه در آن موضوعات متعدد مورد گفتگو قرار مي گيرد بدون آنكه به عمق يا ريشه مطلب پرداخته شود.
ب: مصاحبه عمقي: در اينگونه مصاحبه ها موضوعي خاص مطرح، ريشه يابي و جزئيات آن شكافته مي شود.
ج: مصاحبه يك موضوعي: مصاحبه اي است كه فقط موضوع مطرح مي شود مانند مصاحبه هايي كه نظر مردم كوچه و بازار در باره يك موضوع جمع آوري مي شود.
د: مصاحبه چند موضوعي: مصاحبه اي كه در آن چند موضوع مورد سوالا و جواب قرار مي گيرد.

مصاحبه خبري از نظر هدف ارتباط
الف: مصاحبه هدايت شده: مصاحبه اي كه طي آن مصاحبه كننده و مصاحبه شونده در محدوده اي بسته و از قبل به توافق مي رسند كه فقط در باره موضوعاتي مشخص به صحبت بنشينند.
ب: مصاحبه آزاد يا باز: مصاحبه اي كه دست مصاحبه كننده باز است تا درباره مسائل مختلف و دلخواه سوال كند.

مصاحبه خبري از نظر نقش مصاحبه كننده
الف: مصاحبه به درخواست مصاحبه شونده: مصاحبه اي كه تصميم برگزاري آن از سوي مصاحبه شونده اتخاذ مي شود و مصاحبه كننده آن را مي پذيرد.
ب: مصاحبه به درخواست مصاحبه كننده: مصاحبه اي است كه دعوت براي انجام آن از سوي مصاحبه كننده مطرح مي شود.

مصاحبه خبري از نظر معني
الف: مصاحبه بدون مطالعه قبلي: مصاحبه اي است كه مصاحبه كننده به دليل محدوديت زمان يا دلايلي ديگر نتوانسته راجع به مصاحبه شونده و موضوع مصاحبه مطالعه و تحقيق نمايد.
ب: مصاحبه با مطالعه قبلي: مصاحبه اي كه در آن مصاحبه كننده توانسته است در باره مصاحبه شونده و موضوع مصاحبه مطالعه و تحقيق كند.

در مصاحبه خبري از نظر وسيله نهايي ارسال پيام:
الف: مصاحبه براي انتشار از وسايل ارتباط جمعي نوشتاري.
ب: مصاحبه براي انتشار از وسايل ارتباط جمعي شنيداري.
ج: مصاحبه براي وسايل ارتباط جمعي ديداري و شنيداري.
لازم به ياد آوري است كه يك مصاحبه به صورت يك منشور چند وجهي است كه ميتواند چند ويژگي از دستاورد ها ي فوق را داشته باشد.

مصاحبه تلفني
يك خبرنگار در مواردي ممكن است به مصاحبه هاي تلفني بپردازد و به ندرت نيز امكان دارد مجبور به انجام مصاحبه بدون مطالعه قبلي شود كه در اينجا دو نوع مصاحبه همراه با مصاحبه براي انتشار از وسايل ارتباط جمعي، شنيداري و ديداري توضيح داده مي شود:
مصاحبه تلفني يا مصاحبه با واسطه: در مواردي كه ممكن است موضوع و محتوي مصاحبه و تعداد سوالات و همچنين كمي فرصت روزنامه نگار ايجاب كند كه بجاي ملاقات مستقيم با مصاحبه شونده از يك واسطه مانند تلفن استفاده كند. استفاده از اين روش در مصاحبه مزايا و معايبي دارد:


مزاياي مصاحبه تلفني
1
- در شرايطي كه خبر نگار زمان كافي در اختيار ندارد و زمان در كارهاي خبري مهمترين و با ارزش ترين مسئله اي است كه خبرنگار بايد آن را در نظر بگيرد. در واقع تلفن اين امكان را مي دهد كه بتوانيم براي دسترسي به اطراعات آن هم در كمترين زمان ممكن به آن متوسل شويم .
2- كاهش هزينه ها: مصاحبه تلفني مقدار زيادي در هزينه هاي جاري مثل حمل و نقل، هزينه عكس كه با كمترين هزينه ميشود خبر را كسب و به اطلاع مخاطب رساند.
3- نداشتن قطع و وصل هاي مصاحبه حضوري: مصاحبه هاي تلفني مثل مصاحبه هاي حضوري قطع نمي شود در مصاحبه هاي معمولي بخصوص با مسئولين ممكن است چندين بار قطع و ادامه گفتگو و مصاحبه تكرار شود كه اين امر مي تواند به سير انجام يك مصاحبه خوب لطمه بزند و به مصاحبه شونده امكان تفره رفتن از پاسخگويي را بدهد.

 4- آغاز سريع مصاحبه و ادامه بي وقفه آن: يكي از محاسن مصاحبه تلفني يك آغاز سريع است چرا كه در مصاحبه رو در رو  در شروع مقداري از زمان صرف گفتگوهاي حاشيه اي مي شود.
5- سرعت زياد در ايجاد ارتباط: مصاحبه هاي تلفني سرعت زيادي در ايجاد ارتباط دارند.
6- ايجاد تماس با منابعي كه به دليل كمبود وقت امكان مصاحبه رو در رو نيست و يا اينكه مدتي طولاني بايد در انتظار ماند و اين انتظار تازگي و جذابيت خبر و مطلب را از ميان ببرد.
7- مصاحبه تلفني براي گرفتن پاسخ هاي كوتاه بهترين وسيله است.
8- زماني كه خبر نگار براي تكميل يك گزارش خبري يا مقاله نياز به برقراري تماس با منبع خبري جدا را دارد تلفن بهترين وسيله است.

معايب مصاحبه تلفني
1- مصاحبه شونده اين قدرت را دارد هر زمان كه مايل باشد مصاحبه را قطع كند.
2- مصاحبه كننده نبايد به گونه اي سوالات را مطرح كند كه موجب ناراحتي مصاحبه شونده شود به همين علت يك روحيه محافظه كاري بر مصاحبه كننده مسلط مي شود.
3- مصاحبه كننده كنترلي بر برگذاري يا انجام مصاحبه ندارد و خبر نار يا مصاحبه كننده نمي تواند اين فرصت ارتباطي دوسويه را حفظ كند.
4- در مصاحبه هاي تلفني ارتباط عاطفي انساني بر قرار نمي شود.
5- از امكانات ارتباط غير كلامي در مصاحبه هاي تلفني استفاده نمي شود.
6-  مصاحبه تلفني مي تواند جايگزين خوبي براي مصاحبه هاي حضوري شود و در مصاحبه هاي بسيار مهم و پيچيده و بغرنج اجتماعي، سياسي و اقتصادي كاربرد ندارد.

نكاتي براي انجام يك مصاحبه موفق تلفني
1- مودب و محناط باشيم تا موجب ناراحتي مصاحبه شونده نشويم.
2- مصاحبه شونده را زياد نپيچانيد و او را دچار مشكل نسازيد. توجه داشته باشيد كه از طريق تلفن نمي توان انتظار گرفتن اطلاعات كلي و مهم را داشت. 
 

تهيه و تنظيم:  غرباني- فتحي

منبع: www.encomium.blogsky.com

 

 

 

 

 

 


پیامک - فیس بوک - تویتر
نسخه اصلی - برگشت به خبرها