تحليل نحوه بازنمايي بزه ديدگي زنان در روزنامه ها
محمد فرجي ها
استاديار، گروه حقوق، دانشكده ادبيات و علوم انساني، دانشگاه تربيت مدرس
farajiha@modares.ac.ir
بهاره همت پور
كارشناس ارشد علوم اجتماعي، گروه جامعه شناسي، دانشكده ادبيات و علوم انساني، دانشگاه تربيت مدرس
B_hemmatpour@yahoo.com
شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)، مازيار ناظمي - پژوهش حاضر به اين مساله ميپردازد كه بازنمايي بزهديدگي زنان در روزنامههاي ايراني با ساير گروهها متفاوت است. از اين رو، در اين پژوهش محتواي اخبار بزهديدگي زنان را در چهار روزنامه همشهري، ايران، مردمسالاري و اعتماد در فاصله زماني 1 ارديبهشت 1388 تا 31 دي 1388 مورد تجزيه و تحليل كيفي قرار داديم. فرض بر اين است كه زن بودن و زنانگي از عواملي است كه سبب ايجاد مساله مذكور ميشود. بنابراين پرسش اساسي در اين پژوهش اين است كه چگونه رسانههاي نوشتاري، بزهديدگي زنان را ترسيم ميكنند. در اين پژوهش با مرور نظريات استوارت هال، كانل و با تكيه بر نظريه فورسيچ به مطالعه نحوه بازنمايي زنان در اين چهار روزنامه به شيوه كيفي پرداختيم. يافتههاي پژوهش نشان ميدهند كه زنان همواره در نقش قرباني و مردان در نقش معترض ظاهر شدهاند. همچنين رسانهها به دو صورت به بازنمايي زناني كه قرباني جرم هستند، ميپردازند؛ نخست زنان بزهديده ايدهآل، كه ناخواسته و نا آگاه قرباني جرم شدهاند؛ مانند زناني كه سوار مسافربرهاي شخصي شدهاند. دوم، زناني كه خود به مكان خطرناك رفته و يا با غريبه خطرناك ارتباط داشتند. يافتههاي پژوهش نشان ميدهند كه اين اخبار ديدگاه زن بزهديده را بازنمايي نكردهاند. همچنين لازم به ذكر است كه در مطبوعات با بزهديده همدردي نميشود. اين اخبار مردانگي را محوريت قرار داده و زنان و زنانگي را به حاشيه ميرانند.