• تشكر دكتر نمكدوست

    دكتر نمك‌دوست در صفحه شخصي‌شان مطلبي نوشته‌اند كه در اينجا آن را بازنشر مي‌كنم. متن دكتر نمك‌دوست را در ادامه بخوانيد:

    برخي دوستان مرا شرمنده و گمان كرده‌اند كه احتمالا ارزش برگشتن به گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبايي را دارم. از همگي سپاسگزارم. مي‌دانم كه بسياري از دوستانم هشت سال مشقت‌بار را در دانشكده علوم اجتماعي تحمل كرده‌اند. به‌خصوص همكاران عزيزم سركار خانم دكتر شيرين احمدنيا و جناب آقاي دكتر نعمت‌الله فاضلي كه دانش، شجاعت آكادميك و تعهد هر دو ايشان مثال‌زدني است. طبعا حضور آن‌ها در دانشكده علوم اجتماعي و بهره‌گرفتن از دانش‌شان مهم‌تر و مؤثرتر از آن است كه كسي چون من سر كلاس حاضر شود.
    اما دليل اصلي نوشتن اين مطلب. همان روزهايي كه عذرم را خواستند با دو نفر از دانشجويان آشنا شدم؛ امير يعقوبعلي و سليمان محمدي. انسان‌هايي بزرگوار و شريف كه هر جامعه‌اي براي بودن و باليدن قطعا به آن‌ها و مانند آن‌ها نياز دارد. سختي‌هايي كه اين دو دوست بر اثر محروميت از تحصيل تحمل كرده‌اند اصلا و ابدا قابل مقايسه با ماجراي من نيست. البته سليمان و امير تنها دانشجوياني نيستند كه در اين سال‌ها به دليل عقيده از ادامه تحصيل بازمانده‌اند و شما بهتر مي‌دانيد كه محروم كردن انسان‌ها از تحصيل به خاطر عقيده‌، حقيرانه‌ترين شيوه حفظ موقعيت خود است. سليمان محمدي ماجراي محروم شدنش از تحصيل و سرانجام اخراج از دانشگاه علامه طباطبايي را به اختصار نوشته است. همين نوشته كوتاه نشان مي‌دهد او و انسان‌هايي مانند او چه روح بلندي دارند و كساني كه او و دانشجوياني مانند سليمان را از حق تحصيل محروم مي‌كنند تا چه حد حقيرند و محتاج ترحم. بازگشت سليمان محمدي و دانشجوهايي مثل او به دانشگاه و تلاش براي بستن پرونده «محروميت از تحصيل به دليل عقيده»، مهمترين موضوع است و بيشترين انرژي‌ بايد صرف آن شود.
    اما دانشكده علوم ارتباطات براي آدم‌هايي مثل من حكم خانه را دارد، آدم هر كجاي دنيا باشد، باز بخشي از وجودش در خانه است.
    از محبت‌تان ممنونم.
     

    دعوت از علاقمندان دكتر

    از همه دوستان و علاقمندان دعوت مي شود به اين كمپين بپيوندند و از راه هاي مختلف تا بازگشت دكتر نمكدوست به دانشگاه به فعاليت هاي خود ادامه دهند.

     
    نظر شما چيست؟