شارا - شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران : به مناسبت سالگرد درگذشت دكتر كاظم معتمدنژاد
شنبه، 15 آذر 1399 - 11:28 کد خبر:45628
بزرگي دكتر معتمدنژاد و نوع زيست علمي اخلاقي و اجتماعي او به اندازه‌اي بود كه در زمان حيات او هم به چشم آيد استاد نمونه كشور شد، نشان درجه اول علمي ايران را دريافت كرد، آيين شكوهمند نكوداشت خويش را در دانشگاه ديد و حتي در آستانه برگزاري نشست علمي بررسي آرا و انديشه‌هايش از سوي انجمن ايراني مطالعات فرهنگي و ارتباطات در ۲۳ آذر همان سال به ديار ديگر شتافت.



شبكه اطلاع رساني روابط‌عمومي ايران (شارا)-|| پنجشنبه ۱۴ آذر ماه سال ۱۳۹۲ دكتر كاظم معتمدنژاد پدر علم ارتباطات ايران چشم از جهان فرو بست و روز شنبه ۱۶ آذر از محل دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه علامه طباطبايي كه مكان قديمي دانشكده ارتباطات نيز بوده بر دوش دوستان و همكاران و دانشجويانش با احترام تشييع شد و در قطعه نام آوران گورستان بهشت زهرا آرام گرفت.
 

آن روز برايش نوشتم نام پدر در شايستگي همان كسي است كه فروتنانه فرزانگي كرد و تا زماني كه توانست از پا ننشست و امروز در هشتمين سالمرگش همچنان وظيفه مي دانم كه از او و براي او چيزي بنويسم.

بزرگي دكتر معتمدنژاد و نوع زيست علمي اخلاقي و اجتماعي او به اندازه‌اي بود كه در زمان حيات او هم به چشم آيد استاد نمونه كشور شد، نشان درجه اول علمي ايران را دريافت كرد، آيين شكوهمند نكوداشت خويش را در دانشگاه ديد و حتي در آستانه برگزاري نشست علمي بررسي آرا و انديشه‌هايش از سوي انجمن ايراني مطالعات فرهنگي و ارتباطات در ۲۳ آذر همان سال به ديار ديگر شتافت.
 

با اين همه با مرگ او زندگي دوم او آغاز گرديد و حداقل هر سال در حوالي ۱۶ آذر دوست داشتيم كه به نكوداشت آن بپردازيم. سرمايه دانش، بينش و روش معتمدنژاد در دانشگاه و در گستره ارتباطات تا آنجا رسيده بود كه به اين حوزه اعتبار دهد و افتخار بخشد و هم اين يعني خلق سرمايه نمادين براي دانش ارتباطات در ايران و هر سال مرگ فرصتي بود براي بازخواني اين سرمايه و ميراث در دانشكده ارتباطات از زاويه‌هاي مختلف.

داشته‌هاي علمي دكتر معتمدنژاد اندك نيست اما بزرگتر از آن تمايل و توان او به نوفهمي و نوآوري در جهان ارتباطات بود. از آموختن و دانستن هيچ گاه نمي آسود و به همين اعتبار سرمايه آموزشي و پژوهشي او نيز قابليت گسترش‌پذيري، نقد و بازآفريني دارد.

امسال نخستين سالي است كه دست درازي ويروس كرونا به همه عرصه‌هاي حيات اجتماعي و فردي، دانشگاه و دانشجويانش را از ادامه اين سنت پسنديده نكوداشت محروم كرده است.

۱۶ آذر فرا رسيده است؛ سالگرد درگذشت دكتر معتمدنژاد و آغاز هفته پژوهش اما دانشكده خلوت از حضور، همه امكان بازخواني ميراث او را در جمع مثل هرسال ندارد اما دانشگاه خلوت و دانشكده خالي از استاد و دانشجو و منظومه وارثان و بازتوليد كنندگان آن سرمايه نمادين و از همه آنها مهمتر دانشجوياني كه محرومند از حضور فيزيكي در كلاسهاي درس و دور مانده از روابط اجتماعي برآمده از فرهنگ رسمي و غيررسمي دانشگاهي براي زنده نگاه داشتن، ميراث‌داري علمي و فرهنگي پا به دانشگاه نهاده‌اند، بايد تقويت حافظه تاريخي و احساس تعلق و تبارمندي بيش از هر سال به دكتر معتمدنژاد و ميراث ماندگار.

 آيا آنها كه به جز ويروس در فضاي فيزيكي دور از هم افتاده اند مي توانند امسال در فضاي مجازي و هم نزديك شوند و به آغاز زندگي سوم او بپردازند؟

براي من كه به گفته نيما
«نام بعضي نفرات رزق روحم شده است
وقت هر دلتنگي سويشان دارم دست
جراتم مي بخشد
روشنم مي دارد»