شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)-|| آموزش سازماني در پيوند با فناوري هاي جديد، از يك سو بر آموزش سازماني در مورد فناوري هاي ديجيتال تمركز دارد كه به مديريت سواد مجازي و مهارت هاي ديجيتال كاركنان در استفاده و كاربرد فناوري هاي ديجيتال مي پردازد. از سوي ديگر متمركز بر فناوري هاي ديجيتال است كه براي پشتيباني از آموزش سازماني طراحي شده اند و به عنوان توانمندساز يادگيري سازماني عمل مي كنند (رابي و ديگران، 2000).
مديريت آموزش و رفتار سازماني در مديريت يكپارچه روابط عمومي در چارچوب جهان بيني اسلامي، حول محورهاي عقلانيت و خردگرايي، آگاهي بخشي، حقيقتجويي و حقيقتگرايي، ژرفانديشي و تعمق انديشه، پرسشگري، محيطشناسي، معرفتافزايي و فراگيري دانش، دانشاندوزي تخصصي، تعاملات ميانرشتهاي و درونرشتهاي، استمداد علمي و تجربي، محتواشناسي، تجربهگرايي و تجربهاندوزي، مهارتافزايي اجتماعي و احتراممداري هنجاري تنظيم مي شود.
رفتار روابط عمومي ها در فضاي مجازي، به دليل حذف ارتباطات چهره به چهره و زبان بدن در فرايند ارتباطات، تفاوت هاي فرهنگي، جغرافيايي و زباني، ممكن است با تعارضاتي مواجه شود. در سطح درون سازماني، ممكن است تيم هاي پژوهشي روابط عمومي ها به صورت مجازي فعاليت داشته باشند و بدون نياز به حضور فيزيكي با يكديگر تعامل داشته باشند و يا ديگر بخش هاي روابطعمومي به صورت الكترونيكي در ارتباط باشند. در چنين مواردي، مديريت تعارض، تعامل و تبادل داده بخشي از استراتژي روابط عمومي هاست. تعارض به معناي «آگاهي افراد از تفاوت ها، عدم تطابق ها و اختلافاتشان در زمينه تمايلاتشان است» (پانتلي و سوكالينگام (2005).
تعارضي كه عملكرد سازمان را متأثر كند و مانعي در جهت تحقق اهداف سازمان باشد، نياز به مديريت دارد. سه نوع تعارض روي عملكرد كار مجازي روابط عمومي ها اثرگذار هستند كه شامل 1) تعارض رابطه ، 2) تعارض وظيفه و 3) تعارض فرايند است (ويكفيلد و ديگران، 2008). تعارض وظيفه و فرايند در ارتباط با وظايف كاري بوده و به تفاوت نگرش به وظايف شغلي اشاره دارند، اما تعارض رابطه اي متمركز بر ارتباطات ميان فردي اعضاء بوده و به احساس نااميدي، عدم اعتماد يا تفاوت ارزشي و رفتاري افراد اشاره مي كند (فورومو، 2009).
منبع مرجع: شبكه اطلاع رساني روابطعمومي ايران (شارا)