شبكه اطلاع رساني روابطعمومي ايران (شارا)-|| محققان علوم اجتماعي پس از تحقيقات وسيع و عميق اعتقاد حاصل كردهاند كه دربارة افكار عمومي نيز قوانيني وجود دارد و تجارب متعدد ثابت كرده كه اصول كلي زير تقريباً حكم ( قانون ) را دارند:
1 – عقيده نسبت به حوادث مهم حساسيت دارد.
2 – حوادث بسيار بزرگ و خارقالعاده ممكن است افكار عمومي را موقتاً گرفتار رويههاي افراطي پي در پي كند. در چنين مواردي افكار و عقايد وقتي تسكين و ثبات پيدا مي كنند كه نتايج حوادث به روشني قابل ديد باشد.
3 – كردار پيش از گفتار در ايجاد عقيده مؤثر مي باشد ( بعمل كار بر آيد به سخنداني نيست) مگر اينكه خود گفتار عمل و كردار تفسير و تلقي گردد.
4 – توضيحات شفاهي و اعلام يك خط مشي روشن در مواردي كه افكار عمومي آگاه و روشن نبوده و آماده تلقين پذيري باشد و سعي كند كه از يك منبع قابل اعتماد تفسير و توجيهي بشنود فوقالعاده مهم و مؤثر خواهد بود.
5 – بطور كلي افكار عمومي حوادث غير عادي را پيش بيني نميكند بلكه پس از حدوث واكنش خود را نسبت به آنها ابراز مي كند.
6 – از لحاظ روانشناسي – منفعت شخصي عقيده را بوجود مي آورد. تأثير حوادث و گفتار و سخن پردازي در عقيده محدود خواهد بود بميزان ارتباط آنها با نفع و مصلحت شخصي.
7 – افكار و عقايد را نمي توان تا مدت هاي مديد برانگيخته نگاه داشت مگر اينكه مردم احساس كنند منافع شخصي آنها در ميان است و يا اينكه بدنبال برانگيخته شدن افكار عمل و كردار نيز اثر گفتار را تأئيد و تقويت كند.
8 - وقتي پاي نفع و مصلحت شخصي در ميان باشد تغيير افكار و عقايد آسان نخواهد بود.
9 – وقتي پاي منافع شخصي در ميان باشد افكار عمومي در كشورهاي دموكراتيك جلوتر از سياست رسمي و دولتي خواهد بود.
10 – وقتي يك عقيده تنها متعلق به يك اكثريت ضعيف باشد يا اينكه يك عقيده قوت و ريشه محكم پيدا نكرده باشد تنها يك عمل واقع شده است كه مي تواند آن عقيده را مقبول عامه سازد.
11 – در مواقع بحراني و حساس مردم نسبت به كفايت و كارداني زمامداران خود حساسيت بيشتر پيدا مي كنند – اگر به زمامداران خود اعتماد و اطمينان داشته باشند با كمال ميل مسئوليت هاي بيشتر از حد معمول به آنها محول مي كنند و اگر به آنها اعتماد و اطمينان نداشته باشند خيلي كمتر آنها را مورد عفو و اغماض قرار مي دهند.
12 – مردم بيميل نيستند كه اتخاذ تصميمات مهم و حساس را بعهده زمامداران خود بگذارند . مشروط بر اينكه احساس كنند كه آنها (يعني مردم) نيز در اتخاذ تصميمات تا حدي شريك مي باشند.
13 – مردم داراي عقايد متعدد مي باشند و بسهولت مي توانند عقايد خود را با مقاصد و هدفهاي خود تطبيق دهند تا شيوهها و طريقههاي نيل با آن مقاصد.
14 – افكار و عقايدعمومي نيز مانند عقيده فردي از ميل و خواسته پيروي مي كند. وقتي كه افكار عمومي بيشتر بر تمايل مبتني باشد تا بر اطلاعات در اين صورت است كه ممكن است بين افكار عمومي و حوادث اختلاف فاحشي وجود داشته باشد.
15 – بطور كلي اگر مردم در يك كشور دموكراتيك از نعمت آموزش و پرورش بهرهمند بوده و باخبار و اطلاعات دسترسي داشته باشند در اين صورت افكار عمومي در چنين كشور همگام با عقل سليم خواهد بود. هر قدر مردم نسبت به نتايج يك حادثه و پيشنهادهائي كه به نفع آنها مي شود بيشتر روشن باشند همگامي و سازگاري آنها با عقايد عيني كارشناس واقع بين بيشتر خواهد بود.
اما نبايد تصور كرد كه نظريات كلي كه در بالا بآنها اشاره شده در واقع و در حقيقت حكم قانون را دارند. عدهاي از متفكران استدلال ميكنند كه نبايد اين نظريات كلي را ( قانون) خواند. هنوز اطلاعات بشر در اين مورد آنقدر كامل و اطمينان بخش نشده كه به كشف قوانين متفن نايل شود معهذا اكثريت دانشمندان معتقدند كه نظريات كلي فوق در بسياري از موارد صحت خود را به ثبوت رسانيده است.
منبع: شبكه اطلاع رساني روابطعمومي ايران (شارا)