شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)-|| فريبا كيا، پيشكسوت و صاحب قلم و نظر در حوزه روابطعمومي كه بيش از 17 سال از سالهاي خدمت خود را در مركز اطلاع رساني و روابط عمومي وزارت آموزش و پرورش گذارنده، به مناسبت بزرگداشت روز ارتباطات، مهمان مجله تصويري، خبري، تحليلي و آموزشي نگاه بود.
به گزارش شارا به نقل از مركز اطلاعرساني و روابط عمومي وزارت آموزشوپرورش، فريبا كيا با حضور در مجله تصويري و خبري نگاه گفت: 35 سال سابقه كار در وزارت آموزش و پرورش را دارم كه در اوايل خدمتم در مدارس مناطق محروم به دانش آموزان خدمت ميكردم سپس از سال 1372 با ورود به وزارتخانه 17 سال در روابط عمومي و در پستهاي كارشناسي تا معاونت اين حوزه كار كردم و بعد از آن مدت 10 سال در سازمان پژوهش و برنامه ريزي آموزشي به عنوان معاون ساماندهي منابع آموزشي در خدمت نظام تعليم و تربيت بودم.
وي افزود: وجه تمايز كار در روابط عمومي با ديگر بخشهاي اداري اين است كه كار روابط عمومي،كار دل و عشق است. كار در روابط عمومي را نميتوان با كار كارمندي قياس كرد چون در اين صورت بازدهي ندارد. در اين حوزه فرد بايد بطور تمام وقت خود را درگير كار كند و نميتواند مانند كارمندان ساير حوزه ها پس از پايان ساعت اداري، كار را رها كرده و ادامه آن را به فردا يا روزهاي آينده بسپارد.
كيا با اشاره به اينكه اهميت روابط عمومي بر همه افراد واضح و مبرهن است، بيان كرد: روابط عمومي بر اساس آنچه از نامش پيداست بر ارتباط بين انسانها بنا شده است. و عصر حاضر كه عصر ارتباطات و اطلاعات است، در درون خود بيانگر اهميت معناي روابط عمومي ميباشد. ارتباطات و اطلاعات يكي از بنياديترين و موثرين عنصر در رشد و توسعه همه علوم است. با توجه به اين در عصر حاضر روابط عمومي كه عامل توليد اطلاعات است و ميتواند ارتباط گر بين سازمان و مخاطب سازمان باشد داراي اهميت دو چندان ميشود.
وي ادامه داد: از نظر مفهومي در طول سالهاي اخير، روابط عمومي داراي رشد طولي بوده است به اين معني كه در ابتدا چون مخاطبان براي سازمان اهميت چنداني نداشتند، سازمانها اهميت روابط عمومي را در نقشهاي اطلاع رساني و تبليغي يكسويه ميديدند ولي با گذشت زمان و اهميت نقش و ارزش افكار عمومي در بقاي سازمان، و اهميت وجود مخاطب در سازمان، نقش روابط عمومي به عنوان عامل و هدايتگر افكار عمومي، مشخص شد. در واقع اهميت وجود روابط عمومي در هر سازمان آشكار شد. تا جايي كه در علم جديد شرط توفيق براي رسيدن به هر هدف در سازمان، اداره و رسته، توانايي برقراركردن ارتباط مدير با مجموعه يا افراد درون سازمان اعلام شد و اين بدان معني است كه وظيفه روابط عمومي در تمام مديريتها مستتر است.
وي در مورد جايگاه روابط عمومي در سازمانهاي كشور گفت: به نظر ميرسد در كشور ما آن دسته از نقشهاي اصلي روابط عمومي كه ميتواند به موقع و قبل از وقوع، سازمان را از بحرانها و چالشهاي پيش رو نجات دهد پررنگ و برجسته نيست و بيشتر به نقشهاي فرعي اين حوزه مثل نقشهاي تبليغاتي يا اطلاع رساني يكسويه توجه شده است در حالي كه روابط عمومي بايد بسترلازم را براي تصميمگيري سازمان آماده كند و خود به تنهايي براي سازمان تصميم ساز باشد.
كيا با اشاره به عوامل ساختاري و نگرشي در ارتقاء جايگاه روابط عمومي عنوان كرد: ساختار روابط عمومي در سازمانها و ادارات بايد براساس رسالت و سياست آن سازمان چيده شود ولي متاسفانه در كشور ما اين پويايي در سازمانها وجود نداشته و براي همه سازمانها و وزارتخانهها يك روابط عمومي با يك ساختار و بدون در نظرگرفتن تفاوتها و ماموريتهايي كه در سازمان است، تعريف شده است.
وي افزود: نكته دوم در ارتقاء جايگاه روابط عمومي در سازمان اين است كه روابط عمومي سازمان از كمبود نيروي انساني برخوردار است اين كمبود نه از نظر تعداد بلكه از نظر نوع نيروي انساني ميباشد. اگر نگاه ما يك نگاه تخصصي به روابط عمومي باشد بايد تنها نيروهاي جذب شده در اين حوزه، نيروهاي متخصصي باشند كه با تكنيكهاي متفاوت ارتباطات آشنايي كامل دارند و در حال حاضر اينگونه نيست و ما در كل كشور مشكل داريم.
كيا گفت: در سال 82 يك بررسي و پژوهش در مورد حضور نيروهاي متخصص در روابط عموميهاي سراسر كشور انجام داديم و متوجه شديم تعداد نيروهاي شاغل و متخصص در اين حوزه كمتر از 10 درصد نيروهاي شاغل در روابط عمومي است. بنابراين براي حل اين مشكل تصميم به برگزاري آموزشهاي ضمن خدمت در استانها گرفتيم و با حضور در استان براي همكاران شاغل در اين حوزه كلاسهاي متعددي برگزار كرده و آموزشهاي لازم را به آنها داديم كه با استقبال خوب همكاران مواجه شد. چون همكاران ميتوانستند دانشي را كه امروز در كلاس ياد ميگيرند خيلي زود در محل كار به كار بگيرند بنابراين بازدهي آموزشهاي تخصصي ضمن خدمت بسيار بالا رفت.
وي ادامه داد: با توجه به تعدد وظايف فرد در روابط عمومي و تعداد محدود نيرو در اين حوزه، لازم است كه يك نيرو به چند تخصص مجهز باشد و براي رفع اين مشكل تصميم به گردش آموزش مهارت روابط عمومي گرفتيم. براي مثال كارشناس خبر مي توانست در حوزه سنجش و پژوهش محتوي نيز آموزش ببيند و به اين ترتيب هر كارشناس روابط عمومي ميتواست بعد از مدتي در چندين زمينه متخصص شود.
وي با توجه به دو سويه بودن ارتباطات در روابط عمومي گفت: روابط عمومي بايد نقش مدعي العموم و وكيل را براي هر دو طرف، هم سازمان و هم مخاطب داشته باشد. تا قادر به برقراري تعامل با هر دو باشد و بتواند مسائل و مشكلات را از طريق تعامل و ارتباط پيدا كرده و بعد از بررسي با كمترين هزينه آن را حل و فصل كند تا مسائل تبديل به مشكلات و بحران در فضاي سازمان نشود.
كيا در پايان با اشاره به حساسيت كار در روابط عمومي وزارت آموزش و پرورش، با توجه به گستردگي نهاد و تعدد مخاطبان اين وزارتخانه گفت: كار در اين حوزه در نهاد بزرگ تعليم و تربيت بسيار حساس و سخت است به حدي كه كوچكترين اشتباه ممكن است باعث ايجاد بحران در سازمان شود و من افتخار ميكنم كه در مدت 17 سالي كه در روابط عمومي وزارت آموزش و پرورش مشغول به كار بودم شاهد پيشرفت اين حوزه هم در زمينه علمي و هم زمينه كاربرد تكنولوژي بودم.