شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- پيش از آن كه شارون پولسكي پايش را به داخل پاساژ Eaton Centre در مركز شهر تورنتو بگذارد، عكسي از ورودي آن ميگيرد. در ورودي، طرحي از دوربينهاي مداربسته رسم شده، و زير آن نوشته: <براي امنيت شما، اين محيط تحت نظارت دوربينهاي ويديويي است>. پس از ورود به پاساژ، او متوجه يك مانيتور ميشود كه نقشه ديجيتال روي آن، به مشتريان كمك ميكند راه خود را در پاساژ پيدا كنند. اما توجه او به جاي نقشه، به دايره سياه كوچكي به اندازه يك سكه 25 سنتي است، كه بالاي مانيتور ديده ميشود.
اين دايره، يك دوربين است. پولسكي كه مديرعامل <شوراي دسترسي و حريم خصوصي كانادا> است، ميگويد در هيچ جاي اين پاساژ، اعلاني وجود ندارد كه وجود اين دوربين هاي مخفي مجهز به ابزار شناسايي چهره را، اعلام كند. خريداراني كه هر روز به اين پاساژ وارد ميشوند، نميدانند كه اين تكنولوژي پيشرفته، مرتبا در حال جمعآوري اطلاعاتي درباره سن، جنسيت و حالت روحي آنهاست.
شركت Cadillac Fairview كه مالك Eaton Centre است، اين فناوري شناسايي و تحليل چهرهها را، افزون بر اين پاساژ، در پاساژهاي ديگر خود در كلگري نيز نصب كرده است. چندي پيش، يكي از اين دستگاهها دچار يك ايراد نرمافزاري شد، و يكي از رهگذران، متوجه شد كه دستگاه در حال جمعآوري اطلاعات تحليلي درباره مشتريان عبوري است. اين فرد سپس مطلبي در اين باره در سايت Reddit منتشر كرد كه به آغاز يك تحقيقات گسترده در اين مورد، توسط مقامات دولت فدرال، انجاميد. شركت Cadillac Fairview نيز گفت كه تا پايان اين تحقيقات، استفاده از اين دوربينها را معلق نگاه خواهد داشت.
پولسكي و كارشناسان اين رشته، با اشاره به اينكه اين شركت، تنها شركتي نيست كه از اين نوع دستگاهها استفاده ميكند، توضيح ميدهند كه اين كار، دقيقا خلاف قوانين موجود نيست. اين كمپانيها، صرفا از خلائي كه در قانونگذاري در اين مورد وجود دارد، براي تبليغات بهرهجويي ميكنند.
ديويد فريزر يك وكيل حقوقي است كه روي پروندههاي مربوط به حريم شخصي (privacy) كار ميكند. او در اين باره ميگويد: <مشكل اصلي اينجاست كه اين شركتها، هيچ اجبار قانوني براي ثبت استفاده از اين دستگاهها در املاك تجاري خود ندارند. به همين دليل، آنها با اين اطلاعات جمعآوري شده، كه بر اساس قانون مصداق <تجاوز به حريم خصوصي> است، هر كاري كه بخواهند مي توانند بكنند>.
مساله ديگر اين است كه <شوراي ملي حريم شخصي>، به طور معمول به بازرسي و تحقيق درباره اين دستگاهها نميپردازد، مگر شكايتي دريافت كند و براي اينكه شكايتي بتواند تنظيم شود، مردم بايد در ابتدا آگاه شوند كه تصاويري كه از آنها گردآوري شده، مورد تحليل و گردآوري اطلاعات قرار گرفته است. پولسكي ميگويد كه در مورد پاساژهاي Cadillac Fairview هم، اگر آن ايراد نرمافزاري روي نميداد، هرگز تحقيقاتي آغاز نميگرديد.
اما در اين ميان، يك ابزار قانوني وجود دارد، كه مي توان از آن استفاده كرد. نام اين ابزار <حريم شخصي متصل> است و <آن كاووكيان>، يكي از كميسيونرهاي پيشين دولت فدرال در زمينه حفظ حريم شخصي، از پيشگامان استفاده از آن بوده است. بر اين اساس، اقدامات مربوط به حفظ حريم شخصي، به بخشي جدانشدني از طراحي يك محصول يا يك كار خدماتي جديد، تبديل ميگردد. اتحاديه اروپا، در تصويب قوانين جديد محافظت از دادههاي اطلاعاتي خود، موسوم به GDPR از اين اصل استفاده كرد. اما در كانادا، قوانين مربوط به محافظت از حريم شخصي، به شدت تاريخ گذشته و از رده خارج هستند.
اما شركت Cadillac Fairview پس از رسانهاي شدن موضوع تابلوهاي راهنماي پاساژهايش، در گفتگوهايش با رسانهها، عنوان كرد كه در مورد دستگاههاي مورد استفاده اين شركت، نيازي به كسب اجازه از مشتريان نيست، زيرا اين دستگاهها، تصاوير گرفته شده را ضبط و يا ذخيره نميكنند. با اين حال، فريزر ميگويد هنگامي كه شركتها، موضوع گردآوري اطلاعات را پنهان ميكنند، اين كار اعتماد را ميان آنها و مردم از بين برده و باعث ميشود بسياري فكر كنند كه اين شركت، كارهاي خلاف قانون ديگري را نيز، پنهان ميكند.
به گزارش ايران جوان، فريزر براي كمپانيهايي كه از ابزارهاي شناسايي و تحليل چهره، و يا فناوريهاي مشابه استفاده ميكنند، يك توصيه ويژه دارد. او ميگويد: <اگر نميتوانيد توي چشمان مشتريان تان نگاه كنيد و اين موضوع را براي آنها توضيح دهيد، شايد معنياش اين باشد كه نبايد از اين دستگاهها استفاده كنيد>.