شارا - شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران : بايد فراموش كنيم
چهارشنبه، 27 تیر 1397 - 17:25 کد خبر:34191
اين روزها حفظ خاطرات مد شده است. هر جا هم كه حافظه كار نكند شبانه روز عكس مي گيريم و لحظات زندگي را ثبت مي كنيم. اما ذات و خرد انساني به ما وسيله خوبي به نام فراموشي داده است تا در طول تاريخِ هزاران ساله، از جنگ، قحطي، بلايا و برادركشي ها، دق نكنيم.

شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- اين روزها حفظ خاطرات مد شده است. هر جا هم كه حافظه كار نكند شبانه روز عكس مي گيريم و لحظات زندگي را ثبت مي كنيم. اما ذات و خرد انساني به ما وسيله خوبي به نام فراموشي داده است تا در طول تاريخِ هزاران ساله، از جنگ، قحطي، بلايا و برادركشي ها، دق نكنيم.

كه يادمان برود در كودكي زخم هاي روحي خورده ايم. تا فراموش كنيم چرا دوستان خوبي كه داشته ايم از ما روي برگرداندند. كه عزيزترين مان به ما خيانت كردند. كه تحقير شديم و ترسيديم و اذيت شديم. همگي ما لحظات دروغ و حماقت و زبوني داشته ايم. لحظات ياس و ماتم ناشي از مرگ اعضاي خانواده، و …

اگر همه اتفاقات زندگي مثل يك عكس شفاف و واضح در بايگاني مغز ما مي ماند بدون شك از تشويش و غم ديوانه مي شديم. ما انسانها براي ادامه بقا و رويارويي با زندگي، به ناگزير بخش بزرگي از خاطرات و اتفاق ها را از ياد مي بريم.

فردريك نيچه در يكي از نوشته هاي كمتر مطرح شده اش به نام « استفاده و سواستفاده از تاريخ زندگي» به اين واقعيت اشاره مي كند كه فراموشي يك قدرت بالقوه براي رشد و شروع دوباره است. از بين بردن خاطراتي كه افراد و اجتماع با هم مرتكب مي شوند.

به نظر نيچه اگر سطحي از فراموشي اتفاقات و حوادث نبود صدمه به خود تا مرحله ويراني كامل پيش مي رفت. او مثال مشخصي در اين زمينه ارائه مي دهد كه مربوط به معصوميت و شوق زندگي در كودكان است.

نيچه مي گويد انسانها وقتي از 25 سالگي شان عبور مي كنند آنقدر ماجرا و خاطره بد در وجودشان نشست مي كند كه ديگر رمق و اميد و نشاط يك كودك را ندارند. عطش كنجكاوي و خلاقيت كودكانه كمرنگ مي شود.

او ولي معتقد است حد نگه داشتن بعضي خاطرات براي اين است كه اشتباهات مان را به ياد بياوريم. از ضعف ها و تصميمات نادرستي كه گرفيتيم استفاده كنيم تا زندگي و برنامه و مسير جديد براي خود بسازيم.

مي گويند زمان فراموشي مي اورد، درد را تسكين مي دهد و از آن مي كاهد ولي يك وسيله ديگر براي كنترل درد ناشي از خاطرات بد، رويارويي با همان خاطره در يك موقعيت ديگر است. ما گاهي بايد يك خاطره را به شكلي متفاوت در موقعيتي ديگر تكرار كنيم. اگر گوشه دنجي داشتيم كه با يار مان مي رفتيم و او ديگر با ما نيست از تكرار رفتن به ان موقعيت، نپرهيزيم. سعي كنيم جمعي از دوستان را به آنجا ببريم تا خاطره ايي جديد از موقعيت قبلي، ايجاد كنيم.

 

منبع: www.theschooloflife.com