فرهيخته دردآشنا جناب آقاي مهدي باقريان
عضو محترم هيات مديره انجمن متخصصان روابط عمومي
با سلام و احترام.
شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- يادداشت جنابعالي با عنوان؛ «پيشنهاد من به آقاي رييس جمهور ...» را خواندم. دو سه باري هم خواندم . همه يا بخشي از آن را براي دوستانم فرستادم، البته با نشاني محل نشرش. اشارات نابي داشتيد. هنر هشتم هنري مظلوم در ديار ماست. استادانم هميشه تاكيد داشتند روابط عمومي بايد به دنبال شفافيت باشد. براي اين مهم تاكيد داشتند كه روابط عمومي بايد مجموعهاش را بسان خانه شيشهاي طراحي كند تا از درون برون و از برون درون ديده شود. اين تاكيد در سپهر سياست كشورمان و ساير حوزههاي وطنمان چندان مشهود نيست.
با روابط عمومي ميتوان از بحران پيشگيري كرد. ميتوان بحران را مديريت كرد. روابط عمومي در سرزمين ما يك مظلوم ناب است. اسير افراط و تفريط در ظواهر است. دقت كنيد در سطوح عالي چه عناوين پرطمطراقي براي دواير مربوط به روابط عمومي وضع شده است. دفتر و دستكهاي نابي در سطوح عالي براي روابط عمومي پيش بيني شده است. همه چيز روي كاغذ عالي است. هر چه به سطوح پايينتر ميرويم و از پايتخت به شهرستانها ميرويم روابط عمومي را در حال ذوب شدن در ساير مشاغل و عناوين مي بينيم.
البته باز هم روي كاغذ همه چيز دلالت بر توجه و اهميت دادن به روابط عمومي دارد. ولي در عمل روابط عمومي مرغ بسمل است. بگذريم. آنچه نگاشتيد جانانه بود. حديث نفسي صادقانه براي هنري است كه خواسته يا ناخواسته به طاق نسيان سپرده شده است. قصد زياده نويسي ندارم چرا كه جان كلام را قلم زدهايد. كاش روابط عمومي عملگرا با پرهيز از شعار و مبتني بر شعور در فضاي كشورمان قد بكشد.
كاش فرادستان باور كنند كه ايران اسلامي در روزگار غلبه عصر اطلاعات و فضاي ديجيتال و استيلاي شبكه هاي مجازي، به سه عنصر صداقت و عشق و شادي نياز دارد. توجه به اين سه عنصر طلايي نيازمند توجه به روابط عمومي است. اميد ايران اسلامي مهد صداقت و عرصه بالندگي عشق و جايگاه ظهور شادي به لطف درخش روابط عمومي باشد.