شارا - شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران : درگفتگو با اساتيد وصاحب نظران مطرح شد: پژوهش،اصل و زير بناي فعاليت هاي يك روابط عمومي حرفه اي
یکشنبه، 3 تیر 1397 - 07:54 کد خبر:33771
بدون ترديد مطالعه، پژوهش و تحقيق به عنوان يكي از اصول و اركان هاي فعاليتي يك روابط عمومي حرفه اي و استاندارد قلمداد مي شود، مقوله اي اساسي و مهم كه متاسفانه عليرغم تاكيدها و توصيه هايي كه همواره از سوي اساتيد و صاحب نظران اين حرفه در ارتباط با اهميت و تاثير گذاري آن مطرح مي گردد، هنوز هم از سوي بسياري از روابط عمومي ها نسبت به انجام فعاليت هاي پژوهشي بي توجه و از آن غافل هستند.



اشاره
شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- بدون ترديد مطالعه، پژوهش و تحقيق به عنوان يكي از اصول و اركان هاي فعاليتي يك روابط عمومي حرفه اي و استاندارد قلمداد مي شود، مقوله اي اساسي و مهم كه متاسفانه عليرغم تاكيدها و توصيه هايي كه همواره از سوي اساتيد و صاحب نظران اين حرفه در ارتباط با اهميت و تاثير گذاري آن مطرح مي گردد، هنوز هم از سوي بسياري از روابط عمومي ها نسبت به انجام فعاليت هاي پژوهشي بي توجه و از آن غافل هستند. پژوهشي كه بايدباهر فعاليت روابط عمومي آغاز وبا پايان همان فعاليت درقالب ارزيابي واثربخشي آن به پايان برسد.درهمين راستا لازم ديديم در رابطه با نقش و اهميت پژوهش در روابط عمومي ها باتني چند اساتيدو صاحب نظران رشته ي ارتباطات و روابط عمومي گفتگويي داشته و اين موضوع را به بحث ونظر گذاريم، آنچه درپي مي آيدحاصل اين گفتگو است.
***
دكتر باقر ساروخاني پدر علم جامعه شناسي ارتباطات: پژوهش ،جان مايه ي روابط عمومي است

به نظر من تحقيق در روابط عمومي نخستين فايده اش مي تواند اين باشد كه روابط عمومي را به انسجام و يكپارچگي در فعاليت هايش مي رساند. يعني اينطور نيست كه هر كس بتواند بدون دليل و استناد در اين حوزه برا ي خودش ادعايي داشته و حرفي بزند بلكه يك تحقيق مستند داراي اعتبار است كه ميتواند انسجام ايجاد كند و اصحاب روابط عمومي همه آن را بپذيرند. روابط عمومي مستند و علمي نيازمند روش هاي جديد كم هزينه و زود بازده و سريع ودانش محور است.

بر اين اساس يكي از مزاياي تحقيق اين است كه ميدان و مراجعين را شناسايي و مراجعين بالقوه و بالفعل را نيز شناسايي كرده و ايجاد نوعي وحدت به وجود مي آورد.

كاركرد دوم پژوهش در روابط عمومي به موضوع استناد بر مي گردد، يعني اينكه ديگر بعد از اين روابط عمومي ها با حرف و حديث و شعارومشاجره سرو كارندارد وبا واقعيتهاي در ميدان سرو كار دارد چون به واسطه تحقيق ميدان را شناسايي كرده اند.

وي پويايي رامهمترين موضوعي مي داند كه طي تحقيق در روابط عمومي محقق و تامين مي شود.كه دراين شرايط نه تنها حال بلكه آينده را نيزدر نظر گرفته و حركت درشرايط آينده را نيز مد نظر قرارمي دهد، اين ويژگي جز از طريق يك روابط عمومي پژوهش محورامكان پذير نيست. به هر حال با اين توضيحات ميبينيم كه پژوهش جان مايه ي روابط عمومي است. اگر قرار است روابط عمومي را ارتقاء دهيم راهي جز انجام تحقيق نخواهيم داشت.

دكتر ساروخاني معتقد است درشرايط فعلي و در اين حوزه روش پژوهش هاي كند و زمان بر را بايد رها كرد به عبارتي تهيه پرسشنامه و تعيين جامعه آماري و جمعيت نمونه كه اينها زمان بر و هزينه بر بوده و كفاف سازمانها ي بزرگ را نميدهد . چرا كه سازمانهاي بزرگ براي اخذ تصميم علمي و مديريت علمي متوسل به پژوهش مي شوند و اگر بخواهيم با همان روش سنتي تحقيق انجام دهيم مدت زمان طولاني صرف اين كار ميشود.

بنابراين پژوهش هاي جديد كيفي و كمي جديد كه حداكثر ظرف يك ماه داده پژوهش را به دست ميدهد و روابط عمومي بر اساس آن با چشم باز حركت مي كند و در سنگلاخ وموانع نمي افتدو از سويي امتيازات راه حلها را نيز در نظر مي گيرد .

امروزه برا ي روابط عمومي ها نسخه هاي پژوهشي گذشته را نمي توان تجويز كرد.امروز روش" دلفي " كه گفتگو با اصحاب تخصص است رواج دارد و هزاران سال تجربه و دانش را با خود حمل مي كند و درعين مفيد بودن راهكار ارائه مي دهد.همچنين پژوهش گروه متمركز روش ديگري است كه اصحاب تخصص را دور هم جمع كرده و طوفان مغزي ايجاد مي كند وافراد گروه نظرات خود را ابراز كرده و مديريت درست چنين جلساتي اهميت زيادي در نتيجه آن دارد .همچنين روش هاي تحليل گفتمان ،تحليل شبكه ، فرا تحليل ازجمله روش هاي تحقيق تاثير گذار در حوزه علوم انساني است كه روابط عمومي ها مي توانند از آن بهر ه برداري كنند بدون اينكه وقت و نيروي انساني زيادي لازم داشته باشند در هر حال اگر بخواهيم روابط عمومي را مستند و علمي و هوشمند كنيم بايد از روش هاي جديد دانش استفاده كنيم. درجلد چهارم كتاب روش تحقيق كه تاليف كرده ام به روش فازي پرداخته ام كه در تحقيقات روابط عمومي نيز كاربرد دارد .

دكترمهدي محسنيان راد استاد علم ارتباطات: روابط عمومي بدون پژوهش راه به جايي نخواهد برد
روابط عمومي در ايران به آن مفهومي كه در محل تولد خود شكل گرفته ، هرگز نداشتيم وآنچه كه در غرب به عنوان روابط عمومي به وجود آمد منطبق با نظام ليبرال سرمايه داري آن زمان بوده يعني نظامي كه در آن آزادي و سرمايه داري از نوع رقابتي است.

در حالي كه ما درايران در طول سال هايي كه نخستين روابط عمومي تقليدي در شركت نفت شكل گرفت تا كنون هيچ يك از اين دو نوع را نداشتيم. يعني نه نظام اقتصادي مان ليبرال سرمايه داري بوده و نه نظام حكومتي مان كاملاً مبتني بردموكراسي بوده است.بنابراين به نظرمن روابط عمومي نتوانسته آنچنان نقشي كه د رخواستگاه خود درامريكا ايجاد كرده درايران ايجاد كند.

درطي اين سالها كه گاهي فرصتي بود و من در رابطه با موضوع روابط عمومي تحقيق وصحبت كردم به اين نتيجه رسيدم كه حد اقل روابط عمومي مي تواند در كشور ما نقش "آجيل مشكل گشا " را ايفا كند.

دكتر محسنيان راد معتقد است يك سري مشكلات اساسي و پايداري در جامعه ي در حال گذار از سنت به مدرنيته ما وجود دارد كه نه زور روابط عمومي بهش مي رسه و نه به روابط عمومي اجازه مداخله درچنين مسائلي داده مي شود.بارها شاهد بوديم درزماني كه اينترنت نبود و افراد مي توانستند چهره به چهره با سازمان ها ي دولتي تماس داشته باشند ومسائل شان مطرح مي شد اما الان باشماره گيري برخي شماره ها افراد به سيستم پاسخگوي ديجيتال وصل مي شوند و بعد از مدتي نيز اين ارتباط قطع مي شود.در اين حوزه پر از مشكلات ريز و كوچك است كه روابط عمومي ها بايد از برج عاجي كه آرزوي آن را دارند در كنار وزير و مدير عامل باشند و گمان مي كنند آنجارا فتح كنند جايگاه روابط عمومي را به دست آورده اند پايين بيايند و دردهاي جامعه را كه سازمان آنها مي تواند مرتفع كند را برطرف كرده و به آن بپردازند كه اين به تحقيق و پژوهش نياز دارد.

درعين حال تحقيق يك تخصص پيچيده است كه البته دردانشگاه هاي ايران از واحدهاي آمار و روش تحقيق در مقطع ليسانس تا دكتري دررشته ي ارتباطات كه روش هاي پيشرفته ي تحقيق تدريس مي شود. اين تحقيقات بايد اصولي انجام شود من اطلاعي ندارم كه امكانات تحقيقاتي در حوزه هاي دولتي در حوزه ي فعاليتهاي ارتباطي و اجتماعي چه ميزان است اما به نظر من به شدت برا ي اينكه روابط عمومي نقش "آجيل مشكل گشا" را ايفا كند بايد ياد بگيرد تا تحقيق كند.

دكتر مهدي منتظر قائم مدير گروه ارتباطات دانشگاه تهران: پژوهش، ابزار اطلاع يابي روابط عمومي هاست
وي در رابطه با موضوع نقش و اهميت پژوهش درروابط عمومي ها معتقد است اين مساله نظير سايربخش ها ي مرتبط با آن مثل آموزش و سياست گذاري و برنامه ريزي به ماهيت و عمل روابط عمومي ارتباط پيدا مي كند، ما اگر روابط عمومي را دريك تعريف خيلي ساده نقطه ي اتصال يا ابزار دو سويه ي بين سازمان با محيط پيراموني اش بدانيم كه البته محيط پيرامون روابط عمومي شامل: مردم،ذي نفعان و سازمان هاي ديگر يا به تعبيري عرصه هاي مختلف سياسي ،احتماعي ،فرهنگي و اقتصادي مي شود،لذا تحقيق و پژوهش يكي از ابزارهاي اطلاع يابي طريق روابط عمومي هاست .

اگر اين تعريف را بپذيريم بايد بگوييم روابط عمومي مي كوشد تا تسهيل كننده يك زنجيره ي از حيات جمعي سازمان درمحيط پيراموني باشد ، يعني بطور ديالكتيكي كمك مي كند به اينكه سازمان بتواند خود را دربستر پيراموني اش تعريف كند.يعني هم از محيط بيروني شامل رقبا و نيازها وبرنامه ها و درخواست ها و هم از خود سازمان و اهداف و شرح وظايف را به طرف نيل به بيشترين منافع و مصالح و خيرعمومي و كمترين اتلاف منابع هدايت كند.

اكر روابط عمومي كمك كند در طي اين فرآيند نقطه ي آغاز اطلاع گيري از اين رابطه ديالكتيكي در محيطي كه مي تواند خود روابط عمومي قرار داشته باشد و بعد از اطلاع يابي از اقدامات ديگرسازمانها نظير برنامه ريزي ،اولويت بندي،طراحي برنامه ها و د رنتيجه ارزيابي تنها مي تواند قرار داشته باشد.

روابط عمومي ها از طربق پژوهش و تحقيق و روش شناسي هاي متعدد و تكنيك هاي مختلف ميتواند از محيط پيرامون اطلاع پيدا كنند و اين وضعيت جاري يا درحال ظهور ميان مدت و بلند مدت و كوتاه مدت را به اطلاع سازمان برساند يا نحوي عمل يا توفيق سازمان را دربستر پيراموني ا با توجه به عامل نيازها، رقبا و همكاران را براي سازمان ترسيم كنند. در واقع بعد از اين است كه بخش هاي تخصصي سازمان مي تواند وظايف و سياست گذاري ها را اولويت بندي كرده و برنامه ريزي خود را انجام دهدلذامي توان ادعا كرد درچنين بستري است كه تحقيق و پژوهش به عنوان يكي از ابزارهاي حائز اهميت در بهينه سازي عملكرد روابط عمومي تاثير گذار باشد.

وي د رپاسخ به اين پرسش كه در حال حاضر تا چه حد روابط عمومي ها از مزاياي تحقيق پژوهش استفاده مي كنند گفت: اين موضوع خود نيازمند چندين پژوهش و تحقيق گسترده است .اگر بخواهيم براساس كارهاي انجام شده و نظراتي كه وجود دارد و كارهايي كه خودم در اين حوزه انجام دادم پاسخ دهم بايد بگويم: متاسفانه تحقيق و پژوهش در روابط عمومي ها نمره كمي وكيفي خوبي كسب نمي كنند.اولاً مشكل اصلي به تعريف از روابط عمومي برمي گردد كه عموماً با تعاريف آكادمي و علمي و آنچه در كشورهاي پيشرفته وجود دارد فاصله دارد و به واحد روابط عمومي در سازمان هاي ما بيشتر به عنوان ارگان تبليغات نگريسته مي شود تا به عنوان مركز اصلاح روش ها و بهبود جايگاه سازمان در محيط پيرامون خود.

بنا براين بسياري از تحقيقاتي كه بايد توسط روابط عمومي ها انجام شود عملاً به بخش هاي خصوصي آرندي يا پژوهش درون سازمان واگذار مي شود كه اينها با اقدامات روابط عمومي ها چندان آشنا نيستند.نكته دوم اينكه حتي پژوهش هايي كه درون روابط عمومي ها صورت مي گيرد از حد متوسط نمره پژوهش در سطح كشور هم به باور من تمايل به سمت نمرات پايين تري دارند به اين خاطر كه روابط عمومي ها غالباً با سوالات جدي درمورد حيات و ممات سازمان مواجه نيستند.

در نتيجه فرصت انجام پژوهش ها به سمت موضوعات كليشه شده مثل سنجش ميزان رضايت ارباب رجوع هدايت مي كنند كه در ادوار زماني انجام مي شود و غير از اينكه يك ابزار مكمل دردست مديران برا ي داوري بخش هاي مختلف سازمان باشد خروجي خاص ديگري ندارد وتاثيري در اصلاح و بهبود روش هاي تحقيق منابع نداشته و صرفاً يك سري داده هاي كليشه اي ادواري توليد مي كند.

حتي در نوع روش شناسي بكار رفته هم شاهد هستيم كه كارهايي كه انجام شده به سمت پيمايش تمايل پيدا مي كند كه از يك طرف هزينه هاي بالايي دارد و زمان طولاني صرف شده و نوع داده هايش نيز مبتني بر كميت محض است و چندان در توليد و معرفت سازماني كمك نمي كند ،لذا روش شناسي درون روابط عمومي ها نيازمند اصلاح و البته بهره گيري از روش شناسي هاي كيفي و استفاده از ابزارهاي كيفي مجازي جديدتري است كه ميتواند حتي مسائلي مثل نگرش سنجي هم بهتر از پرسشنامه داشته باشد و مفيد تر بوده و نتايج بهتري حاصل كند.

به اعتقاد من وضعيت پژوهش در روابط عمومي ها وابسته به چند مساله مي باشد 1-شرح و وظايف و جايگاه روابط عمومي در كليت سازمان است. 2-دانش موجود در بين مديران و متخصصان روابط عمومي 3- دانش روش شناسي مرتبط با با انجام يا مديريت واگذاري پروژه ها به محققان بيرون از سازمان محل بحث است كه روابط عمومي ها براي اصلاح اين سه دسته اشكال بايد تلاش كنند .

دكتر محمدرضارسولي معاون دانشكده علوم ارتباطات ومطالعات رسانه: روش هاي جديد پژوهش در روابط عمومي ها بايد استفاده شود
تحقيق و پژوهش نه فقط در حوزه ي روابط عمومي بلكه در ساير حوزه هاي ارتباطات از اهميت به سزايي برخورداراست و براي روابط عمومي ها به دليل ناشناخته ماندن بسياري از مسائل و مشكلاتي كه روابط عمومي ها با آنها درگير هستند ، اهميت تحقيق دو چندان است.

روابط عمومي ها امروزه از معضلات بسياري رنج مي برند در حالي كه در ساير نقاط دنيا تا حدودي بسياري از مشكلات شان يا حل شده يا كاهش پيدا كرده است.اما در ايران به دلايل مختلفي كه مساله شناسي هايش انجام شده در گير مشكلات زياد اجتماعي ،فرهنگي و اقتصادي ومديريتي و اداري هستند، براي پيدا كردن و موشكافي دقيق و علت ها و عواملي كه مسائل و مشكلات را توليدو بازتوليد مي كنند و به عنوان موانع اصلي سد راه توسعه و پيشرفت روابط عمومي ها قرار مي گيرند،نيازمند پژوهش هستيم.

به اعتقاد من روابط عمومي ها بيش ازگذشته نيازمند موضوع پژوهش و تحقيق براي بازشناسي اين مشكلات و حل آنها هستيم.درواقع مطالعات زيادي در حوزه ي روابط عمومي ها انجام شده و پژوهش هاي زيادي صورت گرفته است كه بيشتر روش هاي توصيفي و كمي بوده و كافي نيستند .ساير روشهاي تحقيق و پژوهش در روابط عمومي ها بايد گسترش يابند .

به عنوان نمونه ما مطالعات تاريخي درروابط عمومي ها براي شناخت معضلات و شكل گيري روابط عمومي ها در ايران نداشتيم در حالي كه مطالعات تاريخي خيلي كمك كننده هستند تا بدانيم روابط عمومي در متن جامعه ايران چگونه شكل گرفته و ماميراث دار چه چيزي و چه ريشه هاي تاريخي هستيم چرا كه تاريخچه اين موضوعات بسيار تاثير گذار و تعيين كننده هستند.از سوي ديگرما با يك مساله به عنوان متودلوژي هم در روابط عمومي ها سروكارداريم.يعني به جز اينكه نيازمند يك سري آموزش ها ي روش تحقيق درحوزه روابط عمومي هستيم به متودلوژي و روش شناسي در اين حوزه هم نياز داريم.

اين به معني آن است كه ما به واسطه ي اتفاقات و موضوعات و پديده هاي و پيچيدگي ها روش تحقيق خود را انتخاب كنيم. ولي انطباق اينكه چه نوع روشي منطبق و متناسب با چه نوع مساله اي در روابط عمومي ها است نيازمند دانش فراتر از روش است كه بدان روش شناسي يا متودولوژي گفته مي شود.

متودولوژي ها به ما كمك ميكند تا بتوانبم درمتن روابط عمومي ، ريشه اي به موضوعات نگاه داشته باشيم و همچنين كارشناسان خبره اي نيز در اختيار داشته باشيم كه اين موضوعات را مساله شناسي كنندو روش هاي متناسب با آن و پژوهشگران و موسسات پژوهشي را معين كرده و نظارت كنند و درجهت شناسايي روابط علت و معلولي كه مشكلات را بازتاب داده و روي آنها كار بيشتري انجام شود.

موضوع تحقيق و پژوهش و روش شناسي به عنوان يك موضوع مغفول يا بازمانده از فعاليتهايي كه در مجموعه روابط عمومي ها است ميباشد كه بايد به آن بيشتر پرداخته شود.

اما خوشبختانه شاهد آن هستيم كه طي سالهاي اخيراتفاق خوبي كه افتاده اقبال سازمانها نسبت به موضوع پژوهش است ، به اين دليل كه پژوهش چراغ راهي پيش روي فعاليتهاي سازمان قرار مي دهد و كاستي ها و كمي ها را روشن مي كند همچنين ناپختگي ها را نيزمعلوم مي كند.

اما با وجود چنين اقبالي به موضوع تحقيق شرط كافي هنوز مهيا نيست به اين معني كه ما در يك مرحله با تمسك به تحقيق ادبياتي را توليد ميكنيم كه كمك كننده براي بستر سازي شرايط بالندگي روابط عمومي ها است كه به اعتقاد من اين اتفاق خوب است اما به تنهايي كافي نيست.

از سوي ديگرمشكلات زيادي بر سر راه انجام و اجراي پژوهش هايمان وجود دارد كه مي توان از عدم وجود كارشناسان خبره و ناظر بر تحقيق و همچنين محققان با تجربه نام برد.در حالي كه اين ديدگاه وجود دارد كه ضرورت اجراي تحقيق امري پذيرفته است اما شاهد آن هستيم كه تتايج تحقيقات انجام شده چندان مورد استفاده قرار نگرفته و گرهي از مشكلات روابط عمومي ها باز نمي كند.

البته اين موضوع به محتواي توليد شده و نوع طراحي هايي كه هدفمند و مساله محور نيستند نيز برمي گردد و به همين دليل تحقيقات در كتابخانه ها خاك مي خورند،ازاينرو ما به يك بازنگري در امر پژوهش درروابط عمومي نيازمنديم.همچنين نيازمند نظام نامه اي در امر تحقيق و روابط عمومي ها هستيم كه بتواند بر اساس آن استانداردهاي لازم و كافي را داشته باشد و تحقيقاتي كاربردي و توسعه اي توليد و اجرا شود تا هدفهاي متعالي براي بازنگري در روابط عمومي ها ايجاد شود.

دكترسيد شهاب سيد محسني عضوهيات مديره انجمن متخصصان روابط عمومي: پِژوهش، بسترسازتحقق روابط عمومي علمي و حرفه اي
 از آنجا كه يكي از وظايف محوري روابط عمومي، اطلاع يابي از مخاطبان درون و برون سازماني است لذا اطلاع يابي بدون انجام انواع پژوهش هاي ميداني ومطالعاتي و اسنادي امكان پذير نيست. بنابراين مي توان گفت جايگاه رفيع پژوهش در روابط عمومي يك ضرورت انكار ناپذير و نتايج آن براي تهيه و تدوين برنامه جامع و استراتژيك در روابط عمومي بسيار مهم و تعيين كننده است. ولي متأسفانه درحال حاضر پژوهش در روابط عمومي ها به دليل عدم شناخت و اهميت موضوع ويا كمبود نيروي انساني متخصص وپژوهشگر يا انجام نمي شود و يا در اولويت كارهاي اصلي روابط عمومي ها قرارندارد.

درصورتيكه مي توان گفت رسيدن به روابط عمومي علمي و حرفه اي بدون پِژوهش ممكن نيست براي مثال يكي از مباحثي كه در فرآيند فعاليتهاي ارتباطات رسانه اي در روابط عمومي از اهميت ويژه اي برخوردار است توجه به پژوهش در حوزه رسانه هاست.

به بياني ديگر با بررسي مستمر و پژوهش رسانه اي شناخت مفيدي از خط مشي ، رويكرد و جهت گيري انواع رسانه ها در ارتباط با سازمان حاصل مي شود كه بر اساس نتايج پژوهش هاو تحليل رسانه اي ( راديو، تلويزيون، مطبوعات ، خبرگزاريها، سايت ها ،شبكه هاي اجتماعي ،....) مي توان برنامه ريزي درست و دقيق تري را در نحوه ارتباط با رسانه ها تعريف، ساماندهي و اتخاذ كرد، در يك پژوهش رسانه اي كه بارويكرد تحليل محتوي رسانه اي انجام مي شود مي توان به اطلاعات بي‌نظيري چون ميزان توجه و نگاه هر رسانه به فعاليتها و برنامه هاي سازمان، موضوعاتي كه مورد توجه رسانه ها بوده و رويكرد و جهت گيري مثبت، منفي و خنثي آنها در ارتباط با سازمان متبوع در مقاطع زماني مختلف دست يافت.

بر اساس اين اطلاعات ارزشمند است كه مي توان برنامه ريزي و مديريت رسانه اي در روابط عمومي را عينيت بخشيد و به نحو درست و حرفه اي با رسانه ها ارتباط برقرار كرد، آگاهي از اينكه مهمترين منابع خبري رسانه هاچه بوده؟ازچه سبك ها وقالب هاي استفاده كرده اند؟،رسانه ها به چه موضوعاتي از سازمان توجه بيشتري داشته و چه مباحثي را دراخبار ،گزارش ها ومطالب شان مدنظر قرار نداده اند؟ انتقادات شان پيرامون چه مسايلي بوده و از چه طرح ها و برنامه هايي حمايت كرده اند؟ودلايل هر كدام و...، همه برگرفته از آن نوع نگاهي است كه رسانه ها به سازمان و برنامه ها و سياست هاي آن داشته اند.

لذا پژوهش رسانه اي براي يك سازمان چون چراغي، راه صحيح و موثر در بهره گيري درست از رسانه ها را ممكن مي سازد و برنامه ريزي و مديريت رسانه اي روابط عمومي را با موفقيت بيشتر و مطمئن تري همراه مي سازد. بديهي است روابط عمومي هاي پيشرو و كارآمد از اين قابليت و آگاهي و پژوهش رسانه اي غافل نمانده و همواره با بهره گيري از نتايج ارزشمند آن ارتباط و تعامل موثرتر و حرفه اي تر ي را با رسانه ها تعريف و در پيش مي گيرند.

همچنين گوش علمي براي شنيدن مشكلات ، خواسته ها و انتظارات مخاطبان يك سازمان با ابزار پژوهش امكان پذير است. با استفاده از روش هاي مختلف تحقيق و پژوهش است كه مي توان به صورت علمي از وضعيت موجودسازمان آسيب شناسي كرد ودرپرتو يك مديريت استراتژيك نسبت به شناسايي نقاط قوت و ضعف ، فرصت ها و تهديد هاي پيش روسازمان اقدام وبه دنبال برطرف كردن نقاط ضعف وتبديل كردن تهديدها به فرصت هاي جديد براي سازمان بود.

دكترامير مسعود مظاهري مدرس دانشگاه: روابط عمومي ها پژوهش محور نيستند
 جايگاه پژوهش در روابط عموميها يكي از عواملي است كه مي تواند زمينه ورود تكنولوژي هاي نوين ارتباطي درعرصه ارتباطات وروابط عمومي را تسريع بخشد. چنانچه شاهديم حتي ذايقه مردم وسبك زندگي ها در حال تغيير كردن است و بنابر اين اصل لازم و ضروري است كه سازمان هاي مختلف هر چند وقت يك بار با انجام مطالعات اجتماعي اين تغيير ذائقه ها و علايق و سليقه ها را در جامعه شناسايي كنند و بتوانند محتواي متناسب با آن را توليد كنند و با توجه به اين علايق اجتماعي كه شكل گرفته و وجود دارد پيامهايي را كه ارائه مي كنند بر مخاطبان اثر گذار باشد. در واقع از اين منظر پژوهش ميتواند در شناسايي راهكارها و روش هايي كه در برابر مخاطبان اتخاذ ميشود كمك كننده باشد.

در حال حاضر روابط عمومي ها پژوهش محور نيستند بلكه اگر هم پژوهشي انجام شود جنبه ي تزييني دارد تا اينكه بخواهند آن رادر تصميم گيري ها و هدف گذاري مورد استفاده قرار مي گيرد.

نكته ي حائز اهميت اين كه كساني كه پژوهش انجام ميدهند محقق اصلي نيستند بلكه كار پژوهش به سازمانها يا اشخاصي واگذار مي شود كه عمدتاصلاحيت كافي دراين حوزه راندارند و حتي درجه بندي علمي ندارند.حتي اساتيد دانشگاه هم از طريق واسطه ها در كارهاي پژوهشي وارد مي شوند وطرح هاي پژوهشي به صورت مستقيم به آنها واگذار نمي شود كه همه اين عوامل آسيب هايي است كه در رابطه با تحقيق و پژوهش درروابط عمومي ها بايد به آنها پرداخته شود.

حسن نصيري قيداري مدس دانشگاه: پژوهش، فعاليت هاي روابط عمومي را هدفمند مي كند
هيچ معرفتي جز با تحقيق هدفمند نيست .در واقع اينكه نظر مخاطب يا مشتري چيست و نياز آن سنجيده و بر اساس آن فعاليت استراتژي سازمان را تنظيم كنيم حتي در زمينه ي مديريت نيز براساس تحقيق، اهداف طراحي و بودجه و هدف گذار ي و سازماندهي انجام مي شود.

به نظرمن حتي در حوزه ي كسب و كار خطا است كه بدون تحقيق ،سرمايه گذراي شود ابتدا بايد با تحقيق بازارها ي اشباع شده شناسايي شود و در جايي كه نيازي وجود ندارد سرمايه گذاري صورت نگيرد.درواقع فايده ي پژوهش اين است كه بدون دستاوردهاي پژوهش نمي توانيم برروي فعاليتهاي خود هدف گذار ي انجام دهيم.همچنين در زمان انجام برخي فعاليتها لازم است تحقيق انجام شود چرا كه كار روابط عمومي اساساً نوآورانه بوده و خلاقانه است و تكرار پذير هم نيست لذا اين كار لازم است.

تحقيق در پايان پروژه نيز اثر بخشي و كار امدي آن را ترسيم ميكند.مثلاً يك فعاليت تبليغاتي كه انجام مي شود با تحقيق بر روي اثر بخشي و كارايي فعاليتهاي روابط عمومي مشخص مي شودو نشان ميدهد كه آيا تبليغ مورد نظر در ذهن مردم جا افتاده يا خير و همچنين منحني فروش را در برخي مواقع نشان ميدهد.
در دو مقطع حساس يكي ابتداي كار و مشخص كردن اهداف و دوم در پايان براي سنجش اثر بخشي فعاليتهاي روابط عمومينيازمند پژوهش هستند.