شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- تمام اعضاي شركت كننده در يك تحقيق گزارش دادند كه شركت هايشان در حال حاضر در فعاليت هاي ديپلماسي عموميايالات متحده شركت نمي كنند.

نتايج نشان داد كه چهار دليل مقوله اي براي عدم مشاركت وجود دارد:

 اولاً، آنها اين برداشت را دارند كه بنا به منافع استراتژيك يا مالي شركت هايشان اقتضا نمي كند كه در فعاليت هايي شركت كنند كه تصوير و شهرت ايالات متحده را در خارج از كشور ترويج مي كنند.

يكي از اعضا ابراز داشت كه ساده لوحانه است فرض كنيم كه شركت هاي آمريكايي ممكن است مزاياي مربوط به مشاركت مستقيم در ديپلماسي عمومي ايالات متحده را درك كنند. "اگرچه در يك دنياي آرماني، اين پاسخها همان چيزي هستند كه همه قبولش دارند، اما واقعيت اين است كه شركت ها مسائل بسيار مهمي براي مقابله با آن دارند كه همبستگي بسيار زيادي با شهرت شركت دارند."

ديگري گفت: "شركت هاي دولتي مسئوليتي در قبال سهامداران خود دارند و بنابراين اساساً بر روي طرح ابتكاري خود تمركز مي كنند."

 يكي ديگر از اعضا اشاره كرد: "اگر چه اين امر مي تواند يك كار خوب باشد - ايفاي نقش در تلاش هاي ايالات متحده براي ايجاد روابط مثبت بين ايالات متحده و مردمان ساير كشورها – اما من مطمئن نيستم كه اهميت استراتژيك براي كسب و كار آينده ما داشته باشد."

يكي ديگر از كارشناسان گفت كه مشاركت ممكن است تضمين شود، اما "تنها اگر منافع شركت و سهامداران آن مكمل [منافع ايالات متحده] باشد". با اين حال، كارشناس بعدي گفت كه: "ما اولويت هاي بسيار مهمتري داريم."

ثانياً، مديران روابط عمومي شركت ها، خطرات سياسي احتمالي را در ارتباط مستقيم با دولت ايالات متحده مي بينند. يكي از اعضا توضيح داد كه " يك شركت چند مليتي را اين خطر تهديد مي كند كه به عنوان بازوي روابط عمومي دولت ايالات متحده در نظر گرفته شود." ديگري گفت: "اين خطر وجود دارد كه شركت ها در مواجه با مسائل سياسي و ديپلماتيك نيمه گند ماجرا نصيبشان شود." ديگري به "خطر ناهمبستگي با ساير ذينفعان " اشاره كرد.

دليل سوم اين بود كه جايگاه ستزي جهاني، نه ملي، براي كسب و كار در خارج از كشور مفيد است. يكي از اعضا گزارش داد: "بسياري از شركت ها دوست دارند كه به عنوان يك شهروند جهاني با يك ذهنيت جهاني و نه صرفا به عنوان يك شركت آمريكايي مورد توجه قرار گيرند."

ديگري اشاره كرد كه "به عنوان يك شركت جهاني، ما با مشتريان در تمام مناطق روبرو مي شويم و گاهي اوقات" آمريكايي "مي تواند اصطلاحي باشد چيز زيادي در آن نهفته است". فرد ديگري اظهار داشت كه: "مهم است كه جهاني باشيد، يعني داشتن يك چهره محلي و يك درك درست از پويايي " مجوز فعاليت " در هر كشور و منطقه.

با يك ذهنيت جهاني فعاليت كردن، فرصت ايجاد مي كند، در حالي كه ذهنيت" آمريكايي "مي تواند محدود كننده باشد و منجر به اين امر شود كه جلوتر از نوك دماغت را نبيني. " اين بحث و مجادله با داده هاي كمي حاصل از دور دوم تأييد شده است؛ نشان از مطابقت با اين آيتم دارد كه "جايگاه سازي شركت به عنوان جهاني، نه به عنوان يك شركت آمريكايي، براي كسب و كار در خارج از كشور مناسب است"(¬-M=5.25, 1.52).

چهارم، اعضا اعلام كردند از آنها خواسته نشده است كه در ابتكارات ديپلماسي عمومي شركت كنند و از اينكه چنين مشاركتي ممكن است چه چيزي را بر گيرد، درك درستي نداشتند. يكي گفت: "ما بايد بيشتر درباره وجود ابتكارات ديپلماسي بدانيم."

دلايل موضوعي براي عدم مشاركت شركت ها در ديپلماسي عمومي ايالات متحده
1. در منفعت استراتژيك و يا مالي شركت جايي ندارد
2. خطرات سياسي مرتبط با برچسب خوردن به عنوان يك شركت آمريكايي
3. اهميت موقعيت جهاني
4. درخواستي از سوي دولت براي شركت داده نشد؛ عدم درك ديپلماسي عمومي

هنگامي كه از دليل اصلي شركت هاي آمريكايي در تخصيص منابع اندك به ابتكارات بهبود تصوير و شهرت آمريكا در خارج از كشور پرسيد شد، يكي از اعضا توضيح داد: " اولويت هاي ضروري متعدد و منابع كمي است".. ديگري ليست را ارائه داد:

1) تمركز اصلي براي يك شركت، ارائه ارزش و عملكرد شركت به سهامدار است.
2) برقراري پيوند براي فرصت هاي مثبت و ارتباط بين شركت هاي آمريكايي و تصوير آمريكا به خوبي درك يا تعريف نشده است. اگر چنين پيوندي هم وجود داشته باشد، با توجه اينكه در سال هاي اخير برند آمريكا در خارج از كشور تحت اثرات منفي قرار گرفته است، به سمت خطر تمايل دارد.
3) ايجاد / اثبات ROI در اين نوع تخصيص منابع دشوار است.
4) خطر و پيچيدگي مرتبط با تعامل بين كسب و كار و دولت افزايش يافته است.

منبع مرجع: شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)