شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- جايگاه يابي از طريق توسعه يك خدمت و يك آميخته روابط عمومي به صورتي محقق ميشود كه اين مجموعه و به اصطلاح صورت فلكي را در جاي مشخص و خاصي در ذهن مخاطبان مختلف قرار دهد. رويكردهاي جايگاه يابي اصولا يك يا چند شكل مختلف به خود مي گيرند:
- خصوصيات خاص خدمت
- نيازها، مزايا، يا راه حل ها
- در مقابل يك خدمت ديگر
- موقعيت هاي خاص براي استفاده خدمت
- تفكيك از يك طبقه خدمت
جايگاه يابي اغلب در سايه پنج متغير و عامل مهم مورد بررسي قرار مي گيرد كه در زبان انگليسي هر يك با حرف D انگليسي آغاز مي شوند:
1. مستند سازي Documenting
اين جنبه از جايگاه يابي موجب مي شود تا روابط عمومي تشخيص دهد كه كدام يك از مزاياي خدمت براي مخاطبان آنها از بالاترين اهميت برخوردار است.
2. تمايز Differentiation
اين جنبه از جايگاه يابي از روابط عمومي مي خواهد تا رقبايي را شناسايي كند كه در واقع بايد تمركز استراتژي ايجاد تمايز بر روي آنها باشد و در ادامه تعاريفي را ارائه مي كند كه بر اساس آنها خدمت و يا سازمان بايد چيزي كه رقبا ارائه مي دهند متفاوت باشد.
3. تصميم گيري Deciding
اين ملاحظه نياز دارد تا يك روابط عمومي تصويري را تعيين كند كه مي خواهند مخاطبان آن تصوير را مرتبط با سازمانشان بدانند.
4. طراحي Designing
اين ملاحظه بر شيوه و چگونگي توسعه و انتقال تفاوت هاي جايگاه يابي متمركز مي شود.
5. ارائه و تحويل Delivering
اين بخش هم به كيفيت ارائه و عمل كردن روابط عمومي به تعهد و قول خودش و سازمانش و اينكه چگونه بايد اين عمل كردن به قول ها مورد ارزيابي و اندازه گيري قرار بگيرد، متمركز مي شود.