شارا - شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران : بد نيست مرخصي هاي كوتاه به ذهن خودمان بدهيم
جمعه، 19 آبان 1396 - 09:18 کد خبر:31790
بعضي از ما مثل اينكه درون طوفان شن، گير كرده ايم. هجوم افكار، احساسات و حتي اخبار، انگار تمام نشدني هستند. چيزهايي كه مي بينيم، ماجراهايي كه در باره اش مي خوانيم. مشكلاتِ كار، دوستي كه شغل خودش را از دست داده يا…

بعضي از ما مثل اينكه درون طوفان شن، گير كرده ايم. هجوم افكار، احساسات و حتي اخبار، انگار تمام نشدني هستند. چيزهايي كه مي بينيم، ماجراهايي كه در باره اش مي خوانيم. مشكلاتِ كار، دوستي كه شغل خودش را از دست داده يا…

بعضي از ما انسانها زياد فكر مي كنيم و مدام برنامه مي چينيم و مسائل را بررسي مي كنيم. همواره نگران سرانجام برنامه ها و كارها هستيم. در ذهن خود با ديگران بحث مي كنيم. اين احساس شلوغي هميشگي، بدون اينكه متوجه باشيم ما را نگران و در حال آماده باش قرار مي دهد بدون اينكه اصلا ضرورت داشته باشد.

فكر و خيال زيادي، ذهن ما را گيج و خسته مي كند و درصد خطاي ما را بالا مي برد. همه اين فشارهاي غيرضروري ما را از تك و تاب مي اندازد. ذهن خسته و سراسيمه، بدن را نيز تحت تاثير قرار مي دهد. افسرده و مايوس مي شويم. انگيزه قدم زدن و بيرون رفتن را از دست مي دهيم. شاي و نشاط ، اشتها و تحرك از ما فرار مي كنند.

راه حل ساده
بايد بپذيريم بعضي از ما تشويش، نگراني و بد بيني هميشه دور سر ما مي چرخد. بعضي ها بدشانسي هاي زياد آورديم و نامرادي هاي بيشتر مي بينيم. براي همين بهتر است براي حل مسئله «هجوم افكار ناخواسته»، به ليست شلوغ خود يك گناه يا عزم جديد اضافه نكنيم. به جاي همه اينها خيلي ساده، گاهگاهي «مرخصي هاي كوتاه به ذهن خودمان بدهيم»

بدون هيچ كار اضافي نظير دم كردن چايي يا دود كردن سيگار، فقط به يك گلدان چشم بدوزيم. يا فقط به گوشه اتاق زل بزنيم. مهم ولي اين است كه دست از فكر كردن بكشيم. به جاي فكر كردن، به تنفس خود گوش بسپاريم. ببينيم منبع نور يا سايه اشيا اطراف مان چيست.

يك ترفند خوب در اين مواقع توجه به حواس هاي پنجگانه ما است كه به طور خودكار در تمام عمر بدون هيچ چشمداشتي براي ما كار كردند. ببينيم براي برداشتن يك فنجان چايي، چه مجموعه عظيمي از هماهنگي منظم حواس ما، مشغول كار مي شوند؟

يك عمل ساده و جالب مي تواند اين باشد كه سعي كنيم از خودمان فاصله بگيريم. تصور كنيم كه از يك بلندي به خودمان مي نگريم. باور كنيد به محض اينكه از دور قادر به ديدن خودتان باشيد بلافاصله افكار پراكنده دروني را ديگر نمي شنويد.

با شهامت و صراحت، به خودمان بگوئيم كه يورش هميشگي افكار و نگراني ها، فقط تلف كردن وقت است. باعث حل مشكلي نمي شود. بر دقت و تمركز ما نسبت به مسائل نمي افزايد.

بررسي ذهن متخصصين در حين كار نشان داده است كه ذهن آرامي دارند و افكار سرگشته و پراكنده به ذهن شان خطور نمي كند. آنها به ذهن خود ياد داده اند كه به يك مسئله بيانديشند. با اين كار، تحمل و ظرفيت ذهن شان را در خدمت مسئوليتي كه در آن تسلط دارند قرار مي دهند.