شارا - شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران : روابط عمومي دولتي در هند
سه شنبه، 3 اسفند 1395 - 07:34 کد خبر:28327
روابط عمومي دولتي هرگز به عنوان يك فرآيند مستمر مورد ملاحظه قرار نگرفت، و تنها فعاليت‌هاي گوناگون غير مرتبط با روابط عمومي حرفه‌اي به سازمان روابط عمومي واگذار شد.

شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- روابط عمومي دولتي در آغاز پيدايش خود، صرفاً در حوزه‌هايي از جمله تبليغات، تحويل خبر به رسانه‌ها و نمايش رويدادها يا ارايه اطلاعات درباره سازمان در راستاي جلب توجه رسانه‌ها تعريف شد. هيچ گونه تدابير روابط عمومي يا رهنمودهاي مربوط به خط‌مشي روابط عمومي وجود نداشت. روابط عمومي صرفاً در راستاي آگاه‌سازي عموم پيرامون جنبه‌هاي متفاوتي از درگيري دولت در سطح ملي بود.

 

هيچ رويكرد يا ساختار سازمان‌دهي شده براي ايجاد پشتيباني عمومي از برنامه‌ها و فعاليت‌هاي آن وجود نداشت. به عبارت ديگر، روابط عمومي دولتي در صدد جستجوي فرصت‌هايي براي ايجاد پشتيباني عمومي و نيز تشريح اهداف به عموم در قبال اقدامات سازمان تنها از طريق بيانيه‌هاي مطبوعاتي بود.

حوزه‌هاي مستقلي از روابط عمومي در ادارات دولتي وجود نداشتند. فعاليت‌هاي روابط عمومي از طريق امور تداركاتي مورد توجه قرار مي‌گرفت، يعني حوزه‌اي كه معمولاً توسط يك مسئول بخش تحت كنترل و نظارت كلي مدير (مديريت و كاركنان) اداره مي‌شد.

 

در آن زمان، روابط عمومي به‌عنوان يك شغل تداركاتي مورد توجه قرار گرفت كه شامل سازماندهي سفر، انجام مقدمات مربوط به گذرنامه، رواديد(ويزا)، ارز خارجي و حمل‌و‌نقل بود. گاهي اوقات، حوزه‌هاي روابط عمومي به صدور بيانيه‌هاي مطبوعاتي در خصوص موارد مبتني‌بر خدمت عادت داشتند كه آن نيز با كمك و از طريق دفتر اطلاع‌رساني مطبوعات دولت صورت مي‌گرفت.

 

 آنها روابط مستقيم با مطبوعات نداشتند. از آنجاكه شغل روابط عمومي اساساً مشتمل بر تبليغات بود، سازمان‌هاي روابط عمومي با مطبوعات به‌طور مستقيم مواجه نبودند؛ آنها حتي داراي يك بخش مستقل براي رسيدگي به روابط مطبوعاتي نبودند. هر زمان كه مسئله‌اي از جمله تصادف، يا اعتصاب قريب‌الوقوع، يا مراسم افتتاحيه درباره يك سرويس/ خدمت جديد در ميان بود، مأمور تبليغات براي تهيه اطلاعيه و چاپ آن در روزنامه‌ها و مجلات فرا خوانده مي‌شد.

 

 سازمان روابط عمومي مسئوليت مهمان‌خانه‌ها و اياب‌و ذهاب مهمانان را در ميان ساير فعاليت‌هاي مختلف نامرتبط با روابط عمومي برعهده داشت. هيچ رويكرد رسانه‌اي برنامه‌ريزي‌شده براي دستيابي به اهداف سازماني داخلي و خارجي وجود نداشت. به استثناي انتشار بخشنامه‌هاي رسمي كليشه‌اي، اقدامات سازمان‌يافته كوتاه‌مدت يا بلندمدت از جمله انتشار يك روزنامه داخلي براي ارتباطات داخلي، مشاركت در نمايشگاه‌ها و جشنواره‌هاي تجاري، مديريت سالن‌‌هاي مطالعه يا مراكز اطلاع‌رساني يا نگهداري يك كتابخانه مرجع صورت نمي‌گرفت.

 

نكته پاياني و نيز مهم اين است كه هيچ بازخوردي براي ارزيابي باور عمومي درباره خط‌مشي‌ها و برنامه‌هاي سازمان وجود نداشت. آن يك دوره‌اي بود كه نياز براي تعريف روابط عمومي، اهداف لازم براي روابط عمومي، كاركردهاي آن، و لزوم ارتباط بين روابط عمومي با مديريت احساس نمي‌شد. روابط عمومي دولتي يك سرويس آتش‌نشاني مورد ملاحظه قرار گرفت و هرگز به عنوان يك فرآيند مستمر و حياتي (مهم) براي ايجاد يك انگاره/ تصور مورد نظر سازمان لحاظ نشد.

امروزه، روابط عمومي يك ابزار ضروري در مديريت سازمان‌هاي بخش خصوصي و دولتي محسوب مي‌شود. با رشد فوق‌العاده كسب‌و‌كار و تجارت در بخش دولتي در هندوستان، نياز براي روابط عمومي با مفهومي جديد فرض شده است و نهادهاي بخش دولتي براي ترويج يك زيرساخت قوي براي دستيابي به بالاترين مزيت‌هاي اجتماعي و اقتصادي مجهز مي‌شوند.

 

نهادهاي بخش دولتي در معرض يك فرآيند مستمر از نظارت دولتي قرار مي‌گيرند. امروزه، روابط عمومي متشكل از بسياري از نهادهاي بخش دولتي بوده كه علاوه بر كمك به رشد اقتصادي كشور، در حال آماده شدن براي ايفاي يك نقش فعال و خدمت به عنوان يك ابزار مؤثر براي اشاعه اخبار مربوط به دستاوردهاي خود، تدوين و اجراي اهداف و برنامه‌هاي مربوط به خود نيز هستند.

هر سازماني در تلاش براي جلب توجه عموم به ايده‌ها، محصولات و خدمات مربوط به خود است. هيچ كس نمي‌تواند از باور عمومي تا آنجا كه به سازمان آنها مربوط مي‌شود، چشم‌پوشي كند. يك سازمان بايد ارتباطات دوسويه را نه تنها براي اطلاع‌رساني به مردم درباره خط‌مشي‌ها و برنامه‌هاي سازمان بلكه براي بررسي واكنش‌هاي مردم نسبت به آن خط‌مشي‌ها و برنامه‌ها توسعه دهد. اين اقدام، مستلزم داشتن مهارت هاي مشخص و دانش تخصصي است.

 

 يك برنامه روابط عمومي كه به طور دقيق مديريت مي‌شود، مي‌تواند با استفاده از رسانه‌ها و تكنيك‌هاي حرفه‌اي كارآمد و مناسب، يك مسير طولاني را در ايجاد يك انگاره مطلوب و يك وجهه پايا براي سازمان طي كند.

پيشرفته‌ترين روابط عمومي، درك يك حرفه يعني محيط مورد فعاليت خود و فناوري مورد استفاده براي هدف غايي و اصلي در راستاي دستيابي به اهداف حرفه‌اي مطلوب را مورد هدف قرار مي‌دهد. اما متأسفانه، روابط عمومي دولتي هرگز به عنوان يك فرآيند مستمر مورد ملاحظه قرار نگرفت، و تنها فعاليت‌هاي گوناگون غير مرتبط با روابط عمومي حرفه‌اي به سازمان روابط عمومي واگذار شد.

 

منبع مرجع: شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)