شارا - شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران : بررسي و شناخت آسيب ها و چالش هاي روابط عمومي در ايران معاصر
سه شنبه، 2 شهریور 1395 - 09:57 کد خبر:25501
اهميت روابط عمومي در سازمانها و نهادها به قدري زياد است كه به نظر مي رسد بايد نگاه جامع و ويژه اي به جايگاه آن را در دستور كار قرار داد و آن را از اين حالت بي توجهي،كم اهميتي و نگاه غير تخصصي نجات داد.

شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)- اهميت روابط عمومي در سازمانها و نهادها به قدري زياد است كه به نظر مي رسد بايد نگاه جامع و ويژه اي به جايگاه آن را در دستور كار قرار داد و آن را از اين حالت بي توجهي،كم اهميتي و نگاه غير تخصصي نجات داد.


يكي از وظايف خطير روابط عمومي در هر سازمان داشتن شناخت علمي از تشكيلات، عملكرد و اهداف سازمان و نيز آشنايي با نقاط قوت و ضعف آن است. اين شناخت لازمه يك برنامه ريزي دقيق براي روابط عمومي است كه بايد به ديگر مخاطبان از جمله مديران و دست اندركاران و كاركنان يا گروه هاي درون سازمان و همچنين مخاطبان خارج سازمان كه به نحوي با موسسه در ارتباط هستند از طريق ارتباطي سازنده و همه جانبه و موثر انتقال يابد.


در شرايط فعلي و در عصر حاضر كه مي توان روابط عمومي را يكي از مهم ترين اركان حفظ جايگاه و ارتقاي سازمان ها و نهادها دانست، به راستي جايگاه واقعي اين بخش مهم در سازمان ها و نهادها ي ايراني دولتي و خصوصي كجاست؟


در يك روابط عمومي پويا و فعال چند نكته مورد توجه است: فرد، سيستم،كاركرد، درك و شناخت از محيط داخلي و خارجي سازمان كه مي تواند در بلند مدت تصوير ضعيف از يك سازمان را تبديل به يك تصوير مثبت و قوي كند.


اين كه چه فردي بر مسند مديريت روابط عمومي مي نشيند بسيار مهم و حائز اهميت است. نوع نگاه فرد و سوابق و رويكرد ارتباطي اش به عنوان فردي كه تريبون يك سازمان است گاهاً بسيار مورد غفلت واقع شده كه آسيب هايي را براي آن سازمان يا نهاد در برداشته است.


اين كه رئيس حراست يك سازمان با حفظ سمت رئيس روابط عمومي آن سازمان باشد يا اين كه مثلاً رئيس امور فرهنگي يك نهاد همزمان رئيس روابط عمومي باشد از نگاه تخصصي به دور بوده و آن سازمان را در افكار عمومي محيط بيروني خدشه دار مي كند و حاوي ارزش هاي ناديده گرفته شده اي است كه اول از همه دودش در چشم سازمان و سپس ذينفعانش مي رود.


درك و شناخت از محيط داخلي و خارجي در سازمان، رسالت و ماموريت شركت، چشم اندازها، ذينفعان و مخاطبان همگي از موارد مهمي هستند كه در بسياري از روابط عمومي ها مغفول مانده است و اينجاست همان نقطه اي كه مي طلبد نگاه تخصصي، علمي و تكنيكي به جايگاه روابط عمومي مورد توجه متوليان امر قرار گيرد. نگاهي به شكاف هاي موجود بين سازمان ها و مخاطبان و ذينفعان همگي ناشي از يك روابط عمومي ضعيف و بي برنامه است. بياييم و كمي به اين امر فكر كنيم كه يك روابط عمومي خوب و موفق چه ويژگي هايي داشته باشد؟ گفته اند يك روابط عمومي موفق بايد در بيرون سازمان مدعي سازمان و دردرون سازمان مدعي مردم باشد. بايد ديوارهاي بين خود، رسانه ها و مردم را برداشت. جلب و گسترش اعتماد، ايجاد اقناع و ترغيب جز پاسخگويي درست به افكار عمومي نيست. روابط عمومي بايد به دنبال برقراري ارتباطي سالم بر اساس تفاهم و اعتماد متقابل براي دستيابي جامعه به حقيقت باشد.


كمي به سازمان ها و نهادها و شركت هاي اطراف تان نگاه كنيد، اگر تصوير ضعيف و مهجور و كهنه اي از آن ها در ذهن داريد شك نكنيد يك روابط عمومي ضعيف در آن مستقر است.


مشكل مسئولين روابط عمومي ها در 3 بخش به وضوح مشخص است :
1 – برخي مسئولين روابط عمومي اوضاع را نمي شناسند زيرا نه تحصيلات، نه تخصص و نه حتي علاقه مندي به درك اين حوزه از خودشان نداشته اند. در بهترين صورت وضعيت روابط عمومي را محدود مي كنند به تبليغات، در صورتي كه تبليغات يك ابزار است از ابزار هاي متعددي كه روابط عمومي مي تواند داشته باشد پس اولين مشكل متوجه آدم هاي مسئول در حوزه روابط عمومي است و اينكه خودشان حوزه روابط عمومي را نمي شناسند.


2 – مساله اي كه با گذر از حوزه شناخت پيش مي آيد يعني فرض كنيم مي شناسند وقتي وارد فضاي واقعي مي شوند باورشان نمي شود كه مي توانند چنين نقش هاي جدي اي را كه بيان شد، براي موسسه ايفاء كنند. بعضي جاها پتانسيل زيادي براي كار دارند اما در حداقل ممكن راضي به ساخت تيزر و تبليغ در جرايد و مجلات و غيره كه پر هزينه ترين روش روابط عمومي ست شده اند در صورتي كه روابط عمومي اصلاً به معني تبليغات صرف نيست. اتفاقاً روابط عمومي يعني اينكه شما بدون هزينه بتوانيد خودتان را معرفي كنيد.


3 – مشكل سوم بعداز عدم باور، عدم تلاش است. كارهاي زيادي را انسان در حوزه هايي كه نمي شناسد نمي تواند انجام دهد و گاهي مي شناسد و باورش ندارد و اين هم باعث مي شود تا آن كار را انجام ندهد ولي گاهي مي شناسد و باورش مي كند، ولي تلاش براي فعليت رساندن اين باور را انجام نمي دهد و حوزه روابط عمومي از اين كار مستثني نيست.

با توجه به مطالبي كه بيان شد مباحث زير را مي توان به عنوان ديگر آسيب ها و چالش هاي روابط عمومي در ايران معاصر اشاره كرد:
1- امروزه در سازمان ها و دستگاه ها نيروهاي بكار گرفته شده كمتر در رشته روابط عمومي بطور تخصصي تحصيلات دانشگاهي داشته و متاسفانه رشته ها و تخصص هاي غير مرتبط در آن واحد به وفور مشغول بكارند.


2- عدم تثبيت نقش ويژه روابط عمومي در سازمان يا به عبارتي ديگر عدم برخورداري از موقعيت مناسب حرفه اي


3- عدم بهره مندي از مباني نظري و منطق قوي


4- عدم توجه به اصول مهندسي برنامه


5- در بسياري از موارد انتصاب مديران روابط عمومي براساس تخصص، تعهد، خلاقيت و نوع آوري و ازميان افراد با صلاحيت هاي علمي و داراي تحصيلات مرتبط با رشته روابط عمومي نيست.


6- بكارگيري نيروهاي انساني، ماهر، متخصص، كارآفرين و خلاق داراي تحصيلات دانشگاهي مرتبط در تمام سطوح روابط عمومي كه اينگونه نبوده و نيروهاي غير تخصصي زيادي در واحد روابط عمومي مشغول بكارند.